post

Monitoring en redding vissen

Na een opwarmertje met ringslangen in de Weerribben, begint het monitoring seizoen voor de Stichting Visserijkundig Onderzoek Oost Nederland dit keer ver van huis. Tegen de rand van het werkgebied van waterschap Vallei en Veluwe liggen mooie wateren in een uitgestrekte polder.

Met z’n viertjes op de polderkarper

De eerste plas voor vandaag

Op zaterdag 20 oktober verzamelen we voor het eerst in deze polder. We zijn slechts met een viertal mensen, waaronder stagiaire Chris die met Hans mee is gekomen. We laten dan ook snel de boot te water, plaatsen een keernet en varen de zegen uit. Varen, omdat de oever plaatselijk voorzien is van dikke rietkragen, met direct aangrenzend diep water. Zodra we de zegen beginnen aan te trekken ontstaat er het nodige tumult in het water, dikke boeggolven en kolken verstoren het wateroppervlak.. Hoe dichter de zegen bij de kant komt, hoe wilder het er aan toe gaat. Helaas weten er ook vissen over het net heen te springen, het lijken wel dolfijnen. Als we de kuil binnen hebben gehaald blijken de nodige grote brasems en karpers de daders, al zullen het voornamelijk karpers zijn die wisten te ontsnappen. Naast gigantische brasems hebben we ook heel veel brasem in alle maten gevangen, opvallend omdat deze maten tegenwoordig vaak ten prooi zijn gevallen aan aalscholvers.

Karpers uit het riet

Na het doormeten van deze vis en terugzetten aan de andere kant van het keernet, gaan we de oevers elektrisch afvissen. Hierbij blijken de nodige karpers zich veilig te wanen in de oevers en rietkragen. Dit tezamen met de nodige witvis en snoeken van klein tot groot.

Het volgende water ligt een stukje verder, dus even alles oppakken en opnieuw traileren. Hierbij krijgen we helaas een plump water in de boot, maar onze stagiaire blijkt een goede, want voor we het weten is de boot volledig gehoosd. In de volgende plas herhaalt zich het spektakel nog een keer en zijn we weer lekker druk met een gevarieerd visbestand. Het is dan ook al 16.15u. als we in Eemnes aanschuiven voor een lekkere hap.

Volle kracht op woensdag

Mooie snoeken uit de polder

Woensdags staan we wederom in de polder, maar nu met een voltallige bezetting van zes personen. In het begin zijn we zelfs met zeven personen, want we hebben afgesproken met een medewerker van Natuurmonumenten om een hek te openen en samen te kijken hoe we het water het beste kunnen benaderen met de boot.
De eerste plas die we vandaag afvissen staat nog aardig vol met waterplanten e.d. obstakels. We kiezen er dan ook voor om deze alleen elektrisch af te vissen. We vangen in dit water een gevarieerd bestand aan kleine, plantenminnende soorten.

Het volgende traject is een plas een stukje verderop, maar om er te komen moeten we wel even traileren. Deze plas is een stuk kaler, dus hier kunnen we starten met een zegentrek. Deze blijkt echter niet gezegend, want

Aan het eind toch nog karper

door meerdere takken en obstakels onder water, krijgen de vissen de nodige kansen om te ontsnappen. Een paar grote zeelten (50cm) een snoekje en een vracht blankvoorn en kolblei vormen de vangst. Als we elektrisch de oever uit vissen, vullen we dit nog aan met o.a. baarsjes, bittervoorns en vetjes.

Voor het vervolg moet de boot weer op de trailer en moeten we even een stukje omrijden. Daar treffen we twee trajecten die dicht tegen elkaar liggen en die we dus vrij vlot kunnen bevissen. Het laatste traject, een klein, ondiep plasje, doen we alleen elektrisch. Hier komen echter de eerste karpers van de dag uit, mooie slanke schubkarpers van een flink formaat!

