post

Spinnen en vliegen op fint

Mijn vliegenlatten weten niet wat ze overkomt, eerst worden ze een jaar bijna niet gebruikt en nu moeten ze regelmatig aantreden. Vandaag is het tijd om met de vliegenlat het zoute water onveilig te maken. Ik zit al op tijd in de auto onderweg naar Benschop, hier woont Hanno van Harten, vandaag ben ik aan hem overgeleverd om een visje te vangen. Hanno heeft de koffie en de streamertjes (vers gebonden) klaar. Na een paar bakkies gaan we op weg naar de Nieuwe Waterweg.

Krabbetje

Eerste vangst van de dag, krab

Het weer is nog even spannend, maar op een paar druppen na blijft het droog, éénmaal uit de auto merken we dat er wel een stevig briesje staat. We zien nog niet veel vis en besluiten om met de spinhengels te beginnen, hiervoor heb ik natuurlijk mijn Lamiglas RS2-DS14 meegenomen. Fluorocarbon voorslagje er op en de pilkertjes, versierd met een bindsel van Hanno, vliegen niet veel later al door de lucht. De vissen hebben echter nog niet veel zin, wel weet ik een heuse krab te vangen… De fint laat zich echter niet zien, dus knopen we er andere snackjes aan, we spotten namelijk wel activiteit in het oppervlak van waarschijnlijk zeebaars. Het duurt dan ook niet lang voor ik een flinke beuk op m’n hengel krijg, een klein zeebaarsje blijkt de dader. M’n eerste zeebaars, dus mijn dag kan al niet meer stuk.

Zeebaarsje

M’n eerste zeebaars(je)

Ondertussen zijn we wel toe aan wat koffie, dus we lopen even naar de auto. Ondertussen is het ook dicht getrokken en begint het te regenen. Na de koffie gaan we in de regen aan de andere kant van de strekdam aan de slag. Al bij de eerste worp krijg ik op grote afstand een mooie aanbeet, na een stukje drillen schiet er echter een ware mini tarpon uit het water die zich hierbij van de haak weet te ontdoen. Het duurt gelukkig niet lang voor ik een herkansing krijg. Wat een gave sport geeft zo’n fint op licht materiaal, om het compleet te maken lanceren ze zichzelf regelmatig uit het water! Eenmaal dichterbij zie je dat ze ook nog eens alle kleuren van de regenboog hebben, wel zijn ze behoorlijk kwetsbaar, dus de meeste vis onthaken we in het water. Als we allebei een aantal finten hebben gevangen is het gelukkig droog geworden en beginnen onze magen te rommelen.

Even lachen

Fint, catch, photo, release

We eten broodjes, drinken koffie en kletsen nog even met een lokale vliegvisser. Na de pauze gaan we met de vliegenlatten aan de slag. Ik tuig mijn 5-6 hengel op met een zinklijn die ik na aanschaf vorig jaar bij Fly & Spin alleen een keer op het Oostvoornse Meer heb gebruikt. Deze snel zinkende lijn blijkt nu echter zeer nuttig. Hoewel ik ook wel vis in het oppervlak vang, komen de meesten toch van diep. Ook op de vliegenlat geven de finten prachtige sport, zodra ze gehaakt zijn, doorbreken ze meestal al snel het oppervlak, echte acrobaten. We vangen allebei de nodige finten op de vliegenlat en genieten met volle teugen. Rond een uur of drie besluiten we dat het mooi is geweest, als we nu gaan rijden kunnen we nog mooi voor de drukte uit terug rijden.

Luchtacrobaat voor Hanno

Luchtacrobaat voor Hanno

We gaan nog even langs de Chinees voor wat makkelijk eten. Na het avondeten bewonder ik nog even Hanno´s mooie stek met B&B in aanbouw en een heuse privé karpervijver. Als de spits ten einde loopt stap ik in de wagen en toer rustig terug naar Nieuwleusen, nagenietend van een prachtige visdag in goed gezelschap! Dit gaan we zeker nog eens doen…

 

 

 

post

Wrakvissen met Sportvisserij Oost-Nederland

Nee, het heeft niet geregend

Nee, het heeft niet geregend

Sportvisserij Oost-Nederland viert dit jaar haar 50-jarig jubileum. Dit laten we niet onopgemerkt voorbij gaan, maar vieren we met onze leden. De jubileumcommissie heeft het hele jaar een keur aan activiteiten in petto, zaterdag 30 maart trapten we af met een dagje wrakvissen op de Noordzee. Ruim 50 bestuurders van hengelsportverenigingen en Sportvisserij Oost-Nederland gaan rond 7:00 uur in Lauwersoog aan boord van de MS Tender. In tegenstelling tot de afgelopen dagen lijken de weergoden ons gunstig gezind, met een zonnetje en een fris briesje varen we de haven uit. De Waddenzee is spiegelglad en een aantal landrotten prijst zichzelf al gelukkig als we de eilanden nog maar net voorbij zijn. Wat verder op de Noordzee blijkt er toch een mooie deining te staan. Deze heeft als effect dat meerdere mensen al beginnen met voeren voordat we op de eerste stek zijn aangekomen. Op het voordek weet een aantal mensen te genieten van een regelmatige douche van vers zeewater.

Na een tijdje komen we bij het eerste wrak aan, bij het eerste signaal laten de overgebleven vissers hun lijnen zakken. Helaas gebeurt er helemaal niets, zoveel lekkere hapjes, maar er komt geen vis boven water. We gaan dan ook al snel naar het volgende wrak om daar ons geluk te beproeven. Helaas valt het vies tegen en wordt er nagenoeg niets gevangen. Mijn buurman heeft zich goed ingelezen en weet te vertellen dat je met shads kans maakt op de grotere vissen. Ik beaam dit wel, maar zeg eerlijk dat ik de kans op grote vis niet zo groot acht zo kort onder de kust. Zelf weet ik ondertussen een gulletje te vangen, geen reus, maar het is vis.

Mooie gul op de shad

Mooie gul op de shad

Bij de volgende drift zie ik de hengel van mijn buurman vervaarlijk doorbuigen. Hij weet langzaam aan wel iets omhoog te takelen, dus het zal wel niet het wrak zijn. Na een tijdje verschijnt er een hele dikke gul in het oppervlak, maar ja dan moet die nog aan boord. Nergens een gaf te bekennen. Omdat het eindsignaal van de drift reeds heeft geklonken ren ik snel naar boven om de kapitein te waarschuwen. Deze wacht even en gelukkig is er ondertussen een gaf gevonden. Mijn buurman mag op de foto met een mooie vis die hij heeft gevangen op een shad.

De rest van de dag wordt er helaas weinig gevangen. Dit ondanks het herhaaldelijk voeren door een groot deel van de vissers die ondertussen behoorlijk groen zien.

Als we aan het eind van de middag terug varen blijk ik met vier visjes één van de betere vangsten te hebben. Jammer dat het zo slecht was, maar ja daarom heet het ook vissen en niet vangen. Na het schoonmaken verzamelen velen zich op het bovendek waar het heerlijk genieten is in het zonnetje. Gelukkig is de zee ondertussen een stuk tammer geworden en loopt ook de ziekenboeg leeg en wordt er gezellig nagekletst terwijl we de Waddenzee weer binnen varen. Een geslaagde dag die we culinair afsluiten bij het wereldrestaurant in Buitenpost.