post

Zalmvissen in Zweden-deel 1

Als je een uitnodiging krijgt om op zalm te komen vliegvissen in een Zweedse rivier, dan hoef je daar natuurlijk niet lang over na te denken. Al begin je al snel te twijfelen of dit niet een uitdaging van een te hoog level is. zijn. Als er namelijk een vis is die omgeven is door mystiek, dan is het de zalm wel. En zijn mijn (vliegvis)skills wel toereikend? Ik weet dat er mensen zijn die al meerdere jaren naar het buitenland afreizen om tevergeefs een zalm te haken met de vliegenlat.

Hoewel het plan om in het najaar naar Zweden af te reizen al een tijdje in de agenda stond, leek dit lange tijd niet door te gaan i.v.m. een negatief reisadvies. Maar een tijdje voor we zouden vertrekken ging het licht toch op groen (of beter gezegd geel). Oei, dat betekent dat de zalmuitdaging ook door gaat. Van Simon zie ik foto’s waarop hij met een tweehandige hengel vist en als relatief beginnend vliegvisser breekt het angstzweet me al uit. Maar hij vertelt me dat dit niet zo moeilijk is als het lijkt en dat je ook met een éénhandige hengel prima op zalm kunt vissen.

Met eigen materiaal vissen is toch wel het mooiste en eerlijk gezegd speel ik al een tijdje met het idee om een nieuwe vliegenlat te kopen voor de snoek en dan wel één die makkelijk mee te nemen is op reis. Gezien mijn goede ervaringen met een #3 en #6 van A&M reis ik af naar Oldenzaal. Onder het genot van een bakje koffie krijg ik advies over een hengel en reel voor de zalm. Even werpen en ik weet meteen dat dit hem gaat worden! Zonder meteen bankroet te zijn verlaat ik niet veel later de winkel met een mooie #9 met een pittige reel (voor mij normaal niet meer dan een ding om je lijn op te bewaren) en een paar mooie lijnen. Uiteraard wordt de hengel thuis al even getest op de snoek en ik moet eerlijk zeggen dat dit wel lekker gooit, zeker de zwaardere streamers gaan een stuk beter weg dan met mijn #7-8.

Een deel van het traject waar het moet gebeuren..

Een aantal weken later is het dan zover, met een volgeladen auto vertrekken we naar Zweden. Na een tussenstop in zuid Zweden (Växjo) komen we op maandag relaxed aan in Forshaga. Hier ligt een kleine camping aan de rivier de Klarälven. Hier staan een aantal kleine, maar comfortabele cabins, waarvan er één ons onderkomen is voor de komende dagen. Hoewel het seizoen ten einde loopt zien we de nodige vissers in en om het water. Door de droogte staat het water erg laag en moet er wadend gevist worden i.p.v. vanuit bootjes. ’s Avonds zien we op het scorebord slechts twee zalmen staan, dat betekent veel vissers zonder vis vandaag. Morgen tref ik Simon en gaan we vissen, maar er bekruipt mij een ‘op de verkeerde plek, op de verkeerde tijd’ gevoel…

post

Vissen en paardrijden in Zweden

Moedereland en jaarling stierkalf

Na de mooie week in Dalsland gaan we op weg richting Ekshärad. Na een toeristische lunchpauze in Borgvik vervolgen we onze route over verlaten wegen door het Zweedse landschap. Het is bij een mooie overgang tussen bos en grasland waar Bianca ineens twee elanden spot. Het blijkt een moeder met een stierkalf van vorig jaar. Het kalf gaat rustig verder met eten en moeders houdt ons goed in de gaten, maar ziet ons niet als bedreiging en we hebben alle tijd om wat mooie plaatjes te schieten.

Ons huisje na zonsondergang

Volgens planning (we blijven Nederlanders hè) arriveren we strak om 15:30 uur bij Our Little Farm. Na een kennismaking en rondleiding zitten we niet veel later aan de thee voor onze wederom ruime vakantiewoning in een prachtig landschap! Met Marcia maken we een globale planning voor de komende week, we hebben namelijk de nodige activiteiten in het vooruitzicht. Ook wordt ik uitgenodigd om ’s avonds mee te gaan vissen, dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen!

Samen met George loop ik om een uur of acht richting de boot die in een oude rivierarm ligt. Het water is stilstaand, grotendeels ondiep en voor een groot deel bedekt met waterplanten. Tussen deze waterplanten moet het gebeuren, ik zet mijn geld dan ook op een forse spinnerbait en George vist o.a. met kikkers over de planten. De plantengroei is erg dicht, dus van de vele aanbeten komt er niet veel vis aan boord. Wel weten we een aantal kleine snoekjes en baars tot in de boot aan de haak te houden. De muggen hebben deze avond ook een goede avond, we worden continue achtervolgd door flinke zwermen die ons bloed willen en negeren lijkt het beste, al valt dat niet mee.

