post

Midweekje ijsvissen op snoek in Zweden

Als de deelnemers aan het NK ijsvissen ’s morgens al tijdig in de bus stappen richting Oslo, keert de rust terug in Dalsland. Even later gaan wij vanuit Edsleskog niet rechtsaf, maar linksaf richting Fengersfors. We slingeren twintig minuten over verlaten weggetjes door het prachtige Zweedse landschap. Als we er bijna zijn houden we nog even halt voor een paar reeën die kort langs de weg staan te grazen. Vijf minuten later zitten we bij de familie Van Assema van Sportfishing Dalsland aan de koffie. We praten na over het NK en genieten van een overheerlijke chocolade cake.

Na de koffie gaat Andy ons voor naar een authentiek boerderijtje bovenop een heuvel, ons verblijf voor de komende week. Als we de volgeladen auto hebben uitgepakt vertrekken we richting Åmål voor wat boodschappen. Hierbij vergeten we natuurlijk niet om even een bezoekje te brengen aan Marin & Fritid, de zaak voor je hengelsportmateriaal. In de middag gaan we met Andy mee naar het meer waar we deze week onze vissen moeten gaan vangen. Het is vandaag flink dooi, dus het is even spannend of we het ijs op kunnen, dit blijkt nog wel een uitdaging, vooral aan de kanten is het ijs erg dun.

Dinsdagochtend 6.30u. gaat de wekker, vissen! Ontbijtje er in, koffie in de kannen, visspul in de kofferbak en we starten aan een ritje door de Zweedse natuur. Gelukkig weten we alle reeën en ander wild te ontwijken en arriveren we na een leuk ritje aan het water. Het heeft vannacht licht gevroren, dus er staat gelukkig geen water meer op het ijs, maar aan de kanten blijft het spannend. Met een laddertje weten we er droog op te komen en kunnen we het meer op. Af en toe even borend om te kijken hoe dik het ijs is, wandelen we richting een mooi stekkie. Hier moet het vandaag gaan gebeuren, de gaten worden over een aanzienlijk oppervlak geboord en de hengels worden uitgezet. We zijn bij hengel drie als we ineens een belletje horen, ja hoor op de eerste hengel hebben we al beet. Niet veel later poseer ik met mijn eerste Zweedse snoekje van 2017 op het ijs, geen kanjer, maar wel een prachtig visje. Snel terug en wij gaan weer verder met de rest van de hengels. Als uiteindelijk alle hengels staan en wij ons kamp in het midden hebben opgeslagen, is het tijd voor een bakje koffie. En dan realiseer je je pas dat het hier wel heel erg stil is, je hoort gewoon helemaal niets, genieten! De rust wordt echter al weer snel doorbroken door een belletje, ja hoor we hebben weer beet en rennen naar de hengel waar nu een tip up omhoog staat te wapperen. Niet veel later is snoek nummer twee binnen. Dit spelletje gaat de hele dag zo door, waarbij we helaas ook wel de nodige vissen missen. Met name de kleintjes bijten erg voorzichtig en hangen niet altijd goed aan de haak. Gelukkig hebben we ook nog een hele fraaie 80-er gevangen en hebben we lekker veel actie gehad! ’s Avonds hebben we geluk, Tim van Assema is vandaag jarig en wij zijn ook uitgenodigd! Een avondje met lekker eten,drinken en gezelligheid bij de familie Van Assema, niet verkeerd!

De volgende dag gaan we nog een half uurtje vroeger richting het water in de hoop wat big mamma’s te kunnen verleiden. Deze zijn hier echter niet van onder de indruk en hoewel we meer dan genoeg actie hebben vandaag, zijn het vooral de kleintjes die ons voor de gek houden. Regelmatig is er een aasvisje verdwenen, maar er komen er gelukkig ook weer genoeg even boven water kijken. We stoppen vandaag al op tijd, zodat we tegen schemering nog even naar Åmål kunnen rijden voor wat boodschappen. We rijden tussendoor in de hoop dat we naast de vele reeën ook nog een eland mogen spotten. We prijzen ons dan ook gelukkig als we op een open stuk, vrij dichtbij, een eland met kalf mogen spotten. Ze trekken ons weinig van ons aan, zodat we ze goed kunnen bekijken.

