Vänern |

Tijdens het NK IJsvissen 2016 heb ik een mooie prijs gewonnen in de vorm van een week verblijf in een vakantiehuis met visboot bij Sportfishing Dalsland. Verzilveren was er helaas nog niet van gekomen, maar in juni 2018 is het dan eindelijk zover.

Ons riante onderkomen bij Sportfishing Dalsland

Op zaterdag 16 juni zitten Bianca en ik stipt om 6:00uur in de auto, want op zaterdagochtend door Duitsland moet nog wel lukken. Gelukkig blijken onze Oosterburen nog niet allemaal wakker en hebben ze ook geen wegwerkzaamheden o.i.d. opgeworpen. We komen dan ook tijdig aan bij de veerboot in Puttgarden, deze levert ons een uurtje later af in Denemarken. Hier weet je dat je in Scandinavië bent aangekomen en gaat het allemaal een stuk gemoedelijker op de weg. De reis verloopt voorspoedig en ’s avonds tegen koffietijd arriveren we in ons riante onderkomen in Fengersfors.

Zondag hebben de weergoden regen in petto, een verademing voor de natuur, want ook hier is het al lange tijd droog en warm geweest. Wij doen het rustig aan en met de koffie komt onze gastheer Andy van Assema volgens afspraak de boot brengen. Een nette aluminium consoleboot met 30 PK Honda en een fronttroller. Gedurende de dag regent het lekker door en komen we niet veel verder dan het verkennen van de directe omgeving en het bijstellen van de plannen voor de komende dagen. Het oorspronkelijk plan was namelijk om te vissen op Vänern, maar daar heb je met windkracht 5 al niets meer te zoeken. We kiezen er voor om ons te richten op het relatief kleine Ärrsjön. Dit betekent als nog ruim 550 hectare viswater met een diepte varierend tussen 0 (uitstekende rotsen) en ca. 30 meter.

Eén van de baarzen

Maandagochtend gaan we vol goede moed het water op, met een oog op de kaart en een oog vooruit gericht weten we te voorkomen dat we een verraderlijke rots rammen. Gewapend met groot rubber vissen we de nodige mooie stekken uit waar tot een meter of 10 water staat, maar er komt geen actie. We vervolgen onze zoektocht over dieper water en hier valt me op dat op plaatsen waar zo’n 25 meter water staat, de vis zich ophoudt op dieptes onder de 15 meter. We weten hier echter geen vis te verleiden en zijn de wind na een tijdje dan ook wel zat en besluiten een rustiger deel op te zoeken. Hier vinden we vis rond de 5 meter diepte, waar zo’n 5 tot 10 meter water staat. Als de snoeken hier echter ook geen thuis geven, probeer ik nog even of er hongerige baars woont. Dit blijkt het geval en een paar baarzen komen de boot even van binnen bekijken, echt los gaat het echter niet.

Golfslagbad Ärrsjön

Als we de volgende dag bij de helling aankomen zien we dat Andy i.v.m. de nog verder aantrekkende wind vandaag ook kleiner water opzoekt met zijn gasten. Wij besluiten ons vandaag met klein aas op baars te richten, dan komen die groenjassen er meestal toch vanzelf tussendoor. Al bij één van de eerste worpen weet Bianca een baars te haken, een goede start! Zoals dat echter wel vaker gaat bij een te enthousiaste start: dit bleef de enige vis die we vandaag hebben gezien. Zelfs werpend met groot rubber op de mooiste taludjes leverde geen vis op. Wel hebben we kunnen genieten van de prachtige Zweedse natuur. Onder andere vis- en zeearenden zorgden voor indrukwekkende taferelen. Een troost qua vangsten is dat zelfs Andy, die het water als z’n broekzak kent, hard heeft moeten werken om een paar snoeken aan boord te krijgen.

