Tag Archives: Zweden

post

Zalmvissen in Zweden-deel 1

Posted on by

Als je een uitnodiging krijgt om op zalm te komen vliegvissen in een Zweedse rivier, dan hoef je daar natuurlijk niet lang over na te denken. Al begin je al snel te twijfelen of dit niet een uitdaging van een te hoog level is. zijn. Als er namelijk een vis is die omgeven is door mystiek, dan is het de zalm wel. En zijn mijn (vliegvis)skills wel toereikend? Ik weet dat er mensen zijn die al meerdere jaren naar het buitenland afreizen om tevergeefs een zalm te haken met de vliegenlat.

Hoewel het plan om in het najaar naar Zweden af te reizen al een tijdje in de agenda stond, leek dit lange tijd niet door te gaan i.v.m. een negatief reisadvies. Maar een tijdje voor we zouden vertrekken ging het licht toch op groen (of beter gezegd geel). Oei, dat betekent dat de zalmuitdaging ook door gaat. Van Simon zie ik foto’s waarop hij met een tweehandige hengel vist en als relatief beginnend vliegvisser breekt het angstzweet me al uit. Maar hij vertelt me dat dit niet zo moeilijk is als het lijkt en dat je ook met een éénhandige hengel prima op zalm kunt vissen.

Met eigen materiaal vissen is toch wel het mooiste en eerlijk gezegd speel ik al een tijdje met het idee om een nieuwe vliegenlat te kopen voor de snoek en dan wel één die makkelijk mee te nemen is op reis. Gezien mijn goede ervaringen met een #3 en #6 van A&M reis ik af naar Oldenzaal. Onder het genot van een bakje koffie krijg ik advies over een hengel en reel voor de zalm. Even werpen en ik weet meteen dat dit hem gaat worden! Zonder meteen bankroet te zijn verlaat ik niet veel later de winkel met een mooie #9 met een pittige reel (voor mij normaal niet meer dan een ding om je lijn op te bewaren) en een paar mooie lijnen. Uiteraard wordt de hengel thuis al even getest op de snoek en ik moet eerlijk zeggen dat dit wel lekker gooit, zeker de zwaardere streamers gaan een stuk beter weg dan met mijn #7-8.

Een deel van het traject waar het moet gebeuren..

Een aantal weken later is het dan zover, met een volgeladen auto vertrekken we naar Zweden. Na een tussenstop in zuid Zweden (Växjo) komen we op maandag relaxed aan in Forshaga. Hier ligt een kleine camping aan de rivier de Klarälven. Hier staan een aantal kleine, maar comfortabele cabins, waarvan er één ons onderkomen is voor de komende dagen. Hoewel het seizoen ten einde loopt zien we de nodige vissers in en om het water. Door de droogte staat het water erg laag en moet er wadend gevist worden i.p.v. vanuit bootjes. ’s Avonds zien we op het scorebord slechts twee zalmen staan, dat betekent veel vissers zonder vis vandaag. Morgen tref ik Simon en gaan we vissen, maar er bekruipt mij een ‘op de verkeerde plek, op de verkeerde tijd’ gevoel…

post

Vissen en paardrijden in Zweden

Posted on by

Moedereland en jaarling stierkalf

Na de mooie week in Dalsland gaan we op weg richting Ekshärad. Na een toeristische lunchpauze in Borgvik vervolgen we onze route over verlaten wegen door het Zweedse landschap. Het is bij een mooie overgang tussen bos en grasland waar Bianca ineens twee elanden spot. Het blijkt een moeder met een stierkalf van vorig jaar. Het kalf gaat rustig verder met eten en moeders houdt ons goed in de gaten, maar ziet ons niet als bedreiging en we hebben alle tijd om wat mooie plaatjes te schieten.

Ons huisje na zonsondergang

Volgens planning (we blijven Nederlanders hè) arriveren we strak om 15:30 uur bij Our Little Farm. Na een kennismaking en rondleiding zitten we niet veel later aan de thee voor onze wederom ruime vakantiewoning in een prachtig landschap! Met Marcia maken we een globale planning voor de komende week, we hebben namelijk de nodige activiteiten in het vooruitzicht. Ook wordt ik uitgenodigd om ’s avonds mee te gaan vissen, dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen!

Samen met George loop ik om een uur of acht richting de boot die in een oude rivierarm ligt. Het water is stilstaand, grotendeels ondiep en voor een groot deel bedekt met waterplanten. Tussen deze waterplanten moet het gebeuren, ik zet mijn geld dan ook op een forse spinnerbait en George vist o.a. met kikkers over de planten. De plantengroei is erg dicht, dus van de vele aanbeten komt er niet veel vis aan boord. Wel weten we een aantal kleine snoekjes en baars tot in de boot aan de haak te houden. De muggen hebben deze avond ook een goede avond, we worden continue achtervolgd door flinke zwermen die ons bloed willen en negeren lijkt het beste, al valt dat niet mee.

Zondags starten we rustig en ’s middags gaan we naar het dichtbij gelegen Värmlands Moose Park. Hier krijgen we een rondleiding over het ruime park en komen we veel te weten over het leven van elanden en ander Zweeds wild. Het is geen dierentuin waar je heel veel dieren gaat zien, maar je krijgt wel de kans om de elanden van erg dichtbij te ontmoeten. De grote stier kun je zelfs aanraken, dan zie je pas hoe groot deze machtige dieren zijn.

Op maandag staat er voor Bianca een training grondwerk met paarden op het programma. Dit blijkt een ander soort grondwerk te zijn dan hetgeen waar ik aan denk bij grondwerk. Ivana geeft ons een rondleiding op de farm en via de weide met minipaarden gaan we naar de grote paarden. Hier kiest Bianca het paard dat het best bij haar past en neemt haar mee naar de poetsplaats. Als het paard goed geborsteld is, gaan de dames naar de bak voor het daadwerkelijke grondwerk. Ik heb met veel bewondering mogen zien hoe er met het paard wordt gecommuniceerd en gewerkt. Vooral het stimuleren van het denken, i.p.v. reageren is erg mooi om te zien.

Alleen kleine witvisjes op de vlieg

’s Middags gaan we nog even naar de lokale hengelsportzaak. Hier scoor ik nog wat vliegjes en natuurlijk een vergunning om o.a. in een aantal mooie riviertjes te mogen vissen. ’s Avonds gaan we het nog even proberen op een aantal veelbelovende stekken langs de Klarälven, maar de vis heeft er weinig zin in. Behalve fanatieke witvisjes zijn er weinig vissen geïnteresseerd in mijn vliegen. Ook klein kunstaas dat Bianca te water laat, levert helaas geen actie op. Is het het lage water, het mooie weer, of kunnen we gewoon niet meer vissen?

