post

Taaie wintervisserij met dubbele cijfers

Winters landschap

Nadat we het al een keertje hebben afgeblazen, omdat het water een vaste vorm aan had genomen, is het vandaag eindelijk zover! De eerste bootvistrip van het jaar, samen met Jan en Martijn. Koning winter doet zijn best om toch nog sneeuw en ijs in het eten te gooien, maar we laten ons niet afschrikken. Terwijl Jan en Martijn nog een sneeuwstorm trotseren, arriveer ik met mijn strooi- en bezemwagen al bij de helling. Hier ga ik de aangevroren neerslag en andere zooi te lijf, zodat de boot straks veilig te water kan. Er blijft zelfs nog tijd over om van een lekker bakje koffie te genieten terwijl aan de horizon de zon rustig omhoog komt kruipen.

De eerste snoek is voor Martijn

Even later gaan we al ijsbrekend richting de stekken, waar het bij de eerste stek even slikken is als het water hier ook hard blijkt te zijn. Dan maar even door naar een wat beschutter stuk water, gelukkig blijkt het hier nog wel open te liggen. Het plan is om al trollend op zoek te gaan naar de vis, de pluggen gaan te water en voordat alles fatsoenlijk zwemt staat de hengel van Martijn al in de steun te klapperen. Even later mag een mooie 85-er met Martijn op de foto, een mooie start. Nog geen kwartiertje later staan we allemaal al met een snoek op de foto. En hoewel het een taaie visserij is, weten we ons toch binnen het uur in de dubbele cijfers te vissen 😉

Hoewel het zonnetje er lekker op los schijnt en het zeer aangenaam is, komen we nog wel de nodige bevroren stukken water tegen. Op een gegeven moment weet ik een hele grote ijsschots te haken, maar helaas weet deze door lijnbreuk te ontkomen.

Schattig snoekje voor mij

In de middag wordt de visserij nog taaier en besluiten we aan de slag te gaan met aasvissen. Sleepdobbers, Sidefloat, en natuurlijk de fireballs van Invincible Products komen tevoorschijn. Dit blijkt door de groenjassen gewaardeerd te worden, want al binnen enkele meters plopt de eerste dobber onder. Helaas weet deze vis te ontkomen, maar weer een stukje verder weet Jan wel een aanbeet te verzilveren. Gedurende de middag is het niet wild, maar gelukkig komen er af en toe nog wat vissen de binnenkant van de boot bekijken.

Aan het eind van de middag besluiten we al trollend nog een andere stek te bezoeken. Dit levert nog een aantal takken op, maar ook een fraaie double hook up voor Jan en Martijn. Terug trollend komt er nog een enkel snoekje in de boot kijken, maar is het vooral al nagenieten van een prachtige winterdag in een mooie omgeving met goed gezelschap.

post

Mooie dames in de boot met Sidefloat

Afgelopen zaterdag 8 oktober stond een bijzondere trip op het programma met team Sidefloat. Er moesten namelijk nog wat opnames worden gemaakt om het vissen met de Sidefloat goed in beeld te krijgen. De keus was gevallen op mijn thuiswater de Overijsselse Vecht en het Zwarte Water, helaas waren de vangsten hier de laatste tijd niet echt denderend. Om het nog lastiger te maken stond het waterpeil ook erg laag en door gebrek aan neerslag stond het water nagenoeg stil. Toch had ik vangstgarantie gegeven….

De eerste mooie dame

De eerste mooie dame

’s Ochtends tegen 7:30 tref ik Andrew en Patrick bij de trailerhelling en even later arriveert ook cameraman Sytse. Andrew heeft ook zijn boot meegenomen om vanuit te kunnen filmen en natuurlijk het nodige materiaal mee te slepen. Tijdens het ochtendgloren varen we de Vecht af naar de eerste stek waar ik minimaal een visje verwacht. Aangekomen op de stek gaat de fronttroller uit en worden de aasvissen te water gelaten. Aan beide kanten van de boot een fireball direct onder de hengeltop en een fireball onder de Sidefloat om de aasvis verder naast de boot te krijgen.