Kleine rover voor Bianca

Met de wetenschap dat het vangen van snoek op de grotere wateren lastig zal worden en de wind alleen nog maar verder aantrekt, stellen we de plannen bij. We besluiten voor één van de vele nagenoeg onbeviste kleine meren in de omgeving te gaan. De weersvoorspelling voor woensdag is vanaf een uur of 11 een flinke bak regen, dit betekent de wekkers om 5u. en voor 6u. zitten we op het water. We beginnen met het uitwerpen van de oeverzones met klein aas als shads, plugjes en spinnerbaits. Dit levert al snel vis op, Bianca weet de nodige baarzen te foppen en ook kleine snoekjes weten ons aas te vinden. In het kraakheldere water meen ik op een gegeven moment een grote vis onder mijn plugje door te zien knallen. De volgende paar worpen gebeurt er echter niets, tot ineens met een flinke dreun het plugje te grazen wordt genomen. Helaas gaat dit zo lomp dat ik met een los stukje lijn achter blijf…

Tegen de middag komt de voorspelde regen naar beneden en besluiten we van het water af te gaan. We hebben er tenslotte al heel wat leuke visuurtjes opzitten vandaag. Donderdag belooft het de hele dag te regenen, dus besluiten we rustig aan te doen gaan we richting Karlstad, een beetje shoppen en lekker eten en drinken. Op de terugweg toeren we door de middle of knowwhere om van de natuur te genieten. We zien heel veel reewild, kraanvogels en een prachtig landschap. Als we bijna terug zijn staat er ineens een reegeit op de weg met twee kalfjes, deze roept de jongen rustig bij elkaar, waarna ze op enkele meters van de auto rustig het graanveld inwandelen, genieten!

Midsommar zonsondergang

Voordeel van slecht weer is zijn de prachtige wolkenluchten en helemaal tegen de avond. ’s Avonds gaan we er dan ook nog op uit om wild te spotten en natuurlijk mooie plaatjes te schieten van de indrukwekkende luchten. Midsommar it is!

Vrijdag hangen er onheilspellende wolken in de lucht, maar het belooft droog te blijven, dus we kunnen weer! We besluiten om vandaag wat meer het open water af te zoeken naar vis. Dit resulteert al binnen enkele minuten in een bejaarde snoek van 86 centimeter. Er volgen er nog meer, maar de meesten komen niet verder dan ca. 50 cm. We hebben in elk geval veel actie en een super leuke visserij. Rond het middaguur krijgen we nog een paar buien op onze kop en druipen we even af.

Hoogbejaarde snoek

’s Avonds komen we echter terug en vissen we ons in een paar uurtjes tijd ver in de dubbele cijfers. Met regelmatig een orkest van overvliegende kraanvogels puur genieten. Aan het eind van de avond gaat de wind er eindelijk eens helemaal uit en dobberen we nog even rond onder het genot van een bakkie koffie.

Zaterdag is het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van Dalsland, net nu er echt mooi weer aan lijkt te komen. Heel erg is dat echter niet, want wij gaan nog een stukje noordelijker voor deel 2 van deze vakantie. Hierbij staat o.a. mijn eerste paardrij ervaring op het programma en ik heb al gezien dat je er heel mooi moet kunnen vissen..

Ps. door het regenachtige weer was er nog iets met een bordspel dat vaak gespeeld is, maar daar wil ik het verder niet meer over hebben.

: created by dji camera

: created by dji camera

Vlot traileren met deze mooie combinatie

Onze vakantie juni 2016 bestaat uit een reis naar een aantal locaties in Zweden, een land dat al langer op het verlanglijstje staat. Begin dit jaar ben ik er al geweest voor het NK IJsvissen en heb zo al wat mensen en locaties leren kennen. Zodoende belanden we na een weekendje Malmö dan ook in Dalsland, waar we bij Andy en Nicole van Assema (Sportfishing Dalsland) verblijven. De dag na aankomst hebben we meteen een dag vissen met Andy op het programma staan.

We mogen ’s morgens eerst uitslapen en rustig opstarten, terwijl Andy één van zijn huurboten wegbrengt naar andere gasten. Tegen half 10 gaan we met voldoende cafeïne op pad richting Vänern, met ca. 5655 vierkante kilometer het grootste meer van Zweden en zelfs één van de grootste meren van Europa. Hoewel het vandaag een Zweedse feestdag is, zijn we de eerste bij de trailerhelling. Andy heeft alles top voor elkaar en het duurt dan ook geen vijf minuten voor we in de boot zitten, op weg naar de eerste stek. De 100 pk Honda brengt de grote Lund 1675 Impact rustig, maar vlot naar de stek op het open water. Het betreft een ondiepte die we werpend uit gaan vissen met grote shads. Hoewel het helemaal nog niet zo hard waait, blijken een stel zeebenen geen overbodige luxe. Andy heeft ons al gewaarschuwd dat het wel eens taai kan worden, het extreem mooie weer met hoge temperaturen in de afgelopen weken doet de visserij geen goed. Dit blijkt echt zo te zijn, hoe verleidelijk de shads ook zwemmen, geen snoek die interesse toont.