De volgende ochtend is alles bedekt onder een witte sneeuwdeken, mooi voor de winterse beleving en misschien ook wel goed voor de visserij. Het is dan ineens helemaal donker onder het ijs, behalve op de plaatsen waar wij een wak boren, bovendien dempt de sneeuw ons geluid ook nog een beetje. Vol goede moed (we voelen ons al aardig geoefende ijsvissers) rijden we voorlopig voor de laatste keer, door de Zweedse natuur richting het water.

Alles gaat super smooth en het duurt niet lang voor we alles hebben staan. Dan schrik ik me ineens een ongeluk, want ik had al wel mysterieuze voetstappen op het ijs gezien, maar dit slaat alles. Er zit ineens een wolfachtig beest in ons kamp! Bij nader inzien blijkt het gewoon Bianca te zijn die een creatieve muts mee had gesmokkeld. Van de schrik bekomen gaan we lekker aan ons eerste bakkie koffie. Daar kunnen we rustig van genieten en ook van nummer twee. Tja jongens en meisjes het blijft vissen hè, net als je denkt dat je het spelletje door hebt, veranderen ze de regels.

Maar na een dik uur horen we dan toch echt een belletje rammelen, ja hoor de eerste aanbeet is een feit. Helaas resulteert deze niet in een vis op het ijs. Als ik de hengel weer aan het beazen ben horen we weer een belletje, uiteraard helemaal aan de andere kant van onze opstelling. Bianca trekt een sprintje en als ik ook eindelijk arriveer, zit ze al trots met een mooi Zweeds snoekje op het ijs. De volgende aanbeet laat ook niet lang op zich wachten en ik ben dan ook snel ter plaatse. Ik voel meteen dat het een snoek is die nog niet direct van plan is om in het licht te komen. De snoek neemt een aantal keer een leuke sprint onder het ijs, maar komt uiteindelijk toch even boven kijken. Heel verslavend hoor de schoonheid van die Zweedse snoeken, echt prachtig getekende vissen en ook nog eens puntgaaf!

De rest van de dag vangen we best veel, maar wel wat kleinere snoeken. Bianca heeft precies in de gaten hoe je de meest voorzichtige aanbeten kunt verzilveren en weet de ene na de andere formaatje panharing op het ijs te krijgen. Hoe stil het hier is realiseren we ons pas goed als er een kraai overvliegt en we de vleugelslagen gewoon horen. Echt ultieme stilte, kicken! Helaas was dit voorlopig echt alweer onze laatste visdag hier.

Als we vrijdag na een bakkie koffie op de terugreis gaan, houden we onze ogen goed open. Volgens Andy stikt het momenteel van de vossen, maar die hebben we deze week nog niet gespot. Als ik ineens in een veld een dier op z’n achterwerk zie zitten, weet ik dat het geen ree is. Als we dichterbij komen blijkt het inderdaad een vos te zijn, dus even raampje open en fotootje schieten. En ja hoor als extra verassing maakt de vos ook nog even zijn karakteristieke geluid. Vakantie compleet, op naar Denemarken!

Onderstaande video is een impressie van de dag ijsvissen in de sneeuw, daaronder ter volledigheid ook nog de video van de dagen ervoor die ik al eerder publiceerde op Youtube en Facebook.

Team NK IJsvissen gaat voor snoek op Edslan

Het NK IJsvissen is gisteren formeel afgesloten, maar vandaag staat er toch nog een dag vissen in Dalsland op het programma. Vrij vissen op Zweedse snoek wel te verstaan, maar wie dat wil mag ook andere vis belagen. ’s Morgens om 9 uur staan de meeste deelnemers al op de mooie ijsvloer van Edslan, direct grenzend aan onze uitvalsbasis Edsleskogs Wärdshus. We krijgen een korte uitleg van Andy van Assema over veiligheid op het ijs op dit grote meer met dieptes tot ruim 50 meter.

Daarna volgt een uitleg over het ijsvissen op snoek door visgids Tim van Assema. Dit gebeurt gelukkig perfect, want daarna moeten de deelnemers verspreid over drie teams in een recreatieve competitie zelf alles uitzetten.

Verspreid over de dag worden er de nodige mooie snoeken gevangen, puntgave donkere Zweedse vissen tot ver over de 90cm aan toe. Tijdens een lekkere “wild-lunch” bij Johan krijgen we ook nog een mooie sneeuwdeken die zorgt voor een prachtig winters landschap.