Modderworstelen met vrouwelijk schoon

The dreamteam

We zitten nog maar net in de auto, op weg naar de gehaktbal, of ik krijg een belletje van kantoor met de vraag of we nog een klusje kunnen klaren vandaag. Het blijkt dat er door de aanhoudende droogte weer ergens vissen in nood zijn, dit keer in Deventer. Na een vlotte hap gaan Hans en Chris met mij mee naar Deventer. Hier worden we verwelkomd door pers, omwonenden (met Jägermeister..) en heel veel toeschouwers. En niet te vergeten de nodige vissen, die al met de rug boven water zwemmen.

We besluiten om een snelle trek met een grove zegen te doen, in de hoop dat we daarmee het gros van de grote vis in elk geval kunnen redden. Gebaggerd blijkt er al een tijd niet te zijn, waardoor we tot de knieën door de bagger moeten baggeren om de zegen langs takken en dergelijke obstakels te sturen. Eenmaal aan de overkant blijkt dat we gelukkig heel wat vis in de kuil hebben gekregen. Deze moet er nu echter heel snel uit, om in kuipen te worden overgeplaatst naar een diepere kolk. De meeste omstanders blijken echter bang om vies te worden. Blij verrast zijn we dan ook als de wonderschone Julia de modder induikt om te helpen. Een flinke modderworsteling later zitten alle vissen in de kuipen en ga ik met Julia en haar vader onderweg naar de nabijgelegen kolk om de vis daar uit te zetten. Hans en Chris maken het materiaal vast schoon en gereed om in te laden, want ondertussen is de duisternis ingevallen. Moei, heel smerig, maar voldaan keren we rond een uur of acht huiswaarts.

Stromend water in het Vechtdal

Prachtige omgeving om te vissen

Donderdag staan Hans en ikzelf weer in Junne om met Sportvisserij Nederland een visstand bemonstering uit te voeren in de nevengeul bij Junne. Een prachtig stukje natuur in het Vechtdal, met stromend water en natuurlijke obstakels als boomstammen. Om en om  gaat een aantal mensen vissen en een aantal de vis doormeten. Heel veel stroomminnende vissoorten, waaronder winde en bermpje komen naar boven, maar ook soorten als zeelt worden gevangen. Mooie kopvoorns en tenslotte zelfs een kwabaal vormden de kers op de taart deze dag.

 

Misleiding op zaterdag

De eerste zegentrek

Zaterdag 27 oktober staan we voorlopig alweer voor de laatste keer in de polder. Er staan nog twee trajecten op het programma en we zijn met een voltallige bezetting van zes man. Voor het eerste traject moeten we echter wel een stukje varen, maar het water blijkt erg ondiep te zijn. Laten we zeggen dat iedereen die lopend ging, een stuk sneller bij het eerste traject was, dan ik zelf met de boot..
In de af te vissen plas staat gelukkig wel voldoende water, dus keernetje er in en snel de zegen uitvaren. Na een tijdje zien we al wat dikke boeggolven door het oppervlak kruisen en stijgt de spanning.. Hoe dichter de zegen bij de kant komt, hoe ruiger er het aan toe gaat en helaas weet er ook vis over de zegen heen te springen. Maar uiteindelijk zit er weer meer dan genoeg grote en kleine vis in de kuil. Grote karper, snoek en brasem doen onze vissersharten sneller kloppen.

Flauw grapje…

Als we elektrisch de oevers hebben uitgevist en de hiervoor typische soorten ook hebben gevangen gaan we verder. Volgens de man van Natuurmonumenten is de laatste kolk ook via het water bereikbaar. Net voor de plas treffen we echter een groot stalen rooster in de watergang aan. Welk doel dit heeft ontgaat mij, maar in elk geval is het niet echt handig als je er met de boot langs wil. Gelukkig zijn we met zes sterke mannen en voor ik het weet is het zwaarste materiaal uit de boot gevist en gaat de boot het laatste stukje via het land de laatste plas in.

Tot de volgende keer!