Kunstzinnige foto door Bianca

Dinsdags hebben we geen activiteiten gepland en besluiten we om een snelstromende rivier te gaan verkennen. Ik met de vliegenlat en Bianca met de camera. Helaas is het effect van de droogte schrijnend zichtbaar, de rivier is grotendeels onbevisbaar en de enkele gedeeltes waar ik nog net een vliegje kan presenteren leveren slechts één aanbeet op. Helaas wist deze vis ook nog te ontsnappen. Gelukkig is de omgeving wel erg mooi en weet Bianca prachtige foto’s te schieten!

Met de wetenschap dat het stromende water ons waarschijnlijk weinig op zal leveren besluiten we om woensdagochtend te gaan vissen op de rivierarm dichtbij het vakantiehuis. Met de vele snoekjes moeten we daar wel actie kunnen krijgen. We kiezen ervoor om allebei met één hengel al trollend het open water nader te verkennen, ik geloof niet dat alle vis in de planten zit. We zijn nog maar net onderweg, of Bianca bewijst dit door een snoekje van zo’n 50cm aan boord te halen. Vol goede moed trollen we verder, maar opeens zie ik in het aangrenzende moerasgebied iets anders: twee elanden staan rustig te grazen langs het water. We hebben helaas geen camera’s meegenomen anders dan onze mobieltjes. We besluiten rustig richting de elanden te varen, waarbij Bianca de dieren filmt. Gelukkig zijn ook deze twee niet schuw en blijven rustig staan, pas als ik voor de waterplanten de motor in z’n vrij zet, besluiten ze op een drafje in het struikgewas te verdwijnen.

Nieuw PR!

Nagenietend van deze ontmoeting trollen we weer verder, maar dit is van korte duur. Bianca’s hengel gaat ineens wel erg krom en ik vermoed dat ze de bodem o.i.d. heeft gevangen. Volgens haar is het echter vis en inderdaad ik zie dat er sprake is van beweging. Ik zeg: “doe maar rustig aan, want dit is een grote vis”. De vis blijft diep en ik ben blij dat ze met de stevige Westin W4 Powershad-T vist, want zelfs deze buigt elegant door. Bianca weet de vis rustig uit te drillen en als deze in het oppervlak komt is het even slikken, wat een kop! Snel het net er onder, want dit is een PR! Gelukkig kunnen we de compleet verzwolgen plug er makkelijk uit halen en kan Bianca, strak van de adrenaline, op de foto met een mooie volle snoekdame van ruim 102cm. Echt een prachtige vis, met een goed volgevreten buik en een mooie grote kop. De vis herstelt zich snel en verdwijnt met een paar krachtige slagen van haar staart weer in de diepte. En wij toosten met een bakkie koffie en stroopwafels, want Bianca’s PR van 96cm is weer mooi verbroken! Hierna vangen we nog wat kleinere snoeken, waarbij Bianca mij er helaas uit vist door de meeste en de grootste vissen te vangen.

Tegen de middag gaan we het water af , om in een nabijgelegen meer zelf te water te gaan. Want we mogen dan in Zweden zitten, ook hier is het gewoon 30 graden!

’s Avonds is er dan echt geen ontkomen meer aan, mijn eerste ritje bovenop een paard staat op de planning. Maar we beginnen met een ontspannen barbeque. Deze sluiten we af met een lekker bakkie koffie, zodat ik straks geen ontwenningsverschijnselen krijg.

Liefde is ….

Bij de farm krijgen we paarden aangewezen welke we vervolgens gereed maken voor de rit, dus borstelen, opzadelen en gaan. Gelukkig krijg ik nog wel instructies van Marcia hoe je kunt sturen en welke houdingen je moet aannemen berg op, af, etc. De tip ” gewoon zitten alsof het een ontspannen stoel is”, blijkt al vanaf het begin een zeer waardevolle. Vanaf de farm gaan we direct omhoog een bergpad op, best kicken om zo hoog op een paard de kracht te voelen waarmee zo’n dier steil omhoog loopt. Met Marcia voorop en Bianca achter mij rijden we door de prachtige natuur, waar je geen mens tegen komt. Op een gegeven moment is het pad afgesloten, een typisch Zweeds geintje volgens mij: halverwege een weg, of pad, deze gewoon afsluiten. Rond 22:15 uur arriveren we op een open plek bovenop een bergtop. Hier worden we getrakteerd op een werkelijk adembenemende zonsondergang!

Ook al is de zon achter de horizon verdwenen, donker wordt het in deze tijd van het jaar niet in Zweden. Met een prachtige, bijna volle maan aan de hemel ontstaat er een mystieke sfeer in het bos. Hier mogen we nog ruim een uur van genieten voordat we terug zijn op de farm. Ik ben benieuwd of ik morgen nog kan lopen, want wie gaat er nou zijn eerste paardrijdervaring meteen 3,5 uur in het zadel zitten..?

Wie wil nou niet vissen in zo’n prachtige omgeving

De volgende ochtend blijkt de spierpijn mee te vallen. Dat scheelt, want dat betekent dat we gewoon naar de boot kunnen lopen om te vissen! We gaan nog wat stukjes water verkennen die we laatst nog niet hebben bevist en we hebben camera’s meegenomen om nog wat plaatjes te schieten van de prachtige omgeving. We weten wederom een leuk aantal snoekjes te vangen en helaas weet een mooie 90er vlakbij de boot te ontkomen. Wel hadden we al van de vis kunnen genieten, want de aanbeet in het oppervlak tussen de planten was een groot spektakel. De eerste keer kwam de vis grotendeels uit het water, maar miste de spinnerbait. De tweede keer volgde er na een flinke boeggolf een harde dreun op de hengel! Na een pittige dril, was het naast de boot nog een keer gek doen, en doei…

Tegen de middag stoppen we weer en gaan we naar de farm om een kudde paarden uit de wei te halen. Zodra paarden hier niet gebruikt worden, mogen ze overdag namelijk gezellig in de kudde in de weide lopen. Vanmiddag moet er echter gewerkt worden. Dit keer gaan er nog twee mensen mee en rijden we weer door de Zweedse bossen. De andere ruiters blijken niet echt natuurtalenten en wijken nogal eens van het plan af, mijn stuurkunsten worden dan ook flink op de proef gesteld. Gelukkig wil mijn nieuwe paard voor vandaag ook goed luisteren, en dat voor een merrie die nog relatief kort zadelmak is.. Wederom een mooie ervaring dus.