Onderstaan weer een prachtige videoreportage door Sytse van der Harst die een goede impressie geeft van deze prachtige afsluiter van een weekend vol ijsvisavontuur! Uiteraard ook nog wat plaatjes..

post

NK IJsvissen tweede dag en einduitslag

Vandaag is de tweede dag van het NK IJsvissen gevist, in verband met de puntentelling en prijsuitreiking vandaag geen uitgebreid verslag. De vissen lieten zich wederom niet goed foppen, wel zijn er een aantal hele mooie vissen gevangen. Helaas zijn er nog veel meer vissen verspeeld, tot dikke 60+ regenboogforellen aan toe.

Gelukkig heeft Sytse van der Harst weer een prachtige videoreportage gemaakt die een goede indruk geeft van de tweede wedstrijddag. Ook zit er de nodige leuke verdieping in over het ijsvissen op zich.

De einduitslag van het NK IJsvissen is als onderstaand, met een Nederlands kampioen die gisteren nog niets had gevangen. Het kampioenschap was echter ingedeeld in vier deelwedstrijden, waardoor je door goed te vangen toch nog kans had om in te lopen op de vangers van de eerste dag. Deze kans heeft Edwin Riegman gegrepen door drie beekridders te vangen, hiermee behaalde hij precies voldoende punten om kampioen te worden.

Plaats Punten Naam Centimeters
1 6 Edwin Riegman 114
2 6 Richard Griep 93
3 7 Siemen Bakker 114
4 8 Be Feikens 48
5 9 Jeroen Huisman 36
6 10 Bianca van der Kolk 71
7 10 Peter Paul Schollema 35
8 11 Hans Arkink 39
9 12 Rinskje Dijkhuizen 0
9 12 Hanno van Harten 0
9 12 Rolf Haseloop 0
9 12 Melchior Leutscher 0
9 12 Henk Mensinga 0
9 12 Sjors Potiek 0
9 12 Marc Zwaan 0
9 12 Joost Zwaan 0
9 12 Jorrit Zwaan 0
9 12 Marinus Klein 0
post

Taaie wintervisserij met dubbele cijfers

Winters landschap

Nadat we het al een keertje hebben afgeblazen, omdat het water een vaste vorm aan had genomen, is het vandaag eindelijk zover! De eerste bootvistrip van het jaar, samen met Jan en Martijn. Koning winter doet zijn best om toch nog sneeuw en ijs in het eten te gooien, maar we laten ons niet afschrikken. Terwijl Jan en Martijn nog een sneeuwstorm trotseren, arriveer ik met mijn strooi- en bezemwagen al bij de helling. Hier ga ik de aangevroren neerslag en andere zooi te lijf, zodat de boot straks veilig te water kan. Er blijft zelfs nog tijd over om van een lekker bakje koffie te genieten terwijl aan de horizon de zon rustig omhoog komt kruipen.

De eerste snoek is voor Martijn

Even later gaan we al ijsbrekend richting de stekken, waar het bij de eerste stek even slikken is als het water hier ook hard blijkt te zijn. Dan maar even door naar een wat beschutter stuk water, gelukkig blijkt het hier nog wel open te liggen. Het plan is om al trollend op zoek te gaan naar de vis, de pluggen gaan te water en voordat alles fatsoenlijk zwemt staat de hengel van Martijn al in de steun te klapperen. Even later mag een mooie 85-er met Martijn op de foto, een mooie start. Nog geen kwartiertje later staan we allemaal al met een snoek op de foto. En hoewel het een taaie visserij is, weten we ons toch binnen het uur in de dubbele cijfers te vissen 😉

Hoewel het zonnetje er lekker op los schijnt en het zeer aangenaam is, komen we nog wel de nodige bevroren stukken water tegen. Op een gegeven moment weet ik een hele grote ijsschots te haken, maar helaas weet deze door lijnbreuk te ontkomen.

Schattig snoekje voor mij

In de middag wordt de visserij nog taaier en besluiten we aan de slag te gaan met aasvissen. Sleepdobbers, Sidefloat, en natuurlijk de fireballs van Invincible Products komen tevoorschijn. Dit blijkt door de groenjassen gewaardeerd te worden, want al binnen enkele meters plopt de eerste dobber onder. Helaas weet deze vis te ontkomen, maar weer een stukje verder weet Jan wel een aanbeet te verzilveren. Gedurende de middag is het niet wild, maar gelukkig komen er af en toe nog wat vissen de binnenkant van de boot bekijken.

