post

Meerval inwijding van de Zeck V-Stick

Zeck V-Stick

De Zeck V-Stick in actie

Als leek op het gebied van meerval vissen had ik mijzelf dit voorjaar een goede verticaalstok beloofd.  Na enkele wintersessies op de grootste zoetwaterroofvis in Nederland,  was ik er namelijk zeker van dat dit een gave visserij is. Na een gedegen advies van Edwin Klijnsma van Tom-Cat.nl was het al snel duidelijk welke hengel ik moest hebben. Verschillende hengels heb ik aan de tand mogen voelen, maar de Zeck V-Stick steekt er met kop en schouders boven uit. Met een lengte van 1,72 meter is het wel één van de kortste hengels, wat mij betreft is dit ideaal en maakt het de hengel breed inzetbaar. Met een werpgewicht van 200 gram is het een pittige hengel, maar wel licht in gewicht en prima de hele dag in de hand te vissen. Zelf vis ik verticaal het liefst met een reel, maar de hengel is ook geschikt voor een molen, het is maar net waar je voorkeur naar uit gaat.

Je begrijpt dat zo’n hengel niet te lang binnen mag staan, dus al snel was een eerste sessie op de IJssel een feit. De watertemperatuur lag nog onder de 12 graden, maar toch volgde er tegen de avond een keiharde aanbeet, waarna een stevig gevecht duidelijk maakte dat ik mijn eerste meerval had gehaakt. Helaas weet de vis zich binnen enkele minuten van de haak te bevrijden. Hier blijft het deze helaas sessie bij.

Buitje

Eén van de langs drijvende buitjes

Afgelopen weekend heb ik dan eindelijk tijd gemaakt voor een herkansing. Het water is al wel wat warmer geworden, maar het weer lijkt nergens op. Het is koud, er worden fikse buien verwacht en een straffe noordenwind maakt het niet comfortabel.Tot overmaat van ramp blijkt het water flink gestegen.. Afijn, warmtepak aan, gas er op en stroomopwaarts de rivier op. Het is altijd weer genieten in het ruige en dynamische landschap van de rivier. De mooie wolkenluchten maken het plaatje compleet, al komen sommige buien wel erg dichtbij, maar we komen er steeds goed van af.

De vis lijkt weinig interesse te hebben in onze lekkere hapjes die we aanbieden. Zal het komen door de weeromslag met de straffe noordenwind, of is het de flinke waterstijging (we blijven vissers, dus we zullen altijd een excuus vinden om slechte vangsten te verklaren…)? Ondertussen valt de schemering in en zie ik iets de rivier oversteken, het blijkt een bever die eenmaal aan de kant nog even onderduikt en met de staart op het water slaat om ons te begroeten. Dit was mijn eerste wilde bever, even later kan ik er echter nog twee bijschrijven, echt genieten!

Mijn eerste Nederlandse meerval!

Mijn eerste Nederlandse meerval!

Als de duisternis compleet is ingevallen krijg ik ineens een tik op m’n hengel. De weerstand die volgt is echter niet gigantisch, dus wat is dit nu weer vraag ik mij af.. Even later verschijnt daar echter mijn eerste meerval(letje) in het oppervlak. We liggen vol in de hoofdstroom en er zijn hier geen fatsoenlijke kribvakken, gelukkig kan de Motorguide Xi5 ons met de ankerfunctie perfect op de plaats houden in de harde stroming. Patrick pakt de vis uit het water en ik ben helemaal blij met mijn eerste oer-Hollandse meerval! Na de nodige plaatjes verdwijnt deze gave vis weer in de duisternis om hopelijk nog vele malen groter te mogen groeien!

Verder krijgen we helaas geen aanbeten, maar mijn dag kan al niet meer stuk. Als we rond middernacht de boot weer op de trailer hebben liggen en in de auto stappen barst de hemel open en realiseren we dat we echt geluk hebben gehad vandaag. Ik ben in elk geval besmet geraakt met het meervalvirus en ben van plan nog vele Nederlandse meervallen te gaan vangen met mijn V-Stick!

 

post

Bot vangen op het Oostvoornse Meer

Schol

Mooie schol voor Stephan

Er moest nog een hengeltje worden opgehaald bij Robert in Rotterdam. Een goede reden om de bellyboat mee te nemen en maar eens een dagje het Oostvoornse Meer op te gaan. Stephan had hier ook wel oren naar en zodoende was ik vandaag al weer vroeg onderweg naar het zonnige zuiden. Onderweg nog de nodige regen, maar eenmaal aangekomen in Oostvoorne is het droog en lang niet koud. Goran wacht ons al op aan het water en even later dobberen we met z’n vieren op het water op zoek naar vis.

Iedereen kiest een eigen aanpak om een bot, of forel aan de haak te slaan. Dropshot, shadjes op een loodkopje en zelfs lepeltjes gaan te water. Bij Goran en mij blijft het helaas erg rustig, maar Stephan en Robert weten de eerste vissen te verleiden. Voor Stephan is zijn eerste vis een onverwachte vangst, een mooie schol heeft zich aan zijn dropshot montage vergrepen. Robert weet met een shadje enkele mooie botten te vangen, maar wild is het niet.

Bot voor Robert

Robert vangt bot

Even later zien we Stephan weer met een tot in het handvat gekromde hengel. Dit maal weet hij een hele flinke bruine forel omhoog te toveren van 81cm!  Goran moet vandaag nog aan het werk en haakt tegen de middag helaas af zonder vis. Mijn teller staat helaas ook nog steeds op nul. Tot overmaat van ramp verspeel ik door materiaalpech ook nog mijn favoriete lepeltje.

Stephan en Robert steken me af en toe de gek aan, want die vervelende vissen bijten bij mij gewoon niet terwijl hun voor mijn neus wel bot vangen.. Ik besluit maar eens wat te gaan appen en laat daarbij een lepeltje op 3 meter water hangen in een waterkolom van 15 meter. Tijdens het appen voel ik mijn Lumiglass Dutch Design ineens trillen en ik zet de haak. De hengel gaat mooi krom en ik slaak een vreugdekreet, een mooie forel heeft zich aan mijn aas vergrepen. Uiteindelijk ligt de vis naast mij en wil ik deze in mijn landingsnetje schuiven, op zo’n grote forel had ik echter niet gerekend… Om een lang verhaal kort te maken, de vis verdwijnt zonder foto’s weer in de diepte.

Eindelijk een forel aan boord

Prachtige bruine forel

We vissen stug door en Robert en Stephan vangen ook stug door met hun botten. Tegen half vier komen we op een stek aan die gewoon naar vis ruikt. Hier weet ik ook eindelijk m’n eerste bot te vangen. Hier moet ook forel zitten en ja hoor even later heeft Stephan weer forel aan de haak, niet zo groot als de eerste, maar toch weer een mooie vis. Ik knoop er nog weer een lepeltje aan en smijt deze een paar keer richting de oever, om deze vervolgens fel binnen te tikken. Dan ineens een keiharde aanbeet en meteen zien we een mooie forel in het oppervlak draaien. Er volgt een spannende dril, waarbij mijn hengel krom gaat tot in het handvat, de vis weet van geen ophouden. Robert is naast mij komen dobberen en heeft mijn landingsnetje ter hand genomen, als de vis uitgedrild is weet hij deze kunstig in het net te manoeuvreren. Mijn dag is helemaal goed!

We trappelen verder richting de auto en gaan op de terugreis. Dit was weer een mooie dag op een prachtig uniek viswater, met gezellige mensen!