Jonge eland stier

De dag is na deze rit nog lang niet voorbij, dus melden we ons na het avondeten bij Dimitri. We gaan met hem op elandsafari en mede omdat we er al de nodige hebben gezien, ben ik erg benieuwd wat we hiervan moeten verwachten. We rijden met de jeep door de middle of nowhere en komen geen mens tegen, wel komen we al snel een grote elandstier tegen, die het hazenpad kiest. Dimitri weet dat ze soms terug komen als je muziek opzet, maar Jan Smit werd zelfs door de eland niet gewaardeerd 😉 De teller staat nog op 1 als we bij een groot meer stoppen, Dimitri heeft koffie en koekjes meegenomen! Na de break weten we nog twee stieren te spotten, die gelukkig iets fotogenieker zijn. Eerlijk is eerlijk, ook dit was weer een mooie beleving die we niet hadden willen missen.

Cowgirl Bianca

Vrijdags zit deze week er ook al weer bijna op en gaan we nog wat rondtoeren, foto’s maken en niet te vergeten een overheerlijke elandburger eten als lunch! ’s Avonds gaan we weer naar de farm voor het laatste spektakel: roping, oftewel lasso werpen vanaf een paard. Eerst op grond oefenen met de lasso en zien dat we de boomstammetjes kunnen vangen. Als dit aardig lukt is het tijd om op te stijgen en naar de bak te rijden. Nou ik kan jullie zeggen dat het nog een hele uitdaging is om een paard te sturen, je lasso op voorraad te houden en natuurlijk de lus van de lasso om zo’n bewegende houtkoe te gooien! Dit kan allemaal ook in gallop, maar dat laat ik maar aan de cowgirls Bianca en Marcia over, kan ik mooi nog wat plaatjes schieten.

Zaterdagochtend is het echt zover, we moeten weer op terugreis naar Nederland. Maar niet voordat Dimitri en Marcia nog even gezellig bij ons op fika zijn geweest. We blijven nog een nachtje hangen in Lund en rijden op zondag door Duitsland, maar daar kunnen ze zelfs op zondag heel wat uren vertraging opwerpen door files.. Bij een pitstop langs de autobahn sta ik ineens oog in oog met Hans Holsbeek die op terugreis is uit Noorwegen. Dat je elkaar op zo’n plek, tussen zoveel mensen kunt treffen…

Na ondertussen alweer bijna twee weken Nederlandse drukte, kijk ik alweer uit naar ons volgende Zweedse avontuur!

post

Visvakantie Zweden juni 2018

Posted on by

Tijdens het NK IJsvissen 2016 heb ik een mooie prijs gewonnen in de vorm van een week verblijf in een vakantiehuis met visboot bij Sportfishing Dalsland. Verzilveren was er helaas nog niet van gekomen, maar in juni 2018 is het dan eindelijk zover.

Ons riante onderkomen bij Sportfishing Dalsland

Op zaterdag 16 juni zitten Bianca en ik stipt om 6:00uur in de auto, want op zaterdagochtend door Duitsland moet nog wel lukken. Gelukkig blijken onze Oosterburen nog niet allemaal wakker en hebben ze ook geen wegwerkzaamheden o.i.d. opgeworpen. We komen dan ook tijdig aan bij de veerboot in Puttgarden, deze levert ons een uurtje later af in Denemarken. Hier weet je dat je in Scandinavië bent aangekomen en gaat het allemaal een stuk gemoedelijker op de weg. De reis verloopt voorspoedig en ’s avonds tegen koffietijd arriveren we in ons riante onderkomen in Fengersfors.

Zondag hebben de weergoden regen in petto, een verademing voor de natuur, want ook hier is het al lange tijd droog en warm geweest. Wij doen het rustig aan en met de koffie komt onze gastheer Andy van Assema volgens afspraak de boot brengen. Een nette aluminium consoleboot met 30 PK Honda en een fronttroller. Gedurende de dag regent het lekker door en komen we niet veel verder dan het verkennen van de directe omgeving en het bijstellen van de plannen voor de komende dagen. Het oorspronkelijk plan was namelijk om te vissen op Vänern, maar daar heb je met windkracht 5 al niets meer te zoeken. We kiezen er voor om ons te richten op het relatief kleine Ärrsjön. Dit betekent als nog ruim 550 hectare viswater met een diepte varierend tussen 0 (uitstekende rotsen) en ca. 30 meter.

Eén van de baarzen

Maandagochtend gaan we vol goede moed het water op, met een oog op de kaart en een oog vooruit gericht weten we te voorkomen dat we een verraderlijke rots rammen. Gewapend met groot rubber vissen we de nodige mooie stekken uit waar tot een meter of 10 water staat, maar er komt geen actie. We vervolgen onze zoektocht over dieper water en hier valt me op dat op plaatsen waar zo’n 25 meter water staat, de vis zich ophoudt op dieptes onder de 15 meter. We weten hier echter geen vis te verleiden en zijn de wind na een tijdje dan ook wel zat en besluiten een rustiger deel op te zoeken. Hier vinden we vis rond de 5 meter diepte, waar zo’n 5 tot 10 meter water staat. Als de snoeken hier echter ook geen thuis geven, probeer ik nog even of er hongerige baars woont. Dit blijkt het geval en een paar baarzen komen de boot even van binnen bekijken, echt los gaat het echter niet.

Golfslagbad Ärrsjön

Als we de volgende dag bij de helling aankomen zien we dat Andy i.v.m. de nog verder aantrekkende wind vandaag ook kleiner water opzoekt met zijn gasten. Wij besluiten ons vandaag met klein aas op baars te richten, dan komen die groenjassen er meestal toch vanzelf tussendoor. Al bij één van de eerste worpen weet Bianca een baars te haken, een goede start! Zoals dat echter wel vaker gaat bij een te enthousiaste start: dit bleef de enige vis die we vandaag hebben gezien. Zelfs werpend met groot rubber op de mooiste taludjes leverde geen vis op. Wel hebben we kunnen genieten van de prachtige Zweedse natuur. Onder andere vis- en zeearenden zorgden voor indrukwekkende taferelen. Een troost qua vangsten is dat zelfs Andy, die het water als z’n broekzak kent, hard heeft moeten werken om een paar snoeken aan boord te krijgen.