Aan het eind van de middag besluiten we al trollend nog een andere stek te bezoeken. Dit levert nog een aantal takken op, maar ook een fraaie double hook up voor Jan en Martijn. Terug trollend komt er nog een enkel snoekje in de boot kijken, maar is het vooral al nagenieten van een prachtige winterdag in een mooie omgeving met goed gezelschap.

post

Swedish-Style ijsvissen

Vanwege de slechte ijs omstandigheden hebben we van de vrijdag trainingsdag de eerste wedstrijddag gemaakt. Zaterdag volgde de tweede wedstrijddag en vandaag is het eindelijk tijd voor de “vrij-ijsvissen dag”. Iedereen is vrij hoe te gaan vissen en heeft de keuze uit het belagen van roofvis op meer Edslan, of het belagen van forel op het kleine meer waar we gisteren ook hebben gevist. Uiteraard kies ik voor Edslan, waar Andy en Tommie een dagje “Swedish-Style” snoek belagen voor ons in petto hebben.

We gaan onder leiding van Andy en Tommie het ijs op om de hengels uit te zetten. Er worden wijd verspreid wakken geboord, waarna de aasvissen te water worden gelaten. Vanwege de grote afstanden gebruiken we op de visuele beetindicators ook nog knalpatronen, zodat geen aanbeet ongemerkt blijft. Als de meeste hengels staan zien we achter ons de eerste aanbeet al verschijnen. We hebben afgesproken dat de eerste vissen voor de dames zijn, Ria Zwaan is het dichtstbij en snelt naar de hengel en zet de haak. Even later poseert ze met haar eerste snoek.

Iedereen mag zelf ook nog ergens een eigen hengel inzetten. Dit heeft ten gevolge dat Ria even later haar tweede snoek staat te drillen!

Niet alle stekken zijn i.v.m. gevaarlijk ijs te bereiken, waaronder een mooi talud voor baars. Baars komt vandaag dan ook niet boven water, bij mij komt er zelfs helemaal niets boven water. Gelukkig weten er toch meerdere mensen hun welverdiende snoek te vangen.

Vandaag niet teveel tekst, het was gewoon weer een prachtige dag ijsvissen in Dalsland, puur genieten! De foto’s spreken voor zich.. Ik kom dan ook zeker een keer terug om hier “Swedish-Style” snoek te belagen!

post

NK IJsvissen 2e wedstrijddag

Klaar voor vertrek

Klaar voor vertrek

Vandaag is het de tweede wedstrijddag van het NK ijsvissen en dus tijd om achter de forellen aan te gaan. Vanwege het slechte weer gaan Andy en Tommie met de wedstrijdleiding eerst naar de waterkant om de ijscondities te beoordelen. Even later zijn ze terug met deels groen licht, niet het hele meer is veilig om te bevissen, maar er is een parcours beschikbaar. De bus van Johan, de Sportvisserij Nederland bus en de auto van Andy worden volgeladen met sportvissers en vrachten hengelgerei. Een leuk meertje met kampeerhutten en vuurplaatsen vormt het decor voor vandaag.

Als iedereen een wak heeft en het fluitsignaal heeft geklonken, blijft het stil, lang stil. Stiekem had ik verwacht dat er wel snel vis gevangen zou worden, maar dat blijkt niet het geval. Gelukkig klinken er na een tijdje toch wat kreten over het ijs die duiden op gehaakte vis. De eerste drie Artic char worden binnen een half uurtje gevangen. Tegen de middag hebben meerdere vissers vis weten te vangen en is het tijd voor de lunch.

Trots op m'n bruine forel van 47 centimeter

Trots op m’n bruine forel van 47 centimeter

Johan komt met een aantal pannen “groene soep” en worst en broodjes. Boven het ondertussen flink opgestookte kampvuur wordt dit lekker warm gemaakt. Iedereen warmt zich lekker op en laat zich de lunch goed smaken.

Na de lunch hebben we nog even de tijd om vis bij te vangen, eerlijk is eerlijk, ik moet de eerste vis nog vangen. De eerste vis voor mij laat gelukkig niet lang op zich wachten. Tijdens het continue afvissen van de hele waterkolom tussen de bodem en het ijs krijg ik vlak onder het ijs een aanbeet. Eerst denk ik dat ik het ijs heb gehaakt, maar het blijkt dat een flinke bruine forel zich aan mijn aas heeft vergrepen. Op het ijs blijkt het te gaan om een bruine forel van maar liefst 47 cm, ik ben helemaal blij! Het gaat duidelijk om een oude vis die al af is gepaaid.