We zijn nog maar enkele meters onderweg of de Sidefloat van Patrick verdwijnt al onder water. Sytse heeft de camera in de aanslag en legt alles vast. Het is geen reus, maar de eerste snoek is binnen. Nadat we nog wat kleine vis verspelen besluit ik dat het tijd is om op een andere stek te gaan kijken. We pikken ook nog een brug mee, waar we de Sidefloats mooi langs de palen laten gaan, maar helaas liggen hier vandaag geen geïnteresseerde snoeken.

Ook een mooie dame voor Patrick

Aan de hand van mijn Insight Genesis dieptekaart bepaal ik de route waar de fronttroller de boot met een rustig gangetje langs moet sturen. Wij dobberen over een geultje en de aasvissen onder de Sidefloat gaan mooi langs het talud. Dan is die van mijn ineens verdwenen, ik pak de hengel uit de steun, zoek contact en zet de haak. Ik vis met een stevige hengel en de slip van de reel staat aardig dicht, maar ik voel een stevig gewicht dat warempel ook nog lijn van de reel weet te trekken. Dit kan wel eens een hele mooie vis zijn.. De vis blijft lang diep en geeft flink tegengas, de spanning in beide boten stijgt. Als de vis aan het oppervlak verschijnt zie ik dat wel eens m’n nieuwe pr kan zijn. Dit wordt even later op de meetlat bevestigd, een 113 centimeter lange, slanke snoekdame! Ze gooit haar charmes nog even in de strijd en bezorgt mij een paar bloedrode handen…

Als ik nog nageniet met een bakkie koffie en een koekie laat Patrick zijn aasvissen al weer lekker zwemmen. Deze krijgen echter weinig tijd van zwemmen, want ik heb de koffie amper op, of de Sidefloat van Patrick ploept onder water. Hij zet de haak en het hele circus herhaalt zich. Het zal toch niet dat dezelfde vis onze aasvis nog een keer heeft gegrepen? Als de vis aan het oppervlak verschijnt zien we wederom een prachtige snoekdame, maar dan nog wel een maatje forser! Deze vis is een stuk steviger en brengt 116,5 centimeter op de plank.

De derde mooie dame in de boot

We hebben de vis duidelijk gevonden, maar helaas is het ondertussen wel tijd om terug te gaan naar de trailerhelling voor het middagprogramma. Hier treffen we Manon die mee gaat om een aantal instructievideo’s te maken voor het vissen met de Sidefloat. Hiervoor kiezen we een mooi plekje langs de Vecht uit waar het mooi rustig lijkt. De rust wordt tijdens de opnames namelijk nog even verstoord door een stier die even komt kijken of de Sidefloat ook wat voor hem en zijn kudde is. Gelukkig begrijpt hij dat dit niet het geval is en na een korte inspectie gaat hij verder met gras maaien.

Je kunt de Sidefloat op veel verschillende manieren inzetten, dus moeten er ook veel verschillende opnames worden gemaakt. Dit betekent helaas dat we niet meer echt aan vissen toekomen. De gure wind die in de middag aantrekt maakt het er ook niet comfortabeler op, als alles op band staat gaan we dan ook snel terug naar de trailerhelling. Ik kijk terug op een gezellige dag met meerdere soorten mooie dames in de boot!

 

post

Spinnen en vliegen op fint

Mijn vliegenlatten weten niet wat ze overkomt, eerst worden ze een jaar bijna niet gebruikt en nu moeten ze regelmatig aantreden. Vandaag is het tijd om met de vliegenlat het zoute water onveilig te maken. Ik zit al op tijd in de auto onderweg naar Benschop, hier woont Hanno van Harten, vandaag ben ik aan hem overgeleverd om een visje te vangen. Hanno heeft de koffie en de streamertjes (vers gebonden) klaar. Na een paar bakkies gaan we op weg naar de Nieuwe Waterweg.