Kleine rover voor Bianca

Met de wetenschap dat het vangen van snoek op de grotere wateren lastig zal worden en de wind alleen nog maar verder aantrekt, stellen we de plannen bij. We besluiten voor één van de vele nagenoeg onbeviste kleine meren in de omgeving te gaan. De weersvoorspelling voor woensdag is vanaf een uur of 11 een flinke bak regen, dit betekent de wekkers om 5u. en voor 6u. zitten we op het water. We beginnen met het uitwerpen van de oeverzones met klein aas als shads, plugjes en spinnerbaits. Dit levert al snel vis op, Bianca weet de nodige baarzen te foppen en ook kleine snoekjes weten ons aas te vinden. In het kraakheldere water meen ik op een gegeven moment een grote vis onder mijn plugje door te zien knallen. De volgende paar worpen gebeurt er echter niets, tot ineens met een flinke dreun het plugje te grazen wordt genomen. Helaas gaat dit zo lomp dat ik met een los stukje lijn achter blijf…

Tegen de middag komt de voorspelde regen naar beneden en besluiten we van het water af te gaan. We hebben er tenslotte al heel wat leuke visuurtjes opzitten vandaag. Donderdag belooft het de hele dag te regenen, dus besluiten we rustig aan te doen gaan we richting Karlstad, een beetje shoppen en lekker eten en drinken. Op de terugweg toeren we door de middle of knowwhere om van de natuur te genieten. We zien heel veel reewild, kraanvogels en een prachtig landschap. Als we bijna terug zijn staat er ineens een reegeit op de weg met twee kalfjes, deze roept de jongen rustig bij elkaar, waarna ze op enkele meters van de auto rustig het graanveld inwandelen, genieten!

Midsommar zonsondergang

Voordeel van slecht weer is zijn de prachtige wolkenluchten en helemaal tegen de avond. ’s Avonds gaan we er dan ook nog op uit om wild te spotten en natuurlijk mooie plaatjes te schieten van de indrukwekkende luchten. Midsommar it is!

Vrijdag hangen er onheilspellende wolken in de lucht, maar het belooft droog te blijven, dus we kunnen weer! We besluiten om vandaag wat meer het open water af te zoeken naar vis. Dit resulteert al binnen enkele minuten in een bejaarde snoek van 86 centimeter. Er volgen er nog meer, maar de meesten komen niet verder dan ca. 50 cm. We hebben in elk geval veel actie en een super leuke visserij. Rond het middaguur krijgen we nog een paar buien op onze kop en druipen we even af.

Hoogbejaarde snoek

’s Avonds komen we echter terug en vissen we ons in een paar uurtjes tijd ver in de dubbele cijfers. Met regelmatig een orkest van overvliegende kraanvogels puur genieten. Aan het eind van de avond gaat de wind er eindelijk eens helemaal uit en dobberen we nog even rond onder het genot van een bakkie koffie.

Zaterdag is het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van Dalsland, net nu er echt mooi weer aan lijkt te komen. Heel erg is dat echter niet, want wij gaan nog een stukje noordelijker voor deel 2 van deze vakantie. Hierbij staat o.a. mijn eerste paardrij ervaring op het programma en ik heb al gezien dat je er heel mooi moet kunnen vissen..

Ps. door het regenachtige weer was er nog iets met een bordspel dat vaak gespeeld is, maar daar wil ik het verder niet meer over hebben.

 

post

Midweekje ijsvissen op snoek in Zweden

Posted on by

Als de deelnemers aan het NK ijsvissen ’s morgens al tijdig in de bus stappen richting Oslo, keert de rust terug in Dalsland. Even later gaan wij vanuit Edsleskog niet rechtsaf, maar linksaf richting Fengersfors. We slingeren twintig minuten over verlaten weggetjes door het prachtige Zweedse landschap. Als we er bijna zijn houden we nog even halt voor een paar reeën die kort langs de weg staan te grazen. Vijf minuten later zitten we bij de familie Van Assema van Sportfishing Dalsland aan de koffie. We praten na over het NK en genieten van een overheerlijke chocolade cake.

Na de koffie gaat Andy ons voor naar een authentiek boerderijtje bovenop een heuvel, ons verblijf voor de komende week. Als we de volgeladen auto hebben uitgepakt vertrekken we richting Åmål voor wat boodschappen. Hierbij vergeten we natuurlijk niet om even een bezoekje te brengen aan Marin & Fritid, de zaak voor je hengelsportmateriaal. In de middag gaan we met Andy mee naar het meer waar we deze week onze vissen moeten gaan vangen. Het is vandaag flink dooi, dus het is even spannend of we het ijs op kunnen, dit blijkt nog wel een uitdaging, vooral aan de kanten is het ijs erg dun.

Dinsdagochtend 6.30u. gaat de wekker, vissen! Ontbijtje er in, koffie in de kannen, visspul in de kofferbak en we starten aan een ritje door de Zweedse natuur. Gelukkig weten we alle reeën en ander wild te ontwijken en arriveren we na een leuk ritje aan het water. Het heeft vannacht licht gevroren, dus er staat gelukkig geen water meer op het ijs, maar aan de kanten blijft het spannend. Met een laddertje weten we er droog op te komen en kunnen we het meer op. Af en toe even borend om te kijken hoe dik het ijs is, wandelen we richting een mooi stekkie. Hier moet het vandaag gaan gebeuren, de gaten worden over een aanzienlijk oppervlak geboord en de hengels worden uitgezet. We zijn bij hengel drie als we ineens een belletje horen, ja hoor op de eerste hengel hebben we al beet. Niet veel later poseer ik met mijn eerste Zweedse snoekje van 2017 op het ijs, geen kanjer, maar wel een prachtig visje. Snel terug en wij gaan weer verder met de rest van de hengels. Als uiteindelijk alle hengels staan en wij ons kamp in het midden hebben opgeslagen, is het tijd voor een bakje koffie. En dan realiseer je je pas dat het hier wel heel erg stil is, je hoort gewoon helemaal niets, genieten! De rust wordt echter al weer snel doorbroken door een belletje, ja hoor we hebben weer beet en rennen naar de hengel waar nu een tip up omhoog staat te wapperen. Niet veel later is snoek nummer twee binnen. Dit spelletje gaat de hele dag zo door, waarbij we helaas ook wel de nodige vissen missen. Met name de kleintjes bijten erg voorzichtig en hangen niet altijd goed aan de haak. Gelukkig hebben we ook nog een hele fraaie 80-er gevangen en hebben we lekker veel actie gehad! ’s Avonds hebben we geluk, Tim van Assema is vandaag jarig en wij zijn ook uitgenodigd! Een avondje met lekker eten,drinken en gezelligheid bij de familie Van Assema, niet verkeerd!