Helaas blijft het bij deze vis voor mij. Er worden her en der nog wel wat vissen gevangen en uiteindelijk zijn er vandaag toch zo’n 15 vissen gevangen. Een aantal maatse vissen nemen we mee terug naar Edleskogs Wardshus, deze gaan de rookkast in om als lekker tussendoortje te dienen.

DSC00600b

Morgen weer ” Swedish-Style” achter de snoek aan..

Vanavond staat de prijsuitreiking op het programma.. Veel is er niet gevangen tijdens dit NK, vooral de eerste dag was het matig. Als het ijs het toelaat, dan gaan we morgen vrij vissen. Ik ga voor een dagje snoek, maar dan wel “Swedish-Style”!

 

 

 

 

 

 

post

NK IJsvissen reizen en 1e wedstrijddag

Laatste uitleg voor het vissen

Laatste briefing voor het vissen

Op 28 januari is het dan eindelijk zover, ruim 20 sportvissers reizen af naar Zweden, om precies te zijn Edleskog in de provincie Dalsland. De reden van de reis is het door Sportvisserij Oost-Nederland, Staatsbosbeheer en VVV Dalsland georganiseerde alternatieve NK IJsvissen. Vanuit heel Nederland komen de deelnemers in alle vroegte naar Schiphol om het vliegtuig naar Oslo te nemen. De reis verloopt voorspoedig en tegen de middag staan we op de luchthaven in Oslo waar we worden opgewacht door een touringcar die ons mee neemt naar Edleskogs Wardshus.

De avond brengt ons onder andere heerlijke elandworst, op diverse wijze bereid door onze gastheer Johan Postma. Na het eten is het tijd voor uitleg over het ijsvissen (inclusief de nodige veiligheidsregels) door Andy van Assema en Tommie Magnusson van Sportfishing Dalsland. De stemming zit er goed in en de vangdrang stijgt zienderogen. Het is het eerste alternatieve NK IJsvissen en het slechte weer (en vooral ijs) en voortschrijdend inzicht levert tot wat aanpassingen in het reglement.

Hard werken voor de dames

Hard werken voor de dames

Op de eerste wedstrijddag treffen we elkaar om 7:30 uur aan de ontbijttafel, het heerlijke ontbijt gaat er snel in en het duurt niet lang voor de eerste warmtepakken langs komen. Nog een korte briefing door Andy en Tommie en we kunnen zo vanuit het hotel het bevroren meer Edslan op. Er zijn de nodige gaten geboord, zodat er direct gevist kan worden. Relatief dicht langs de kant liggen gaten waar gericht op baars gevist kan worden en verder uit de kant gaten voor gericht vissen op snoek.

Dan is en blijft het lang stil… Het weer is van gisteren op vandaag omgeslagen naar regenachtig weer en dit heeft duidelijk effect op de vangsten. Tegen de middag is het tijd om binnen te genieten van elandstaartsoep, de vissenteller staat echter nog maar op twee baarzen. De eerste is gevangen door Willem Bakker en de grootste door Hans Holsbeek. Iedereen laat zich de soep goed smaken en we gaan snel weer het ijs op.

DSC_0034

Blij met 225mm baars

Vanwege het slechte weer (het regent de hele dag al) is er besloten tot 14:30 uur te vissen. Persoonlijk richt ik mij op de baars en zoek een leuke stek op waar het talud heel steil wegduikt naar meer dan 25 meter (het meer heeft dieptes tot over de 50 meter). Met een lekker Z-Man shadje op de dropshot probeer ik hier een dikke baars te verleiden. Na een tijdje begint mijn ijsvishengeltje zenuwachtig te trillen. De dader blijkt een baarsje van precies 225 mm 😉 Kort na deze terug te hebben gezet met het verzoek zijn grootmoeder te halen krijg ik weer een aanbeet. Helaas deze vis heeft geen zin om even boven het ijs te kijken en duikt halverwege al weer terug de diepte in.

Het weer wordt er niet beter en zo af en toe vliegt er wat materiaal langs dat behoorlijk gang krijgt door de stevige wind. Gelukkig vliegt er meestal ook een visser achter aan die de boel terug weet te vangen.