Krabbetje

Eerste vangst van de dag, krab

Het weer is nog even spannend, maar op een paar druppen na blijft het droog, éénmaal uit de auto merken we dat er wel een stevig briesje staat. We zien nog niet veel vis en besluiten om met de spinhengels te beginnen, hiervoor heb ik natuurlijk mijn Lamiglas RS2-DS14 meegenomen. Fluorocarbon voorslagje er op en de pilkertjes, versierd met een bindsel van Hanno, vliegen niet veel later al door de lucht. De vissen hebben echter nog niet veel zin, wel weet ik een heuse krab te vangen… De fint laat zich echter niet zien, dus knopen we er andere snackjes aan, we spotten namelijk wel activiteit in het oppervlak van waarschijnlijk zeebaars. Het duurt dan ook niet lang voor ik een flinke beuk op m’n hengel krijg, een klein zeebaarsje blijkt de dader. M’n eerste zeebaars, dus mijn dag kan al niet meer stuk.

Zeebaarsje

M’n eerste zeebaars(je)

Ondertussen zijn we wel toe aan wat koffie, dus we lopen even naar de auto. Ondertussen is het ook dicht getrokken en begint het te regenen. Na de koffie gaan we in de regen aan de andere kant van de strekdam aan de slag. Al bij de eerste worp krijg ik op grote afstand een mooie aanbeet, na een stukje drillen schiet er echter een ware mini tarpon uit het water die zich hierbij van de haak weet te ontdoen. Het duurt gelukkig niet lang voor ik een herkansing krijg. Wat een gave sport geeft zo’n fint op licht materiaal, om het compleet te maken lanceren ze zichzelf regelmatig uit het water! Eenmaal dichterbij zie je dat ze ook nog eens alle kleuren van de regenboog hebben, wel zijn ze behoorlijk kwetsbaar, dus de meeste vis onthaken we in het water. Als we allebei een aantal finten hebben gevangen is het gelukkig droog geworden en beginnen onze magen te rommelen.

Even lachen

Fint, catch, photo, release

We eten broodjes, drinken koffie en kletsen nog even met een lokale vliegvisser. Na de pauze gaan we met de vliegenlatten aan de slag. Ik tuig mijn 5-6 hengel op met een zinklijn die ik na aanschaf vorig jaar bij Fly & Spin alleen een keer op het Oostvoornse Meer heb gebruikt. Deze snel zinkende lijn blijkt nu echter zeer nuttig. Hoewel ik ook wel vis in het oppervlak vang, komen de meesten toch van diep. Ook op de vliegenlat geven de finten prachtige sport, zodra ze gehaakt zijn, doorbreken ze meestal al snel het oppervlak, echte acrobaten. We vangen allebei de nodige finten op de vliegenlat en genieten met volle teugen. Rond een uur of drie besluiten we dat het mooi is geweest, als we nu gaan rijden kunnen we nog mooi voor de drukte uit terug rijden.

Luchtacrobaat voor Hanno

Luchtacrobaat voor Hanno

We gaan nog even langs de Chinees voor wat makkelijk eten. Na het avondeten bewonder ik nog even Hanno´s mooie stek met B&B in aanbouw en een heuse privé karpervijver. Als de spits ten einde loopt stap ik in de wagen en toer rustig terug naar Nieuwleusen, nagenietend van een prachtige visdag in goed gezelschap! Dit gaan we zeker nog eens doen…

 

 

 

post

Streetfishing Leeuwarden

Lamiglass DD

Topstokkie

Zondag de 13e, zonnig, noordoostenwindje en berichten over tegenvallende vangsten vormen de basis om op reis te gaan naar Leeuwarden voor een nieuw ingeplande streetfishing wedstrijd.