De volgende dag gaan we nog een half uurtje vroeger richting het water in de hoop wat big mamma’s te kunnen verleiden. Deze zijn hier echter niet van onder de indruk en hoewel we meer dan genoeg actie hebben vandaag, zijn het vooral de kleintjes die ons voor de gek houden. Regelmatig is er een aasvisje verdwenen, maar er komen er gelukkig ook weer genoeg even boven water kijken. We stoppen vandaag al op tijd, zodat we tegen schemering nog even naar Åmål kunnen rijden voor wat boodschappen. We rijden tussendoor in de hoop dat we naast de vele reeën ook nog een eland mogen spotten. We prijzen ons dan ook gelukkig als we op een open stuk, vrij dichtbij, een eland met kalf mogen spotten. Ze trekken ons weinig van ons aan, zodat we ze goed kunnen bekijken.

De volgende ochtend is alles bedekt onder een witte sneeuwdeken, mooi voor de winterse beleving en misschien ook wel goed voor de visserij. Het is dan ineens helemaal donker onder het ijs, behalve op de plaatsen waar wij een wak boren, bovendien dempt de sneeuw ons geluid ook nog een beetje. Vol goede moed (we voelen ons al aardig geoefende ijsvissers) rijden we voorlopig voor de laatste keer, door de Zweedse natuur richting het water.

Alles gaat super smooth en het duurt niet lang voor we alles hebben staan. Dan schrik ik me ineens een ongeluk, want ik had al wel mysterieuze voetstappen op het ijs gezien, maar dit slaat alles. Er zit ineens een wolfachtig beest in ons kamp! Bij nader inzien blijkt het gewoon Bianca te zijn die een creatieve muts mee had gesmokkeld. Van de schrik bekomen gaan we lekker aan ons eerste bakkie koffie. Daar kunnen we rustig van genieten en ook van nummer twee. Tja jongens en meisjes het blijft vissen hè, net als je denkt dat je het spelletje door hebt, veranderen ze de regels.

Maar na een dik uur horen we dan toch echt een belletje rammelen, ja hoor de eerste aanbeet is een feit. Helaas resulteert deze niet in een vis op het ijs. Als ik de hengel weer aan het beazen ben horen we weer een belletje, uiteraard helemaal aan de andere kant van onze opstelling. Bianca trekt een sprintje en als ik ook eindelijk arriveer, zit ze al trots met een mooi Zweeds snoekje op het ijs. De volgende aanbeet laat ook niet lang op zich wachten en ik ben dan ook snel ter plaatse. Ik voel meteen dat het een snoek is die nog niet direct van plan is om in het licht te komen. De snoek neemt een aantal keer een leuke sprint onder het ijs, maar komt uiteindelijk toch even boven kijken. Heel verslavend hoor de schoonheid van die Zweedse snoeken, echt prachtig getekende vissen en ook nog eens puntgaaf!

De rest van de dag vangen we best veel, maar wel wat kleinere snoeken. Bianca heeft precies in de gaten hoe je de meest voorzichtige aanbeten kunt verzilveren en weet de ene na de andere formaatje panharing op het ijs te krijgen. Hoe stil het hier is realiseren we ons pas goed als er een kraai overvliegt en we de vleugelslagen gewoon horen. Echt ultieme stilte, kicken! Helaas was dit voorlopig echt alweer onze laatste visdag hier.

Als we vrijdag na een bakkie koffie op de terugreis gaan, houden we onze ogen goed open. Volgens Andy stikt het momenteel van de vossen, maar die hebben we deze week nog niet gespot. Als ik ineens in een veld een dier op z’n achterwerk zie zitten, weet ik dat het geen ree is. Als we dichterbij komen blijkt het inderdaad een vos te zijn, dus even raampje open en fotootje schieten. En ja hoor als extra verassing maakt de vos ook nog even zijn karakteristieke geluid. Vakantie compleet, op naar Denemarken!

Onderstaande video is een impressie van de dag ijsvissen in de sneeuw, daaronder ter volledigheid ook nog de video van de dagen ervoor die ik al eerder publiceerde op Youtube en Facebook.

Team NK IJsvissen gaat voor snoek op Edslan

Posted on by

Het NK IJsvissen is gisteren formeel afgesloten, maar vandaag staat er toch nog een dag vissen in Dalsland op het programma. Vrij vissen op Zweedse snoek wel te verstaan, maar wie dat wil mag ook andere vis belagen. ’s Morgens om 9 uur staan de meeste deelnemers al op de mooie ijsvloer van Edslan, direct grenzend aan onze uitvalsbasis Edsleskogs Wärdshus. We krijgen een korte uitleg van Andy van Assema over veiligheid op het ijs op dit grote meer met dieptes tot ruim 50 meter.

Daarna volgt een uitleg over het ijsvissen op snoek door visgids Tim van Assema. Dit gebeurt gelukkig perfect, want daarna moeten de deelnemers verspreid over drie teams in een recreatieve competitie zelf alles uitzetten.

Verspreid over de dag worden er de nodige mooie snoeken gevangen, puntgave donkere Zweedse vissen tot ver over de 90cm aan toe. Tijdens een lekkere “wild-lunch” bij Johan krijgen we ook nog een mooie sneeuwdeken die zorgt voor een prachtig winters landschap.

Onderstaan weer een prachtige videoreportage door Sytse van der Harst die een goede impressie geeft van deze prachtige afsluiter van een weekend vol ijsvisavontuur! Uiteraard ook nog wat plaatjes..

post

Eerste wedstrijddag NK IJsvissen 2017

Posted on by

Vandaag vissen we de eerste wedstrijddag van het NK IJsvissen in het Zweedse Dalsland. ’s Morgens rond 8 uur zitten alle 20 vissers aan het ontbijt en zorgt iedereen voor een stevige bodem. Conform planning vertrekken we stipt om 9.30 uur naar het water genaamd Ängebytjärnet, een klein meer met een divers bestand aan zalmachtigen. De doelsoorten zijn vandaag dan ook beekforel, beekridder (Artic char) en regenboogforel.

Bianca’s eerste beekridder

Na een laatste briefing mogen de deelnemers, voorzien van spikes onder de schoenen en ijspriemen om de nek, het ijs op. Iedereen kiest een startstek uit en de gaten worden geboord. Er is ook een gast van Sportfiskarna (de Zweedse evenknie van Sportvisserij Nederland) gearriveerd. Hij komt vandaag kijken hoe wij Nederlanders een wedstrijd organiseren in het Zweedse land. Hij heeft ook nog een tas met wat leuke spullen meegebracht als bijdrage aan de prijzentafel!

Als iedereen in de startblokken staat met de hengel boven een vers wak, klinkt het fluitsignaal. De vele verschillende aasjes verdwijnen onder het ijs en het wordt angstvallig rustig. Pas tegen 11.30 uur is het Siemen Bakker die de eerste vis weet te vangen, een mooie beekridder van 38 cm.