Zondags starten we rustig en ’s middags gaan we naar het dichtbij gelegen Värmlands Moose Park. Hier krijgen we een rondleiding over het ruime park en komen we veel te weten over het leven van elanden en ander Zweeds wild. Het is geen dierentuin waar je heel veel dieren gaat zien, maar je krijgt wel de kans om de elanden van erg dichtbij te ontmoeten. De grote stier kun je zelfs aanraken, dan zie je pas hoe groot deze machtige dieren zijn.

Op maandag staat er voor Bianca een training grondwerk met paarden op het programma. Dit blijkt een ander soort grondwerk te zijn dan hetgeen waar ik aan denk bij grondwerk. Ivana geeft ons een rondleiding op de farm en via de weide met minipaarden gaan we naar de grote paarden. Hier kiest Bianca het paard dat het best bij haar past en neemt haar mee naar de poetsplaats. Als het paard goed geborsteld is, gaan de dames naar de bak voor het daadwerkelijke grondwerk. Ik heb met veel bewondering mogen zien hoe er met het paard wordt gecommuniceerd en gewerkt. Vooral het stimuleren van het denken, i.p.v. reageren is erg mooi om te zien.

Alleen kleine witvisjes op de vlieg

’s Middags gaan we nog even naar de lokale hengelsportzaak. Hier scoor ik nog wat vliegjes en natuurlijk een vergunning om o.a. in een aantal mooie riviertjes te mogen vissen. ’s Avonds gaan we het nog even proberen op een aantal veelbelovende stekken langs de Klarälven, maar de vis heeft er weinig zin in. Behalve fanatieke witvisjes zijn er weinig vissen geïnteresseerd in mijn vliegen. Ook klein kunstaas dat Bianca te water laat, levert helaas geen actie op. Is het het lage water, het mooie weer, of kunnen we gewoon niet meer vissen?

Kunstzinnige foto door Bianca

Dinsdags hebben we geen activiteiten gepland en besluiten we om een snelstromende rivier te gaan verkennen. Ik met de vliegenlat en Bianca met de camera. Helaas is het effect van de droogte schrijnend zichtbaar, de rivier is grotendeels onbevisbaar en de enkele gedeeltes waar ik nog net een vliegje kan presenteren leveren slechts één aanbeet op. Helaas wist deze vis ook nog te ontsnappen. Gelukkig is de omgeving wel erg mooi en weet Bianca prachtige foto’s te schieten!

Met de wetenschap dat het stromende water ons waarschijnlijk weinig op zal leveren besluiten we om woensdagochtend te gaan vissen op de rivierarm dichtbij het vakantiehuis. Met de vele snoekjes moeten we daar wel actie kunnen krijgen. We kiezen ervoor om allebei met één hengel al trollend het open water nader te verkennen, ik geloof niet dat alle vis in de planten zit. We zijn nog maar net onderweg, of Bianca bewijst dit door een snoekje van zo’n 50cm aan boord te halen. Vol goede moed trollen we verder, maar opeens zie ik in het aangrenzende moerasgebied iets anders: twee elanden staan rustig te grazen langs het water. We hebben helaas geen camera’s meegenomen anders dan onze mobieltjes. We besluiten rustig richting de elanden te varen, waarbij Bianca de dieren filmt. Gelukkig zijn ook deze twee niet schuw en blijven rustig staan, pas als ik voor de waterplanten de motor in z’n vrij zet, besluiten ze op een drafje in het struikgewas te verdwijnen.

Nieuw PR!

Nagenietend van deze ontmoeting trollen we weer verder, maar dit is van korte duur. Bianca’s hengel gaat ineens wel erg krom en ik vermoed dat ze de bodem o.i.d. heeft gevangen. Volgens haar is het echter vis en inderdaad ik zie dat er sprake is van beweging. Ik zeg: “doe maar rustig aan, want dit is een grote vis”. De vis blijft diep en ik ben blij dat ze met de stevige Westin W4 Powershad-T vist, want zelfs deze buigt elegant door. Bianca weet de vis rustig uit te drillen en als deze in het oppervlak komt is het even slikken, wat een kop! Snel het net er onder, want dit is een PR! Gelukkig kunnen we de compleet verzwolgen plug er makkelijk uit halen en kan Bianca, strak van de adrenaline, op de foto met een mooie volle snoekdame van ruim 102cm. Echt een prachtige vis, met een goed volgevreten buik en een mooie grote kop. De vis herstelt zich snel en verdwijnt met een paar krachtige slagen van haar staart weer in de diepte. En wij toosten met een bakkie koffie en stroopwafels, want Bianca’s PR van 96cm is weer mooi verbroken! Hierna vangen we nog wat kleinere snoeken, waarbij Bianca mij er helaas uit vist door de meeste en de grootste vissen te vangen.