 

Met de zegentrek op deze laatste plas vangen we heel opvallend bijna alleen maar kleine brasem (tot 20 cm) en wat blankvoorn en kolblei. Groot is dan ook onze verbazing als we elektrisch heel veel mooie ruis- en blankvoorn vangen. Ook treffen we heel veel (meer dan 40) kleine snoekjes aan. Zo zie je maar weer dat je van tevoren nooit weet wat je in een water aan kunt treffen, het blijft altijd weer een verrassing.
Als alle vis geteld en gemeten is, heeft Anton ondertussen de trailer opgehaald en kans gezien om deze hier bij het water te krijgen, zodat we niet helemaal terug hoeven te martelen met de boot. Om een uur of drie sluiten we deze mooie klus in Eemnes af met een lekkere hap en gaat een ieder op de terugreis.

Hieronder nog wat foto’s, want met een mooie omgeving en leuke vangsten, maak je er daar heel wat van op een dag….

 

Team NK IJsvissen gaat voor snoek op Edslan

Het NK IJsvissen is gisteren formeel afgesloten, maar vandaag staat er toch nog een dag vissen in Dalsland op het programma. Vrij vissen op Zweedse snoek wel te verstaan, maar wie dat wil mag ook andere vis belagen. ’s Morgens om 9 uur staan de meeste deelnemers al op de mooie ijsvloer van Edslan, direct grenzend aan onze uitvalsbasis Edsleskogs Wärdshus. We krijgen een korte uitleg van Andy van Assema over veiligheid op het ijs op dit grote meer met dieptes tot ruim 50 meter.

Daarna volgt een uitleg over het ijsvissen op snoek door visgids Tim van Assema. Dit gebeurt gelukkig perfect, want daarna moeten de deelnemers verspreid over drie teams in een recreatieve competitie zelf alles uitzetten.

Verspreid over de dag worden er de nodige mooie snoeken gevangen, puntgave donkere Zweedse vissen tot ver over de 90cm aan toe. Tijdens een lekkere “wild-lunch” bij Johan krijgen we ook nog een mooie sneeuwdeken die zorgt voor een prachtig winters landschap.

Onderstaan weer een prachtige videoreportage door Sytse van der Harst die een goede impressie geeft van deze prachtige afsluiter van een weekend vol ijsvisavontuur! Uiteraard ook nog wat plaatjes..

post

NK IJsvissen tweede dag en einduitslag

Vandaag is de tweede dag van het NK IJsvissen gevist, in verband met de puntentelling en prijsuitreiking vandaag geen uitgebreid verslag. De vissen lieten zich wederom niet goed foppen, wel zijn er een aantal hele mooie vissen gevangen. Helaas zijn er nog veel meer vissen verspeeld, tot dikke 60+ regenboogforellen aan toe.

Gelukkig heeft Sytse van der Harst weer een prachtige videoreportage gemaakt die een goede indruk geeft van de tweede wedstrijddag. Ook zit er de nodige leuke verdieping in over het ijsvissen op zich.

De einduitslag van het NK IJsvissen is als onderstaand, met een Nederlands kampioen die gisteren nog niets had gevangen. Het kampioenschap was echter ingedeeld in vier deelwedstrijden, waardoor je door goed te vangen toch nog kans had om in te lopen op de vangers van de eerste dag. Deze kans heeft Edwin Riegman gegrepen door drie beekridders te vangen, hiermee behaalde hij precies voldoende punten om kampioen te worden.

Plaats Punten Naam Centimeters
1 6 Edwin Riegman 114
2 6 Richard Griep 93
3 7 Siemen Bakker 114
4 8 Be Feikens 48
5 9 Jeroen Huisman 36
6 10 Bianca van der Kolk 71
7 10 Peter Paul Schollema 35
8 11 Hans Arkink 39
9 12 Rinskje Dijkhuizen 0
9 12 Hanno van Harten 0
9 12 Rolf Haseloop 0
9 12 Melchior Leutscher 0
9 12 Henk Mensinga 0
9 12 Sjors Potiek 0
9 12 Marc Zwaan 0
9 12 Joost Zwaan 0
9 12 Jorrit Zwaan 0
9 12 Marinus Klein 0
post