Na de middag komt er ook regenboogforel uit

Als ik zelf een rondje doe met de camera en er ineens een beekridder verschijnt die toch niet geïnteresseerd is een lekker hapje, hoor ik achter mij ineens een bekende stem “vis”roepen. Jawel, Bianca staat met een kromme hengel rustig iets naar boven te dirigeren. Even later poseert ze trots met haar eerste beekridder voor de camera.

Niet veel later klinkt het fluitsignaal, dat betekent dat het tijd is voor lunch. Het kampvuur is opgestookt, zodat er worstjes kunnen worden gegrild en Johan is gearriveerd met heuse elandstaartensoep. Iedereen geniet van de warme lekkernijen en bedenkt de tactiek voor de middag.

Gezellig lunchen

De verwachtingen zijn hoog gespannen en al snel na de lunch komen er vissen boven water. Heel wild blijft het echter niet, in totaal worden er 3 regenboogforellen en een beekridder genoteerd op de scorekaarten. Melchior Leutscher krijgt ook nog een mooie aanbeet en drilt een mooie vis naar boven, helaas blijkt dit een snoek te zijn en die telt vandaag niet mee.

Om 16 uur klinkt het eindsignaal, ondertussen is de mist al aardig dicht getrokken en is het er ook niet warmer op geworden. Iedereen snelt dan ook naar de wagens, om even later lekker bij de houtkachel te zitten bij Edsleskogs Wärdshus.

Twee beekridders voor Siemen

De prijsuitreiking inclusief de dagprijzen voor vandaag schuiven we een dagje door. We verwachten namelijk nog wat mooie bijdrages van lokale sponsoren, deze kunnen we dan morgen mooi verdelen over de verschillende plaatsen… Vanavond weer lekker smullen en gezellig genieten in de grote “woonkamer”.

Morgenochtend gaan we weer achter de forellen aan, eens zien of we er dan samen wat meer uit kunnen halen. Het weer lijkt in elk geval beter te worden, dus we hebben goede hoop!

Onderstaand een videoreportage en nog wat plaatjes van de eerste wedstrijddag.

 

 

 

post

Vliegvissen op forel in Zweden

Posted on by

Na een aantal dagen in het prachtige Dalsland zijn we nog wat verder Zweden ingetrokken naar Dalarna. Iets kouder en rotsachtiger, maar nog steeds een weelde aan viswater, vele meren en rivieren in verschillende maten. Ik heb mijn oog hier laten vallen op de kleinere vlot stromende riviertjes. Hier wil ik forel belagen met de vliegenlat, die heeft al lang genoeg stof liggen verzamelen thuis.

Vliegvissen 1

Genieten in een prachtige omgeving

Na een avondje voorbereiding bij de warmte van de houtkachel en met de auto rond te rijden door de middle of nergens, valt mijn keuze op een vlot stromend riviertje die vrij vertaald de Steenrivier heet. Een riviertje die zijn naam eer aan doet met vele stenen groot en klein en rustige stukken, maar ook woeste stroomversnellingen met grote rotsen er in.. Op de website van de lokale hengelsportvereniging weet ik uit de Zweedse tekst op te maken dat zowel de inheemse beekforel als regenboogforel hier voor moeten komen en je er alleen met de vliegenhengel mag vissen. Een goede manier om te zorgen dat ik niet terug val op een spinhengeltje.

De visdag wordt geprikt en een vergunning specifiek voor deze rivier koop ik bij één van de vele verkooppunten. Voor de verandering sta ik niet voor dag en dauw aan het water, maar starten we de dag rustig op met koffie met Zweedse lekkernijen. Rond een uur of 10 rijden we rustig naar het water, waadpak en vliegvisuitrusting aan en dan realiseer ik me weer hoe weinig je eigenlijk maar nodig bent om te vissen. Alles past in en aan het vliegvisvest en een netje aan het waadpak maakt de boel compleet. M’n korte #3 hengel mag zich vandaag gaan bewijzen. Tot de middag ben ik heerlijk aan het vissen, waar mogelijk met een droge vlieg en in de vlotter stromende delen met een streamertje, maar ik krijg geen enkele actie. Sterker nog, ik zie geen vis….. Wel spot ik nog een local die het even vanaf een brug probeert, ik zie hem ook niets vangen en hij is dan ook al snel weer weg. Bianca sluipt zonder waadpak als een ware paparazzi door de aangrenzende ruigte, moeras, struiken en de glibberige rotsen trotserend.

Tegen de middag vinden we het wel tijd voor een Zweedse lunch uit de kofferbak, lekker genieten van de rust. Weer volgetankt krijg ik toestemming om het nog even te proberen bij de brug waar ik de local had gespot. Het water stroomt hier met een rotgang tussen dikke rotsblokken door om uit te monden in een rustig breed deel. Veilig werpen is vanaf de brug niet te doen, dan ga ik zekers een stroomkabel vangen. Dus dan maar net als de local de lijn mee laten driften met de snelle stroom tot het rustige deel en dan weer binnen vissen. Ik verwacht er niet veel van, maar het duurt niet lang of m’n hengel staat zo krom als een hoepel. Ik twijfel of een #3 de juiste keuze is geweest, wat een geweld aan de andere kant van de lijn. Dit duurt helaas niet lang, de vis weet met m’n streamer te ontkomen en ik kan mezelf wel voor m’n kop slaan.

Vliegvissen 9

Eindelijk een mooie forel!

Dit zal wel de enige kans zijn geweest, maar ik knoop er toch maar een nieuwe streamer aan en waag nog een kans. Niet veel later krijg ik weer een knijter van een aanbeet en sta ik weer iets te drillen wat het er duidelijk niet mee eens is. Wat een power in die volle stroom! Na een tijdje knokken komt er langzaam maar zeker dan toch een vis in zicht, een echte bak van een forel zie ik dichterbij komen. De vis blijft echter rechtop zwemmen in de volle stroom. Ik kan hier niet het water in en moet vanaf een rotsblok de vis in de stroming naar mij toe dirigeren om hem te kunnen scheppen, dit lijkt aardig te lukken. Tot de vis bijna binnen handbereik nog een sprintje neemt en achter een uitstekende tak ofzo langs gaat, even zit de vis vast gezwommen, maar al snel weet ook deze vis te ontkomen.