Tegen de middag gaan we het water af , om in een nabijgelegen meer zelf te water te gaan. Want we mogen dan in Zweden zitten, ook hier is het gewoon 30 graden!

’s Avonds is er dan echt geen ontkomen meer aan, mijn eerste ritje bovenop een paard staat op de planning. Maar we beginnen met een ontspannen barbeque. Deze sluiten we af met een lekker bakkie koffie, zodat ik straks geen ontwenningsverschijnselen krijg.

Liefde is ….

Bij de farm krijgen we paarden aangewezen welke we vervolgens gereed maken voor de rit, dus borstelen, opzadelen en gaan. Gelukkig krijg ik nog wel instructies van Marcia hoe je kunt sturen en welke houdingen je moet aannemen berg op, af, etc. De tip ” gewoon zitten alsof het een ontspannen stoel is”, blijkt al vanaf het begin een zeer waardevolle. Vanaf de farm gaan we direct omhoog een bergpad op, best kicken om zo hoog op een paard de kracht te voelen waarmee zo’n dier steil omhoog loopt. Met Marcia voorop en Bianca achter mij rijden we door de prachtige natuur, waar je geen mens tegen komt. Op een gegeven moment is het pad afgesloten, een typisch Zweeds geintje volgens mij: halverwege een weg, of pad, deze gewoon afsluiten. Rond 22:15 uur arriveren we op een open plek bovenop een bergtop. Hier worden we getrakteerd op een werkelijk adembenemende zonsondergang!

Ook al is de zon achter de horizon verdwenen, donker wordt het in deze tijd van het jaar niet in Zweden. Met een prachtige, bijna volle maan aan de hemel ontstaat er een mystieke sfeer in het bos. Hier mogen we nog ruim een uur van genieten voordat we terug zijn op de farm. Ik ben benieuwd of ik morgen nog kan lopen, want wie gaat er nou zijn eerste paardrijdervaring meteen 3,5 uur in het zadel zitten..?

Wie wil nou niet vissen in zo’n prachtige omgeving

De volgende ochtend blijkt de spierpijn mee te vallen. Dat scheelt, want dat betekent dat we gewoon naar de boot kunnen lopen om te vissen! We gaan nog wat stukjes water verkennen die we laatst nog niet hebben bevist en we hebben camera’s meegenomen om nog wat plaatjes te schieten van de prachtige omgeving. We weten wederom een leuk aantal snoekjes te vangen en helaas weet een mooie 90er vlakbij de boot te ontkomen. Wel hadden we al van de vis kunnen genieten, want de aanbeet in het oppervlak tussen de planten was een groot spektakel. De eerste keer kwam de vis grotendeels uit het water, maar miste de spinnerbait. De tweede keer volgde er na een flinke boeggolf een harde dreun op de hengel! Na een pittige dril, was het naast de boot nog een keer gek doen, en doei…

Tegen de middag stoppen we weer en gaan we naar de farm om een kudde paarden uit de wei te halen. Zodra paarden hier niet gebruikt worden, mogen ze overdag namelijk gezellig in de kudde in de weide lopen. Vanmiddag moet er echter gewerkt worden. Dit keer gaan er nog twee mensen mee en rijden we weer door de Zweedse bossen. De andere ruiters blijken niet echt natuurtalenten en wijken nogal eens van het plan af, mijn stuurkunsten worden dan ook flink op de proef gesteld. Gelukkig wil mijn nieuwe paard voor vandaag ook goed luisteren, en dat voor een merrie die nog relatief kort zadelmak is.. Wederom een mooie ervaring dus.

Jonge eland stier

De dag is na deze rit nog lang niet voorbij, dus melden we ons na het avondeten bij Dimitri. We gaan met hem op elandsafari en mede omdat we er al de nodige hebben gezien, ben ik erg benieuwd wat we hiervan moeten verwachten. We rijden met de jeep door de middle of nowhere en komen geen mens tegen, wel komen we al snel een grote elandstier tegen, die het hazenpad kiest. Dimitri weet dat ze soms terug komen als je muziek opzet, maar Jan Smit werd zelfs door de eland niet gewaardeerd 😉 De teller staat nog op 1 als we bij een groot meer stoppen, Dimitri heeft koffie en koekjes meegenomen! Na de break weten we nog twee stieren te spotten, die gelukkig iets fotogenieker zijn. Eerlijk is eerlijk, ook dit was weer een mooie beleving die we niet hadden willen missen.