Wrakvissen met Sportvisserij Oost-Nederland

Nee, het heeft niet geregend

Nee, het heeft niet geregend

Sportvisserij Oost-Nederland viert dit jaar haar 50-jarig jubileum. Dit laten we niet onopgemerkt voorbij gaan, maar vieren we met onze leden. De jubileumcommissie heeft het hele jaar een keur aan activiteiten in petto, zaterdag 30 maart trapten we af met een dagje wrakvissen op de Noordzee. Ruim 50 bestuurders van hengelsportverenigingen en Sportvisserij Oost-Nederland gaan rond 7:00 uur in Lauwersoog aan boord van de MS Tender. In tegenstelling tot de afgelopen dagen lijken de weergoden ons gunstig gezind, met een zonnetje en een fris briesje varen we de haven uit. De Waddenzee is spiegelglad en een aantal landrotten prijst zichzelf al gelukkig als we de eilanden nog maar net voorbij zijn. Wat verder op de Noordzee blijkt er toch een mooie deining te staan. Deze heeft als effect dat meerdere mensen al beginnen met voeren voordat we op de eerste stek zijn aangekomen. Op het voordek weet een aantal mensen te genieten van een regelmatige douche van vers zeewater.

Na een tijdje komen we bij het eerste wrak aan, bij het eerste signaal laten de overgebleven vissers hun lijnen zakken. Helaas gebeurt er helemaal niets, zoveel lekkere hapjes, maar er komt geen vis boven water. We gaan dan ook al snel naar het volgende wrak om daar ons geluk te beproeven. Helaas valt het vies tegen en wordt er nagenoeg niets gevangen. Mijn buurman heeft zich goed ingelezen en weet te vertellen dat je met shads kans maakt op de grotere vissen. Ik beaam dit wel, maar zeg eerlijk dat ik de kans op grote vis niet zo groot acht zo kort onder de kust. Zelf weet ik ondertussen een gulletje te vangen, geen reus, maar het is vis.

Mooie gul op de shad

Mooie gul op de shad

Bij de volgende drift zie ik de hengel van mijn buurman vervaarlijk doorbuigen. Hij weet langzaam aan wel iets omhoog te takelen, dus het zal wel niet het wrak zijn. Na een tijdje verschijnt er een hele dikke gul in het oppervlak, maar ja dan moet die nog aan boord. Nergens een gaf te bekennen. Omdat het eindsignaal van de drift reeds heeft geklonken ren ik snel naar boven om de kapitein te waarschuwen. Deze wacht even en gelukkig is er ondertussen een gaf gevonden. Mijn buurman mag op de foto met een mooie vis die hij heeft gevangen op een shad.

De rest van de dag wordt er helaas weinig gevangen. Dit ondanks het herhaaldelijk voeren door een groot deel van de vissers die ondertussen behoorlijk groen zien.

Als we aan het eind van de middag terug varen blijk ik met vier visjes één van de betere vangsten te hebben. Jammer dat het zo slecht was, maar ja daarom heet het ook vissen en niet vangen. Na het schoonmaken verzamelen velen zich op het bovendek waar het heerlijk genieten is in het zonnetje. Gelukkig is de zee ondertussen een stuk tammer geworden en loopt ook de ziekenboeg leeg en wordt er gezellig nagekletst terwijl we de Waddenzee weer binnen varen. Een geslaagde dag die we culinair afsluiten bij het wereldrestaurant in Buitenpost.

post

Visstandbemonstering Kloosterzielstreng

Vandaag stond de voorlopig laatste visstandbemonstering voor dit seizoen op de agenda. Ploeg Salland, die we wellicht moeten omdopen naar Drents Overijsselse Delta, verzamelde zich tussen Hasselt en Zwartsluis aan het eind van de Kloosterzielstreng. Een lange watergang die door de “polder” via een gemaal uiteindelijk in het Zwarte Water uit komt. Mooi water in een mooie omgeving, dus de verwachtingen liggen hoog vandaag!