Zo gaat het wel hard met mijn voorraadje zelf gebonden wooly buggers. Er van uit gaande dat drie maal scheepsrecht brengt, geef ik het echter niet op en bevis ik de flink verstoorde stek gewoon weer. En ja hoor, niet veel later hangt er weer een sterke tegenstander aan de haak. Het duurt even, maar deze belandt uiteindelijk wel in mijn handen. Een prachtige, puntgave regenboogforel van 47 centimeter, wat een mooie beloning! Ik besluit de vis wel te bestraffen met hoofdpijn, want ik had mezelf voorgenomen vanavond een heerlijk vers Zweeds visje op te peuzelen.

Onder de brug lag ook forel

Onder de brug lag ook forel

Ik besef me ineens dat ik het nog niet eens onder de brug heb geprobeerd. Hoewel het water er wel heel hard onder door knalt waag ik er toch een worpje. Dit resulteert al bij de eerste worp in een aanbeet, de weerstand is minder, maar alsnog ben ik wel even aan het drillen met een lekker kromme hengel. Het blijkt een leuke regenboog van 35 centimeter die onder de brug lekker verstopt lag voor het inmiddels doorgebroken middagzonnetje. Het is ondertussen twee uur en hoewel ik vast nog een vis kan verleiden besluit ik dat het mooi is geweest. Ik mag er volgens de vergunning vijf hoofdpijn bezorgen, maar dit lijkt me genoeg. De rest mag lekker verder groeien, want ik kom hier zeker eens terug!

Beekforel

Leuk beekforelletje in de avond

Na ’s avonds te hebben genoten van een zalige forel, bereid op de barbecue, weet zich een enorme vangdrang meester van mij te maken. Ik heb geen keus en moet gewoon weer naar het water toe. Niet naar hetzelfde stuk, maar nu een stek stroomopwaarts. Hier kan ik wel lekker werpen en na een paar worpen voel ik een aanbeet, vergelijken met vanmiddag is de weerstand gering. Al snel komt de dader boven water, een prachtige mini beekforel heeft zich gulzig op mijn streamer gestort. Wat zijn dit toch prachtige visjes, ik kan er bijna nog meer van genieten dan van die dikke regenbogen. Ik probeer nog een paar stekjes, maar behalve twee baarsjes komt er geen vis meer uit. Wel worden we bijna levend opgevreten door de knutten, wat een irritante beestjes zeg!

Het avondeten is binnen

Het avondeten is binnen

Dit was de tweede en tevens laatste visdag deze vakantie, er is hier namelijk zoveel te zien en de tijd vliegt echt voorbij! Het waren twee prachtige, totaal verschillende visdagen, maar ze hadden één ding gemeen: genieten van de prachtige natuur en rust in dit land! Wij komen terug, sterker nog, de volgende visvakantie naar Zweden is al geboekt!

Hieronder nog een paar plaatjes….

 

 

 

 

 

 

post

Snoeken en ander wild op Vänern

Posted on by

Vlot traileren

Vlot traileren met deze mooie combinatie

Onze vakantie juni 2016 bestaat uit een reis naar een aantal locaties in Zweden, een land dat al langer op het verlanglijstje staat. Begin dit jaar ben ik er al geweest voor het NK IJsvissen en heb zo al wat mensen en locaties leren kennen. Zodoende belanden we na een weekendje Malmö dan ook in Dalsland, waar we bij Andy en Nicole van Assema (Sportfishing Dalsland) verblijven. De dag na aankomst hebben we meteen een dag vissen met Andy op het programma staan.

We mogen ’s morgens eerst uitslapen en rustig opstarten, terwijl Andy één van zijn huurboten wegbrengt naar andere gasten. Tegen half 10 gaan we met voldoende cafeïne op pad richting Vänern, met ca. 5655 vierkante kilometer het grootste meer van Zweden en zelfs één van de grootste meren van Europa. Hoewel het vandaag een Zweedse feestdag is, zijn we de eerste bij de trailerhelling. Andy heeft alles top voor elkaar en het duurt dan ook geen vijf minuten voor we in de boot zitten, op weg naar de eerste stek. De 100 pk Honda brengt de grote Lund 1675 Impact rustig, maar vlot naar de stek op het open water. Het betreft een ondiepte die we werpend uit gaan vissen met grote shads. Hoewel het helemaal nog niet zo hard waait, blijken een stel zeebenen geen overbodige luxe. Andy heeft ons al gewaarschuwd dat het wel eens taai kan worden, het extreem mooie weer met hoge temperaturen in de afgelopen weken doet de visserij geen goed. Dit blijkt echt zo te zijn, hoe verleidelijk de shads ook zwemmen, geen snoek die interesse toont.

Vänern 3

Vänern here we come

Aan het eind van de stek laat Andy ook een shad uit en warempel is er een snoek die zijn shad langs ziet komen en aanvalt. Hoewel “slechts” een 80-er valt het direct op hoe sterk deze vis is, we krijgen een mooie dril voorgeschoteld. Verder blijft het helaas rustig. zodat we al snel op pad gaan naar de volgende stek. Hier werpen we een ondiepte uit die uitloopt in rotsen tot net onder en soms boven het wateroppervlak. Een bijzondere beleving om als Nederlandse roofvisser eens geen plantenbedden, of taludjes, maar rotspartijen uit te vissen. De aanwakkerende golven die op de rotsen uiteen spatten geven het geheel nog wat extra sfeer. De vis geeft echter niet thuis en Andy stelt voor wat baaien uit te gaan vissen, wij stemmen in en even later zoeven we met een gangetje van 65 km/uur naar een mooie baai.

Vänern 8

Bianca in gevecht met een flinke snoek

Door het kraakheldere water lijkt het water soms echt heel ondiep en verwacht je soms bijna een rots te rammen, maar gelukkig valt dit mee en kent Andy het water op zijn duimpje. Als we de baai invaren zie ik ineens een zeearend die op het moment dat ik hem spot opvliegt en tegelijkertijd zie ik een tweede. Het blijkt een paartje dat hier in de buurt een nest heeft. Dat je ze zo ziet is echter een zeldzaamheid, extra genieten dus. In de baai gaan we gooien met allerlei lekkere hapjes als jerkbaits, tailbaits, spinnerbaits etc. Hoewel het er naar snoek ruikt gebeurt er niet veel, tot Bianca ineens een vis haakt. In het heldere water zien we al snel dat het om een mooie metervis gaat. De snoek wordt behendig binnen gedrild, ook als deze eerst vol gas op de boot af zwemt. Als de vis dicht bij de boot is en nog een keer schudt in het oppervlak weet deze helaas te ontkomen. Er klinken wat oerkreten over het water en niet veel later vliegen er weer verse hapjes richting de snoeken, deze laten zich echter niet zien. Wel zie ik ineens een hele dikke forel tussen de planten staan, die zich snel uit de voeten maakt als we dichterbij komen. In de baai treffen we ook een stukje rietland waar de nodige roerdompen wonen, die laten dan ook flink van zich horen, echt grappige beesten!