Cowgirl Bianca

Vrijdags zit deze week er ook al weer bijna op en gaan we nog wat rondtoeren, foto’s maken en niet te vergeten een overheerlijke elandburger eten als lunch! ’s Avonds gaan we weer naar de farm voor het laatste spektakel: roping, oftewel lasso werpen vanaf een paard. Eerst op grond oefenen met de lasso en zien dat we de boomstammetjes kunnen vangen. Als dit aardig lukt is het tijd om op te stijgen en naar de bak te rijden. Nou ik kan jullie zeggen dat het nog een hele uitdaging is om een paard te sturen, je lasso op voorraad te houden en natuurlijk de lus van de lasso om zo’n bewegende houtkoe te gooien! Dit kan allemaal ook in gallop, maar dat laat ik maar aan de cowgirls Bianca en Marcia over, kan ik mooi nog wat plaatjes schieten.

Zaterdagochtend is het echt zover, we moeten weer op terugreis naar Nederland. Maar niet voordat Dimitri en Marcia nog even gezellig bij ons op fika zijn geweest. We blijven nog een nachtje hangen in Lund en rijden op zondag door Duitsland, maar daar kunnen ze zelfs op zondag heel wat uren vertraging opwerpen door files.. Bij een pitstop langs de autobahn sta ik ineens oog in oog met Hans Holsbeek die op terugreis is uit Noorwegen. Dat je elkaar op zo’n plek, tussen zoveel mensen kunt treffen…

Na ondertussen alweer bijna twee weken Nederlandse drukte, kijk ik alweer uit naar ons volgende Zweedse avontuur!

post

Visvakantie Zweden juni 2018

Tijdens het NK IJsvissen 2016 heb ik een mooie prijs gewonnen in de vorm van een week verblijf in een vakantiehuis met visboot bij Sportfishing Dalsland. Verzilveren was er helaas nog niet van gekomen, maar in juni 2018 is het dan eindelijk zover.

Ons riante onderkomen bij Sportfishing Dalsland

Op zaterdag 16 juni zitten Bianca en ik stipt om 6:00uur in de auto, want op zaterdagochtend door Duitsland moet nog wel lukken. Gelukkig blijken onze Oosterburen nog niet allemaal wakker en hebben ze ook geen wegwerkzaamheden o.i.d. opgeworpen. We komen dan ook tijdig aan bij de veerboot in Puttgarden, deze levert ons een uurtje later af in Denemarken. Hier weet je dat je in Scandinavië bent aangekomen en gaat het allemaal een stuk gemoedelijker op de weg. De reis verloopt voorspoedig en ’s avonds tegen koffietijd arriveren we in ons riante onderkomen in Fengersfors.

Zondag hebben de weergoden regen in petto, een verademing voor de natuur, want ook hier is het al lange tijd droog en warm geweest. Wij doen het rustig aan en met de koffie komt onze gastheer Andy van Assema volgens afspraak de boot brengen. Een nette aluminium consoleboot met 30 PK Honda en een fronttroller. Gedurende de dag regent het lekker door en komen we niet veel verder dan het verkennen van de directe omgeving en het bijstellen van de plannen voor de komende dagen. Het oorspronkelijk plan was namelijk om te vissen op Vänern, maar daar heb je met windkracht 5 al niets meer te zoeken. We kiezen er voor om ons te richten op het relatief kleine Ärrsjön. Dit betekent als nog ruim 550 hectare viswater met een diepte varierend tussen 0 (uitstekende rotsen) en ca. 30 meter.

Eén van de baarzen

Maandagochtend gaan we vol goede moed het water op, met een oog op de kaart en een oog vooruit gericht weten we te voorkomen dat we een verraderlijke rots rammen. Gewapend met groot rubber vissen we de nodige mooie stekken uit waar tot een meter of 10 water staat, maar er komt geen actie. We vervolgen onze zoektocht over dieper water en hier valt me op dat op plaatsen waar zo’n 25 meter water staat, de vis zich ophoudt op dieptes onder de 15 meter. We weten hier echter geen vis te verleiden en zijn de wind na een tijdje dan ook wel zat en besluiten een rustiger deel op te zoeken. Hier vinden we vis rond de 5 meter diepte, waar zo’n 5 tot 10 meter water staat. Als de snoeken hier echter ook geen thuis geven, probeer ik nog even of er hongerige baars woont. Dit blijkt het geval en een paar baarzen komen de boot even van binnen bekijken, echt los gaat het echter niet.