Via wat polderweggetjes en een fietspad komen we bij de locatie waar de boot te water kan worden gelaten. Van hieruit varen we met netten en elektro richting het eerste te bemonsteren traject. Keernet in het water, 250 meter verderop de zegen en de eerste trek kan beginnen, gevolgd door de mannen met de elektro. De bodemstructuur is erg wisselend en hier en daar voorzien van erg zachte plekken waar je maar zo een eind in weg kunt zakken. Voor de zegen heeft de bodem leuke oude boomstronken en dergelijk historisch hout in de aanbieding. De zegen moet het uiteindelijk doen met een schooltje brasem en een enkel voorntje en baarsje, we vestigen onze hoop op de elektro… Helaas ook niet veel soeps, terwijl de kanten er nog wel zo visrijk uitzagen.. Gelukkig hebben we nog een leuke snoek en wat brasems voor op de foto’s.

Voor het volgende traject moeten we een stuk richting Rouveen rijden. Ook hier weer een vissig uitziende watergang waar we ons kunstje gaan herhalen. Helaas weten we hier nog minder vis te vinden. We worden nog wel even gadegeslagen en geïnterviewd door een reporter van de lokale krant die gefascineerd was door de grote brasems die we vingen. Verschraling van het water, aalscholvers en vrijwilligerswerk, het komt allemaal aan bod.

Het volgende traject dat we moeten afvissen ligt niet heel veel verder op en we besluiten er met de boot naar toe te varen. Hier staat alleen een bemonstering met de elektro op de planning. De laatste duiker ziet er echter wel erg krap uit en dichterbij gekomen ontdekken we dat er een stuwtje achter zit. Helaas, dat betekent terug varen, boot op de trailer en aan de andere kant van de stuw de boot weer te water.

Al bij het traileren zien we het water wel erg zwart kleuren, wat blijkt er staat slechts zo’n 40 cm water. Daaronder ligt een heel dik pak slib (even zelf ervaren met het waadpak aan), ik zeg tijd om te baggeren! De vangsten in dit traject zijn nog slechter. We treffen wel wat soorten als bermpje, modderkruiper en riviergrondel aan, maar van alles slechts een enkel visje. Even meten, traileren, opruimen en op naar de Lichtmis voor de welverdiende gehaktballen!

post

Swedish-Style ijsvissen

Vanwege de slechte ijs omstandigheden hebben we van de vrijdag trainingsdag de eerste wedstrijddag gemaakt. Zaterdag volgde de tweede wedstrijddag en vandaag is het eindelijk tijd voor de “vrij-ijsvissen dag”. Iedereen is vrij hoe te gaan vissen en heeft de keuze uit het belagen van roofvis op meer Edslan, of het belagen van forel op het kleine meer waar we gisteren ook hebben gevist. Uiteraard kies ik voor Edslan, waar Andy en Tommie een dagje “Swedish-Style” snoek belagen voor ons in petto hebben.

We gaan onder leiding van Andy en Tommie het ijs op om de hengels uit te zetten. Er worden wijd verspreid wakken geboord, waarna de aasvissen te water worden gelaten. Vanwege de grote afstanden gebruiken we op de visuele beetindicators ook nog knalpatronen, zodat geen aanbeet ongemerkt blijft. Als de meeste hengels staan zien we achter ons de eerste aanbeet al verschijnen. We hebben afgesproken dat de eerste vissen voor de dames zijn, Ria Zwaan is het dichtstbij en snelt naar de hengel en zet de haak. Even later poseert ze met haar eerste snoek.

Iedereen mag zelf ook nog ergens een eigen hengel inzetten. Dit heeft ten gevolge dat Ria even later haar tweede snoek staat te drillen!

Niet alle stekken zijn i.v.m. gevaarlijk ijs te bereiken, waaronder een mooi talud voor baars. Baars komt vandaag dan ook niet boven water, bij mij komt er zelfs helemaal niets boven water. Gelukkig weten er toch meerdere mensen hun welverdiende snoek te vangen.