In een volgende baai is er eindelijk een mooie vis die mijn jerkbait volgt tot de boot, maar toch niet wil happen. Wel spotten we ook hier weer een leuke waarneming, een das die bij klaarlichte dag rustig rondscharrelt langs het water.

Vänern 15

95 Zweedse centimeters!

Pas in de volgende baai is er een snoek die mijn aasje arresteert, een lekker Belgisch hapje van BM Lures. De gave 95-er is wel een mooie beloning voor het toch wel vele werken vandaag. Ik ben in elk geval helemaal in m’n nopjes. We smijten de hele baai nog uit, maar behalve een kleiner snoekje die niet blijft plakken gebeurt er weinig.

We vissen door tot in de avond en net voor de trailerhelling pakken we nog een baaitje mee. Andy voorspelt hier kleinere vis en inderdaad niet veel later weet Bianca toch nog een leuk snoekje te vangen! Verder blijft het bij wat volger(tje)s, zelfs een brutale baars volgt mijn babysnoek imitatie.

Gelukkig ook Zweedse snoek voor Bianca

Gelukkig ook Zweedse snoek voor Bianca

Het traileren gaat net zo vlot als het te water laten en het duurt dan ook niet lang voor we bij het huisje, in de zon zitten na te genieten van een prachtige visdag. Een visdag in een adembenemend mooie omgeving, met weliswaar niet veel, maar wel hele mooie vissen en niet te vergeten in goed gezelschap. Oftewel een visdag om niet snel te vergeten!

 

 

 

post

Swedish-Style ijsvissen

Posted on by

Vanwege de slechte ijs omstandigheden hebben we van de vrijdag trainingsdag de eerste wedstrijddag gemaakt. Zaterdag volgde de tweede wedstrijddag en vandaag is het eindelijk tijd voor de “vrij-ijsvissen dag”. Iedereen is vrij hoe te gaan vissen en heeft de keuze uit het belagen van roofvis op meer Edslan, of het belagen van forel op het kleine meer waar we gisteren ook hebben gevist. Uiteraard kies ik voor Edslan, waar Andy en Tommie een dagje “Swedish-Style” snoek belagen voor ons in petto hebben.

We gaan onder leiding van Andy en Tommie het ijs op om de hengels uit te zetten. Er worden wijd verspreid wakken geboord, waarna de aasvissen te water worden gelaten. Vanwege de grote afstanden gebruiken we op de visuele beetindicators ook nog knalpatronen, zodat geen aanbeet ongemerkt blijft. Als de meeste hengels staan zien we achter ons de eerste aanbeet al verschijnen. We hebben afgesproken dat de eerste vissen voor de dames zijn, Ria Zwaan is het dichtstbij en snelt naar de hengel en zet de haak. Even later poseert ze met haar eerste snoek.

Iedereen mag zelf ook nog ergens een eigen hengel inzetten. Dit heeft ten gevolge dat Ria even later haar tweede snoek staat te drillen!

Niet alle stekken zijn i.v.m. gevaarlijk ijs te bereiken, waaronder een mooi talud voor baars. Baars komt vandaag dan ook niet boven water, bij mij komt er zelfs helemaal niets boven water. Gelukkig weten er toch meerdere mensen hun welverdiende snoek te vangen.

Vandaag niet teveel tekst, het was gewoon weer een prachtige dag ijsvissen in Dalsland, puur genieten! De foto’s spreken voor zich.. Ik kom dan ook zeker een keer terug om hier “Swedish-Style” snoek te belagen!

post

NK IJsvissen 2e wedstrijddag

Posted on by

Klaar voor vertrek

Klaar voor vertrek

Vandaag is het de tweede wedstrijddag van het NK ijsvissen en dus tijd om achter de forellen aan te gaan. Vanwege het slechte weer gaan Andy en Tommie met de wedstrijdleiding eerst naar de waterkant om de ijscondities te beoordelen. Even later zijn ze terug met deels groen licht, niet het hele meer is veilig om te bevissen, maar er is een parcours beschikbaar. De bus van Johan, de Sportvisserij Nederland bus en de auto van Andy worden volgeladen met sportvissers en vrachten hengelgerei. Een leuk meertje met kampeerhutten en vuurplaatsen vormt het decor voor vandaag.

Als iedereen een wak heeft en het fluitsignaal heeft geklonken, blijft het stil, lang stil. Stiekem had ik verwacht dat er wel snel vis gevangen zou worden, maar dat blijkt niet het geval. Gelukkig klinken er na een tijdje toch wat kreten over het ijs die duiden op gehaakte vis. De eerste drie Artic char worden binnen een half uurtje gevangen. Tegen de middag hebben meerdere vissers vis weten te vangen en is het tijd voor de lunch.

Trots op m'n bruine forel van 47 centimeter

Trots op m’n bruine forel van 47 centimeter

Johan komt met een aantal pannen “groene soep” en worst en broodjes. Boven het ondertussen flink opgestookte kampvuur wordt dit lekker warm gemaakt. Iedereen warmt zich lekker op en laat zich de lunch goed smaken.

Na de lunch hebben we nog even de tijd om vis bij te vangen, eerlijk is eerlijk, ik moet de eerste vis nog vangen. De eerste vis voor mij laat gelukkig niet lang op zich wachten. Tijdens het continue afvissen van de hele waterkolom tussen de bodem en het ijs krijg ik vlak onder het ijs een aanbeet. Eerst denk ik dat ik het ijs heb gehaakt, maar het blijkt dat een flinke bruine forel zich aan mijn aas heeft vergrepen. Op het ijs blijkt het te gaan om een bruine forel van maar liefst 47 cm, ik ben helemaal blij! Het gaat duidelijk om een oude vis die al af is gepaaid.

Helaas blijft het bij deze vis voor mij. Er worden her en der nog wel wat vissen gevangen en uiteindelijk zijn er vandaag toch zo’n 15 vissen gevangen. Een aantal maatse vissen nemen we mee terug naar Edleskogs Wardshus, deze gaan de rookkast in om als lekker tussendoortje te dienen.

DSC00600b

Morgen weer ” Swedish-Style” achter de snoek aan..

Vanavond staat de prijsuitreiking op het programma.. Veel is er niet gevangen tijdens dit NK, vooral de eerste dag was het matig. Als het ijs het toelaat, dan gaan we morgen vrij vissen. Ik ga voor een dagje snoek, maar dan wel “Swedish-Style”!