Samen met Jan de Rijk vis ik in Leeuwarden de tweede wedstrijd als “Team Invincible”. Onze sponsor Invincible Products heeft o.a. twee mooie Lamiglass Dutch Design stokjes voor ons gebouwd. Als molentje gebruiken we de kleinste uit de Team Lew´s Pro Speed Spin serie. Hiermee hebben we hele fijne sets waarmee voor ons de noodzaak om meerdere hengels mee te slepen verleden tijd is. Of je nu shads met loodkoppen van 14 gram wil smijten, of met priegelshadjes met 3 gram kopjes wilt vissen, het vist gewoon goed en je voelt alles, dat is vandaag wel weer gebleken.

Hongerige brasem

Hongerige brasem

Normaal gesproken vis ik niet graag te klein, maar in Leeuwarden moet het met klein aas gebeuren schijnt het. Voorvissen met kleine shadjes van 7cm leverde weinig op, dus vandaag zijn ze nog verder gekrompen naar 4 cm. Vergeleken met onze collega´s van het Duitse team dat aan ons is gekoppeld is dit nog groot, die vissen met aas dat mij meer aan een nimf doet denken uit de vliegvisserij dan aan een shad. Klein blijkt vandaag wel het sleutelwoord, heel klein aas om onvoorstelbaar kleine baarsjes uit de grachten te pielen. Echt niet onze visserij, gelukkig maakt het mooie weer en een mooie omgeving veel goed.

Tussen de middag worden we verwend met een lekkere warme lunch bij de Griek, dit geeft de mens weer moed. We proberen met deze moed nog even om wat grotere vis aan het water te ontfutselen, maar de normaal goede stekken geven geen enkel geheim prijs, ook hier slechts micro baars. De rest van de middag pielen we dan ook maar op dit kleine spul. Jan weet helaas meer brasem te vangen dan baars en verspeelt nog een maatse baars. Op een stek die gewoon stinkt naar baars sta ik met één van de organisatoren te kletsen en te vissen (ja, ik kan 2 dingen tegelijk…). Ineens voel ik een stevige aanbeet, denk even dat zal wel weer rotzooi zijn, maar nee er hangt een leuk baarsje aan. Snel het net er onder en op de meetlat er mee, die geeft ruim 26 cm aan.

Een mooie paraplu voor Jan

Een mooie paraplu voor Jan

Tijdens de prijsuitreiking blijkt mijn baarsje de grootste baars van de wedstrijd te zijn. Dat betekent dat ik prijs heb in de vorm van wat leuke materialen en waardebonnen die door de sponsors ter beschikking zijn gesteld. In de totaal uitslag heb ik overigens nog een 9e plaats weten te halen met in totaal 5 baarsjes (4 ondermaats). Dat gepriegel is gewoon niet zo mijn ding, doe mij maar echte baarzen van minstens 40 en liever 50 centimeter.

post

NK IJsvissen reizen en 1e wedstrijddag

Laatste uitleg voor het vissen

Laatste briefing voor het vissen

Op 28 januari is het dan eindelijk zover, ruim 20 sportvissers reizen af naar Zweden, om precies te zijn Edleskog in de provincie Dalsland. De reden van de reis is het door Sportvisserij Oost-Nederland, Staatsbosbeheer en VVV Dalsland georganiseerde alternatieve NK IJsvissen. Vanuit heel Nederland komen de deelnemers in alle vroegte naar Schiphol om het vliegtuig naar Oslo te nemen. De reis verloopt voorspoedig en tegen de middag staan we op de luchthaven in Oslo waar we worden opgewacht door een touringcar die ons mee neemt naar Edleskogs Wardshus.

De avond brengt ons onder andere heerlijke elandworst, op diverse wijze bereid door onze gastheer Johan Postma. Na het eten is het tijd voor uitleg over het ijsvissen (inclusief de nodige veiligheidsregels) door Andy van Assema en Tommie Magnusson van Sportfishing Dalsland. De stemming zit er goed in en de vangdrang stijgt zienderogen. Het is het eerste alternatieve NK IJsvissen en het slechte weer (en vooral ijs) en voortschrijdend inzicht levert tot wat aanpassingen in het reglement.