Vandaag niet teveel tekst, het was gewoon weer een prachtige dag ijsvissen in Dalsland, puur genieten! De foto’s spreken voor zich.. Ik kom dan ook zeker een keer terug om hier “Swedish-Style” snoek te belagen!

post

NK IJsvissen 2e wedstrijddag

Klaar voor vertrek

Klaar voor vertrek

Vandaag is het de tweede wedstrijddag van het NK ijsvissen en dus tijd om achter de forellen aan te gaan. Vanwege het slechte weer gaan Andy en Tommie met de wedstrijdleiding eerst naar de waterkant om de ijscondities te beoordelen. Even later zijn ze terug met deels groen licht, niet het hele meer is veilig om te bevissen, maar er is een parcours beschikbaar. De bus van Johan, de Sportvisserij Nederland bus en de auto van Andy worden volgeladen met sportvissers en vrachten hengelgerei. Een leuk meertje met kampeerhutten en vuurplaatsen vormt het decor voor vandaag.

Als iedereen een wak heeft en het fluitsignaal heeft geklonken, blijft het stil, lang stil. Stiekem had ik verwacht dat er wel snel vis gevangen zou worden, maar dat blijkt niet het geval. Gelukkig klinken er na een tijdje toch wat kreten over het ijs die duiden op gehaakte vis. De eerste drie Artic char worden binnen een half uurtje gevangen. Tegen de middag hebben meerdere vissers vis weten te vangen en is het tijd voor de lunch.

Trots op m'n bruine forel van 47 centimeter

Trots op m’n bruine forel van 47 centimeter

Johan komt met een aantal pannen “groene soep” en worst en broodjes. Boven het ondertussen flink opgestookte kampvuur wordt dit lekker warm gemaakt. Iedereen warmt zich lekker op en laat zich de lunch goed smaken.

Na de lunch hebben we nog even de tijd om vis bij te vangen, eerlijk is eerlijk, ik moet de eerste vis nog vangen. De eerste vis voor mij laat gelukkig niet lang op zich wachten. Tijdens het continue afvissen van de hele waterkolom tussen de bodem en het ijs krijg ik vlak onder het ijs een aanbeet. Eerst denk ik dat ik het ijs heb gehaakt, maar het blijkt dat een flinke bruine forel zich aan mijn aas heeft vergrepen. Op het ijs blijkt het te gaan om een bruine forel van maar liefst 47 cm, ik ben helemaal blij! Het gaat duidelijk om een oude vis die al af is gepaaid.

Helaas blijft het bij deze vis voor mij. Er worden her en der nog wel wat vissen gevangen en uiteindelijk zijn er vandaag toch zo’n 15 vissen gevangen. Een aantal maatse vissen nemen we mee terug naar Edleskogs Wardshus, deze gaan de rookkast in om als lekker tussendoortje te dienen.

DSC00600b

Morgen weer ” Swedish-Style” achter de snoek aan..

Vanavond staat de prijsuitreiking op het programma.. Veel is er niet gevangen tijdens dit NK, vooral de eerste dag was het matig. Als het ijs het toelaat, dan gaan we morgen vrij vissen. Ik ga voor een dagje snoek, maar dan wel “Swedish-Style”!

 

 

 

 

 

 

post

NK IJsvissen reizen en 1e wedstrijddag

Laatste uitleg voor het vissen

Laatste briefing voor het vissen

Op 28 januari is het dan eindelijk zover, ruim 20 sportvissers reizen af naar Zweden, om precies te zijn Edleskog in de provincie Dalsland. De reden van de reis is het door Sportvisserij Oost-Nederland, Staatsbosbeheer en VVV Dalsland georganiseerde alternatieve NK IJsvissen. Vanuit heel Nederland komen de deelnemers in alle vroegte naar Schiphol om het vliegtuig naar Oslo te nemen. De reis verloopt voorspoedig en tegen de middag staan we op de luchthaven in Oslo waar we worden opgewacht door een touringcar die ons mee neemt naar Edleskogs Wardshus.