Vänern here we come

Aan het eind van de stek laat Andy ook een shad uit en warempel is er een snoek die zijn shad langs ziet komen en aanvalt. Hoewel “slechts” een 80-er valt het direct op hoe sterk deze vis is, we krijgen een mooie dril voorgeschoteld. Verder blijft het helaas rustig. zodat we al snel op pad gaan naar de volgende stek. Hier werpen we een ondiepte uit die uitloopt in rotsen tot net onder en soms boven het wateroppervlak. Een bijzondere beleving om als Nederlandse roofvisser eens geen plantenbedden, of taludjes, maar rotspartijen uit te vissen. De aanwakkerende golven die op de rotsen uiteen spatten geven het geheel nog wat extra sfeer. De vis geeft echter niet thuis en Andy stelt voor wat baaien uit te gaan vissen, wij stemmen in en even later zoeven we met een gangetje van 65 km/uur naar een mooie baai.

Bianca in gevecht met een flinke snoek

Door het kraakheldere water lijkt het water soms echt heel ondiep en verwacht je soms bijna een rots te rammen, maar gelukkig valt dit mee en kent Andy het water op zijn duimpje. Als we de baai invaren zie ik ineens een zeearend die op het moment dat ik hem spot opvliegt en tegelijkertijd zie ik een tweede. Het blijkt een paartje dat hier in de buurt een nest heeft. Dat je ze zo ziet is echter een zeldzaamheid, extra genieten dus. In de baai gaan we gooien met allerlei lekkere hapjes als jerkbaits, tailbaits, spinnerbaits etc. Hoewel het er naar snoek ruikt gebeurt er niet veel, tot Bianca ineens een vis haakt. In het heldere water zien we al snel dat het om een mooie metervis gaat. De snoek wordt behendig binnen gedrild, ook als deze eerst vol gas op de boot af zwemt. Als de vis dicht bij de boot is en nog een keer schudt in het oppervlak weet deze helaas te ontkomen. Er klinken wat oerkreten over het water en niet veel later vliegen er weer verse hapjes richting de snoeken, deze laten zich echter niet zien. Wel zie ik ineens een hele dikke forel tussen de planten staan, die zich snel uit de voeten maakt als we dichterbij komen. In de baai treffen we ook een stukje rietland waar de nodige roerdompen wonen, die laten dan ook flink van zich horen, echt grappige beesten!

In een volgende baai is er eindelijk een mooie vis die mijn jerkbait volgt tot de boot, maar toch niet wil happen. Wel spotten we ook hier weer een leuke waarneming, een das die bij klaarlichte dag rustig rondscharrelt langs het water.

95 Zweedse centimeters!

Pas in de volgende baai is er een snoek die mijn aasje arresteert, een lekker Belgisch hapje van BM Lures. De gave 95-er is wel een mooie beloning voor het toch wel vele werken vandaag. Ik ben in elk geval helemaal in m’n nopjes. We smijten de hele baai nog uit, maar behalve een kleiner snoekje die niet blijft plakken gebeurt er weinig.

We vissen door tot in de avond en net voor de trailerhelling pakken we nog een baaitje mee. Andy voorspelt hier kleinere vis en inderdaad niet veel later weet Bianca toch nog een leuk snoekje te vangen! Verder blijft het bij wat volger(tje)s, zelfs een brutale baars volgt mijn babysnoek imitatie.

Gelukkig ook Zweedse snoek voor Bianca

Het traileren gaat net zo vlot als het te water laten en het duurt dan ook niet lang voor we bij het huisje, in de zon zitten na te genieten van een prachtige visdag. Een visdag in een adembenemend mooie omgeving, met weliswaar niet veel, maar wel hele mooie vissen en niet te vergeten in goed gezelschap. Oftewel een visdag om niet snel te vergeten!