M'n eerste Zweedse snoek

M’n eerste Zweedse snoek

Als het eindsignaal heeft geklonken is het tijd de lijnen binnen te halen en aan de terugreis over het ijs te beginnen. Ik help Andy en Tommie  nog even met het verzamelen van wat materiaal en het binnen halen van de lijnen. Ineens wenkt Tommie mij, precies nu registreert hij een aanbeet op een hengel die nog uit ligt. Ik trek een sprintje, pak de hengel, zoek contact en zet de haak. Hangen! Het voelt niet groot en komt in eerste instantie makkelijk binnen. Op een gegeven moment voel ik echter wat zwaar kopschudden en neemt de hoop op een mooie vis toe. Na wat teamwork bij de landing poseer ik even later met een prachtig getekende snoek op het ijs. M’n eerste Zweedse snoek en meteen 97cm 🙂

De meeste vissers zijn ondertussen al binnen en mag ik even later lastig vallen met mijn grote verhalen.. Een paar bikkels gaan nog even door, maar helaas zonder resultaat. Een matige dag met vier baarzen tijdens de wedstrijd, maar voor mij gelukkig een gouden randje net na de wedstrijd. Na de wedstrijd wordt dit een gouden rand met een mooie prijs voor m’n snoek, in de vorm van wat super mooi Westin kunstaas! Tommie en Andy bedankt!

Morgen is de tweede wedstrijddag en gaan we achter de forellen aan.. O.a beekridder, regenboogforel en bruine forel liggen op ons kunstaas te wachten…

post

Hoe kouder, hoe kleiner?

Hoe kouder het is, hoe kleiner bepaalde zaken worden. Menig roofvisser zie je in het najaar en de winter juist groter aas in de speld hangen in de hoop zo de grotere snoekdames te verleiden. Het klinkt best logisch, want in die grote bekken passen ook best grote snacks. En waarom zal een grote snoek niet de voorkeur geven aan een lekkere grote hap, dat betekent toch met relatief weinig moeite een heleboel energie binnen krijgen. Hoewel ik zelf best vaak met relatief klein aas vis heb ik afgelopen weekend weer verrassende ontdekkingen gedaan.

Het is vrijdag 15 januari als ik met Kyle onderweg ben naar de trailerhelling. Halverwege komen we echter in de nodige sneeuw terecht en gaan we met een slakkengangetje over een witte snelweg. Uiteindelijk weten we de helling te bereiken waar we sporen zien van een collega bootvisser die onverrichter zake weer vertrokken is. Gelukkig hebben wij een bezem en zout en niet veel later varen we door een prachtig winters landschap.

De eerste van vandaag

De eerste van vandaag

De eerste snoek komt al binnen vijf minuten even in de boot kijken en is met 82,5 cm een leuk begin. Daarna blijft het helaas behoorlijk zoeken naar de snoeken die ook nog eens de voorkeur lijken te hebben voor het aas aan mijn hengel i.p.v. dat van Kyle. In de middag vinden we een plek waar we een aantal snoeken vangen en ook wat vis missen. Op de dieptemeter is ook goed te zien dat hier iets meer aasvis aanwezig is, een mooie plaats om even met dood aas aan de slag te gaan. Kyle onder de dobber en ik natuurlijk aan een fireball onder de Sidefloat.

 

83cm voor Kyle

83cm voor Kyle

Het duurt niet lang of de dobber van Kyle heeft moeite om boven water te blijven, de oorzaak blijkt een snoek van 83 cm. In de boot zien we dat deze vis wel hele kleine aasvisjes heeft gegeten, baarsjes van slechts enkele centimeters. De vis is amper terug gezet, onder applaus van een echtpaar dat getuige was van de vangst,

of de Sidefloat kan ook niet meer boven water blijven. Hier blijkt een mooie 70-er schuldig aan te zijn. Ook deze vis braakt enkele hele kleine aasvisjes uit: heuse stekelbaarsjes van slechts enkele cm.

Uitgebraakt stekelbaarsje bij gebruikte fireball

Uitgebraakt stekelbaarsje bij gebruikte fireball

Op de terugweg vangen we al trollend nog wat snoek, waaronder het dagrecord van 87 cm die wel heel veel zin had in mijn plug. Ook de kleinste snoek van de dag komt nog even aan boord en mag met mij op de foto.

De uitgebraakte kleine visjes geven mij wel stof tot nadenken. Waarom eten deze goed doorvoede snoeken dergelijk klein aas? Hebben ze moeite om grotere vis te vangen, die nog steeds niet echt dichte scholen vormt? Of vormen de kleine stekelige visjes gewoon lekkere snacks? Wie heeft er een idee?

Hieronder nog wat winterse snoek sfeerplaatjes..