De avond brengt ons onder andere heerlijke elandworst, op diverse wijze bereid door onze gastheer Johan Postma. Na het eten is het tijd voor uitleg over het ijsvissen (inclusief de nodige veiligheidsregels) door Andy van Assema en Tommie Magnusson van Sportfishing Dalsland. De stemming zit er goed in en de vangdrang stijgt zienderogen. Het is het eerste alternatieve NK IJsvissen en het slechte weer (en vooral ijs) en voortschrijdend inzicht levert tot wat aanpassingen in het reglement.

Hard werken voor de dames

Hard werken voor de dames

Op de eerste wedstrijddag treffen we elkaar om 7:30 uur aan de ontbijttafel, het heerlijke ontbijt gaat er snel in en het duurt niet lang voor de eerste warmtepakken langs komen. Nog een korte briefing door Andy en Tommie en we kunnen zo vanuit het hotel het bevroren meer Edslan op. Er zijn de nodige gaten geboord, zodat er direct gevist kan worden. Relatief dicht langs de kant liggen gaten waar gericht op baars gevist kan worden en verder uit de kant gaten voor gericht vissen op snoek.

Dan is en blijft het lang stil… Het weer is van gisteren op vandaag omgeslagen naar regenachtig weer en dit heeft duidelijk effect op de vangsten. Tegen de middag is het tijd om binnen te genieten van elandstaartsoep, de vissenteller staat echter nog maar op twee baarzen. De eerste is gevangen door Willem Bakker en de grootste door Hans Holsbeek. Iedereen laat zich de soep goed smaken en we gaan snel weer het ijs op.

DSC_0034

Blij met 225mm baars

Vanwege het slechte weer (het regent de hele dag al) is er besloten tot 14:30 uur te vissen. Persoonlijk richt ik mij op de baars en zoek een leuke stek op waar het talud heel steil wegduikt naar meer dan 25 meter (het meer heeft dieptes tot over de 50 meter). Met een lekker Z-Man shadje op de dropshot probeer ik hier een dikke baars te verleiden. Na een tijdje begint mijn ijsvishengeltje zenuwachtig te trillen. De dader blijkt een baarsje van precies 225 mm 😉 Kort na deze terug te hebben gezet met het verzoek zijn grootmoeder te halen krijg ik weer een aanbeet. Helaas deze vis heeft geen zin om even boven het ijs te kijken en duikt halverwege al weer terug de diepte in.

Het weer wordt er niet beter en zo af en toe vliegt er wat materiaal langs dat behoorlijk gang krijgt door de stevige wind. Gelukkig vliegt er meestal ook een visser achter aan die de boel terug weet te vangen.

M'n eerste Zweedse snoek

M’n eerste Zweedse snoek

Als het eindsignaal heeft geklonken is het tijd de lijnen binnen te halen en aan de terugreis over het ijs te beginnen. Ik help Andy en Tommie  nog even met het verzamelen van wat materiaal en het binnen halen van de lijnen. Ineens wenkt Tommie mij, precies nu registreert hij een aanbeet op een hengel die nog uit ligt. Ik trek een sprintje, pak de hengel, zoek contact en zet de haak. Hangen! Het voelt niet groot en komt in eerste instantie makkelijk binnen. Op een gegeven moment voel ik echter wat zwaar kopschudden en neemt de hoop op een mooie vis toe. Na wat teamwork bij de landing poseer ik even later met een prachtig getekende snoek op het ijs. M’n eerste Zweedse snoek en meteen 97cm 🙂

De meeste vissers zijn ondertussen al binnen en mag ik even later lastig vallen met mijn grote verhalen.. Een paar bikkels gaan nog even door, maar helaas zonder resultaat. Een matige dag met vier baarzen tijdens de wedstrijd, maar voor mij gelukkig een gouden randje net na de wedstrijd. Na de wedstrijd wordt dit een gouden rand met een mooie prijs voor m’n snoek, in de vorm van wat super mooi Westin kunstaas! Tommie en Andy bedankt!

Morgen is de tweede wedstrijddag en gaan we achter de forellen aan.. O.a beekridder, regenboogforel en bruine forel liggen op ons kunstaas te wachten…