Hard werken voor de dames

Hard werken voor de dames

Op de eerste wedstrijddag treffen we elkaar om 7:30 uur aan de ontbijttafel, het heerlijke ontbijt gaat er snel in en het duurt niet lang voor de eerste warmtepakken langs komen. Nog een korte briefing door Andy en Tommie en we kunnen zo vanuit het hotel het bevroren meer Edslan op. Er zijn de nodige gaten geboord, zodat er direct gevist kan worden. Relatief dicht langs de kant liggen gaten waar gericht op baars gevist kan worden en verder uit de kant gaten voor gericht vissen op snoek.

Dan is en blijft het lang stil… Het weer is van gisteren op vandaag omgeslagen naar regenachtig weer en dit heeft duidelijk effect op de vangsten. Tegen de middag is het tijd om binnen te genieten van elandstaartsoep, de vissenteller staat echter nog maar op twee baarzen. De eerste is gevangen door Willem Bakker en de grootste door Hans Holsbeek. Iedereen laat zich de soep goed smaken en we gaan snel weer het ijs op.

DSC_0034

Blij met 225mm baars

Vanwege het slechte weer (het regent de hele dag al) is er besloten tot 14:30 uur te vissen. Persoonlijk richt ik mij op de baars en zoek een leuke stek op waar het talud heel steil wegduikt naar meer dan 25 meter (het meer heeft dieptes tot over de 50 meter). Met een lekker Z-Man shadje op de dropshot probeer ik hier een dikke baars te verleiden. Na een tijdje begint mijn ijsvishengeltje zenuwachtig te trillen. De dader blijkt een baarsje van precies 225 mm 😉 Kort na deze terug te hebben gezet met het verzoek zijn grootmoeder te halen krijg ik weer een aanbeet. Helaas deze vis heeft geen zin om even boven het ijs te kijken en duikt halverwege al weer terug de diepte in.

Het weer wordt er niet beter en zo af en toe vliegt er wat materiaal langs dat behoorlijk gang krijgt door de stevige wind. Gelukkig vliegt er meestal ook een visser achter aan die de boel terug weet te vangen.

M'n eerste Zweedse snoek

M’n eerste Zweedse snoek

Als het eindsignaal heeft geklonken is het tijd de lijnen binnen te halen en aan de terugreis over het ijs te beginnen. Ik help Andy en Tommie  nog even met het verzamelen van wat materiaal en het binnen halen van de lijnen. Ineens wenkt Tommie mij, precies nu registreert hij een aanbeet op een hengel die nog uit ligt. Ik trek een sprintje, pak de hengel, zoek contact en zet de haak. Hangen! Het voelt niet groot en komt in eerste instantie makkelijk binnen. Op een gegeven moment voel ik echter wat zwaar kopschudden en neemt de hoop op een mooie vis toe. Na wat teamwork bij de landing poseer ik even later met een prachtig getekende snoek op het ijs. M’n eerste Zweedse snoek en meteen 97cm 🙂

De meeste vissers zijn ondertussen al binnen en mag ik even later lastig vallen met mijn grote verhalen.. Een paar bikkels gaan nog even door, maar helaas zonder resultaat. Een matige dag met vier baarzen tijdens de wedstrijd, maar voor mij gelukkig een gouden randje net na de wedstrijd. Na de wedstrijd wordt dit een gouden rand met een mooie prijs voor m’n snoek, in de vorm van wat super mooi Westin kunstaas! Tommie en Andy bedankt!

Morgen is de tweede wedstrijddag en gaan we achter de forellen aan.. O.a beekridder, regenboogforel en bruine forel liggen op ons kunstaas te wachten…