Onze vakantie juni 2016 bestaat uit een reis naar een aantal locaties in Zweden, een land dat al langer op het verlanglijstje staat. Begin dit jaar ben ik er al geweest voor het NK IJsvissen en heb zo al wat mensen en locaties leren kennen. Zodoende belanden we na een weekendje Malmö dan ook in Dalsland, waar we bij Andy en Nicole van Assema (Sportfishing Dalsland) verblijven. De dag na aankomst hebben we meteen een dag vissen met Andy op het programma staan.
We mogen ’s morgens eerst uitslapen en rustig opstarten, terwijl Andy één van zijn huurboten wegbrengt naar andere gasten. Tegen half 10 gaan we met voldoende cafeïne op pad richting Vänern, met ca. 5655 vierkante kilometer het grootste meer van Zweden en zelfs één van de grootste meren van Europa. Hoewel het vandaag een Zweedse feestdag is, zijn we de eerste bij de trailerhelling. Andy heeft alles top voor elkaar en het duurt dan ook geen vijf minuten voor we in de boot zitten, op weg naar de eerste stek. De 100 pk Honda brengt de grote Lund 1675 Impact rustig, maar vlot naar de stek op het open water. Het betreft een ondiepte die we werpend uit gaan vissen met grote shads. Hoewel het helemaal nog niet zo hard waait, blijken een stel zeebenen geen overbodige luxe. Andy heeft ons al gewaarschuwd dat het wel eens taai kan worden, het extreem mooie weer met hoge temperaturen in de afgelopen weken doet de visserij geen goed. Dit blijkt echt zo te zijn, hoe verleidelijk de shads ook zwemmen, geen snoek die interesse toont.
Aan het eind van de stek laat Andy ook een shad uit en warempel is er een snoek die zijn shad langs ziet komen en aanvalt. Hoewel “slechts” een 80-er valt het direct op hoe sterk deze vis is, we krijgen een mooie dril voorgeschoteld. Verder blijft het helaas rustig. zodat we al snel op pad gaan naar de volgende stek. Hier werpen we een ondiepte uit die uitloopt in rotsen tot net onder en soms boven het wateroppervlak. Een bijzondere beleving om als Nederlandse roofvisser eens geen plantenbedden, of taludjes, maar rotspartijen uit te vissen. De aanwakkerende golven die op de rotsen uiteen spatten geven het geheel nog wat extra sfeer. De vis geeft echter niet thuis en Andy stelt voor wat baaien uit te gaan vissen, wij stemmen in en even later zoeven we met een gangetje van 65 km/uur naar een mooie baai.
Door het kraakheldere water lijkt het water soms echt heel ondiep en verwacht je soms bijna een rots te rammen, maar gelukkig valt dit mee en kent Andy het water op zijn duimpje. Als we de baai invaren zie ik ineens een zeearend die op het moment dat ik hem spot opvliegt en tegelijkertijd zie ik een tweede. Het blijkt een paartje dat hier in de buurt een nest heeft. Dat je ze zo ziet is echter een zeldzaamheid, extra genieten dus. In de baai gaan we gooien met allerlei lekkere hapjes als jerkbaits, tailbaits, spinnerbaits etc. Hoewel het er naar snoek ruikt gebeurt er niet veel, tot Bianca ineens een vis haakt. In het heldere water zien we al snel dat het om een mooie metervis gaat. De snoek wordt behendig binnen gedrild, ook als deze eerst vol gas op de boot af zwemt. Als de vis dicht bij de boot is en nog een keer schudt in het oppervlak weet deze helaas te ontkomen. Er klinken wat oerkreten over het water en niet veel later vliegen er weer verse hapjes richting de snoeken, deze laten zich echter niet zien. Wel zie ik ineens een hele dikke forel tussen de planten staan, die zich snel uit de voeten maakt als we dichterbij komen. In de baai treffen we ook een stukje rietland waar de nodige roerdompen wonen, die laten dan ook flink van zich horen, echt grappige beesten!
In een volgende baai is er eindelijk een mooie vis die mijn jerkbait volgt tot de boot, maar toch niet wil happen. Wel spotten we ook hier weer een leuke waarneming, een das die bij klaarlichte dag rustig rondscharrelt langs het water.
Pas in de volgende baai is er een snoek die mijn aasje arresteert, een lekker Belgisch hapje van BM Lures. De gave 95-er is wel een mooie beloning voor het toch wel vele werken vandaag. Ik ben in elk geval helemaal in m’n nopjes. We smijten de hele baai nog uit, maar behalve een kleiner snoekje die niet blijft plakken gebeurt er weinig.
We vissen door tot in de avond en net voor de trailerhelling pakken we nog een baaitje mee. Andy voorspelt hier kleinere vis en inderdaad niet veel later weet Bianca toch nog een leuk snoekje te vangen! Verder blijft het bij wat volger(tje)s, zelfs een brutale baars volgt mijn babysnoek imitatie.
Het traileren gaat net zo vlot als het te water laten en het duurt dan ook niet lang voor we bij het huisje, in de zon zitten na te genieten van een prachtige visdag. Een visdag in een adembenemend mooie omgeving, met weliswaar niet veel, maar wel hele mooie vissen en niet te vergeten in goed gezelschap. Oftewel een visdag om niet snel te vergeten!