Golfslagbad Ärrsjön

Als we de volgende dag bij de helling aankomen zien we dat Andy i.v.m. de nog verder aantrekkende wind vandaag ook kleiner water opzoekt met zijn gasten. Wij besluiten ons vandaag met klein aas op baars te richten, dan komen die groenjassen er meestal toch vanzelf tussendoor. Al bij één van de eerste worpen weet Bianca een baars te haken, een goede start! Zoals dat echter wel vaker gaat bij een te enthousiaste start: dit bleef de enige vis die we vandaag hebben gezien. Zelfs werpend met groot rubber op de mooiste taludjes leverde geen vis op. Wel hebben we kunnen genieten van de prachtige Zweedse natuur. Onder andere vis- en zeearenden zorgden voor indrukwekkende taferelen. Een troost qua vangsten is dat zelfs Andy, die het water als z’n broekzak kent, hard heeft moeten werken om een paar snoeken aan boord te krijgen.

Kleine rover voor Bianca

Met de wetenschap dat het vangen van snoek op de grotere wateren lastig zal worden en de wind alleen nog maar verder aantrekt, stellen we de plannen bij. We besluiten voor één van de vele nagenoeg onbeviste kleine meren in de omgeving te gaan. De weersvoorspelling voor woensdag is vanaf een uur of 11 een flinke bak regen, dit betekent de wekkers om 5u. en voor 6u. zitten we op het water. We beginnen met het uitwerpen van de oeverzones met klein aas als shads, plugjes en spinnerbaits. Dit levert al snel vis op, Bianca weet de nodige baarzen te foppen en ook kleine snoekjes weten ons aas te vinden. In het kraakheldere water meen ik op een gegeven moment een grote vis onder mijn plugje door te zien knallen. De volgende paar worpen gebeurt er echter niets, tot ineens met een flinke dreun het plugje te grazen wordt genomen. Helaas gaat dit zo lomp dat ik met een los stukje lijn achter blijf…

Tegen de middag komt de voorspelde regen naar beneden en besluiten we van het water af te gaan. We hebben er tenslotte al heel wat leuke visuurtjes opzitten vandaag. Donderdag belooft het de hele dag te regenen, dus besluiten we rustig aan te doen gaan we richting Karlstad, een beetje shoppen en lekker eten en drinken. Op de terugweg toeren we door de middle of knowwhere om van de natuur te genieten. We zien heel veel reewild, kraanvogels en een prachtig landschap. Als we bijna terug zijn staat er ineens een reegeit op de weg met twee kalfjes, deze roept de jongen rustig bij elkaar, waarna ze op enkele meters van de auto rustig het graanveld inwandelen, genieten!

Midsommar zonsondergang

Voordeel van slecht weer is zijn de prachtige wolkenluchten en helemaal tegen de avond. ’s Avonds gaan we er dan ook nog op uit om wild te spotten en natuurlijk mooie plaatjes te schieten van de indrukwekkende luchten. Midsommar it is!

Vrijdag hangen er onheilspellende wolken in de lucht, maar het belooft droog te blijven, dus we kunnen weer! We besluiten om vandaag wat meer het open water af te zoeken naar vis. Dit resulteert al binnen enkele minuten in een bejaarde snoek van 86 centimeter. Er volgen er nog meer, maar de meesten komen niet verder dan ca. 50 cm. We hebben in elk geval veel actie en een super leuke visserij. Rond het middaguur krijgen we nog een paar buien op onze kop en druipen we even af.

Hoogbejaarde snoek

’s Avonds komen we echter terug en vissen we ons in een paar uurtjes tijd ver in de dubbele cijfers. Met regelmatig een orkest van overvliegende kraanvogels puur genieten. Aan het eind van de avond gaat de wind er eindelijk eens helemaal uit en dobberen we nog even rond onder het genot van een bakkie koffie.

Zaterdag is het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van Dalsland, net nu er echt mooi weer aan lijkt te komen. Heel erg is dat echter niet, want wij gaan nog een stukje noordelijker voor deel 2 van deze vakantie. Hierbij staat o.a. mijn eerste paardrij ervaring op het programma en ik heb al gezien dat je er heel mooi moet kunnen vissen..

Ps. door het regenachtige weer was er nog iets met een bordspel dat vaak gespeeld is, maar daar wil ik het verder niet meer over hebben.