post

Snoeken en ander wild op Vänern

Vlot traileren

Vlot traileren met deze mooie combinatie

Onze vakantie juni 2016 bestaat uit een reis naar een aantal locaties in Zweden, een land dat al langer op het verlanglijstje staat. Begin dit jaar ben ik er al geweest voor het NK IJsvissen en heb zo al wat mensen en locaties leren kennen. Zodoende belanden we na een weekendje Malmö dan ook in Dalsland, waar we bij Andy en Nicole van Assema (Sportfishing Dalsland) verblijven. De dag na aankomst hebben we meteen een dag vissen met Andy op het programma staan.

We mogen ’s morgens eerst uitslapen en rustig opstarten, terwijl Andy één van zijn huurboten wegbrengt naar andere gasten. Tegen half 10 gaan we met voldoende cafeïne op pad richting Vänern, met ca. 5655 vierkante kilometer het grootste meer van Zweden en zelfs één van de grootste meren van Europa. Hoewel het vandaag een Zweedse feestdag is, zijn we de eerste bij de trailerhelling. Andy heeft alles top voor elkaar en het duurt dan ook geen vijf minuten voor we in de boot zitten, op weg naar de eerste stek. De 100 pk Honda brengt de grote Lund 1675 Impact rustig, maar vlot naar de stek op het open water. Het betreft een ondiepte die we werpend uit gaan vissen met grote shads. Hoewel het helemaal nog niet zo hard waait, blijken een stel zeebenen geen overbodige luxe. Andy heeft ons al gewaarschuwd dat het wel eens taai kan worden, het extreem mooie weer met hoge temperaturen in de afgelopen weken doet de visserij geen goed. Dit blijkt echt zo te zijn, hoe verleidelijk de shads ook zwemmen, geen snoek die interesse toont.

Vänern 3

Vänern here we come

Aan het eind van de stek laat Andy ook een shad uit en warempel is er een snoek die zijn shad langs ziet komen en aanvalt. Hoewel “slechts” een 80-er valt het direct op hoe sterk deze vis is, we krijgen een mooie dril voorgeschoteld. Verder blijft het helaas rustig. zodat we al snel op pad gaan naar de volgende stek. Hier werpen we een ondiepte uit die uitloopt in rotsen tot net onder en soms boven het wateroppervlak. Een bijzondere beleving om als Nederlandse roofvisser eens geen plantenbedden, of taludjes, maar rotspartijen uit te vissen. De aanwakkerende golven die op de rotsen uiteen spatten geven het geheel nog wat extra sfeer. De vis geeft echter niet thuis en Andy stelt voor wat baaien uit te gaan vissen, wij stemmen in en even later zoeven we met een gangetje van 65 km/uur naar een mooie baai.

Vänern 8

Bianca in gevecht met een flinke snoek

Door het kraakheldere water lijkt het water soms echt heel ondiep en verwacht je soms bijna een rots te rammen, maar gelukkig valt dit mee en kent Andy het water op zijn duimpje. Als we de baai invaren zie ik ineens een zeearend die op het moment dat ik hem spot opvliegt en tegelijkertijd zie ik een tweede. Het blijkt een paartje dat hier in de buurt een nest heeft. Dat je ze zo ziet is echter een zeldzaamheid, extra genieten dus. In de baai gaan we gooien met allerlei lekkere hapjes als jerkbaits, tailbaits, spinnerbaits etc. Hoewel het er naar snoek ruikt gebeurt er niet veel, tot Bianca ineens een vis haakt. In het heldere water zien we al snel dat het om een mooie metervis gaat. De snoek wordt behendig binnen gedrild, ook als deze eerst vol gas op de boot af zwemt. Als de vis dicht bij de boot is en nog een keer schudt in het oppervlak weet deze helaas te ontkomen. Er klinken wat oerkreten over het water en niet veel later vliegen er weer verse hapjes richting de snoeken, deze laten zich echter niet zien. Wel zie ik ineens een hele dikke forel tussen de planten staan, die zich snel uit de voeten maakt als we dichterbij komen. In de baai treffen we ook een stukje rietland waar de nodige roerdompen wonen, die laten dan ook flink van zich horen, echt grappige beesten!

In een volgende baai is er eindelijk een mooie vis die mijn jerkbait volgt tot de boot, maar toch niet wil happen. Wel spotten we ook hier weer een leuke waarneming, een das die bij klaarlichte dag rustig rondscharrelt langs het water.

Vänern 15

95 Zweedse centimeters!

Pas in de volgende baai is er een snoek die mijn aasje arresteert, een lekker Belgisch hapje van BM Lures. De gave 95-er is wel een mooie beloning voor het toch wel vele werken vandaag. Ik ben in elk geval helemaal in m’n nopjes. We smijten de hele baai nog uit, maar behalve een kleiner snoekje die niet blijft plakken gebeurt er weinig.

We vissen door tot in de avond en net voor de trailerhelling pakken we nog een baaitje mee. Andy voorspelt hier kleinere vis en inderdaad niet veel later weet Bianca toch nog een leuk snoekje te vangen! Verder blijft het bij wat volger(tje)s, zelfs een brutale baars volgt mijn babysnoek imitatie.

Gelukkig ook Zweedse snoek voor Bianca

Gelukkig ook Zweedse snoek voor Bianca

Het traileren gaat net zo vlot als het te water laten en het duurt dan ook niet lang voor we bij het huisje, in de zon zitten na te genieten van een prachtige visdag. Een visdag in een adembenemend mooie omgeving, met weliswaar niet veel, maar wel hele mooie vissen en niet te vergeten in goed gezelschap. Oftewel een visdag om niet snel te vergeten!

 

 

 

post

Meterinwijding van de Lamiglass Dutch Design

Eerste meter voor de Lamiglass

Eerste meter voor de Lamiglass

Vandaag was ik lekker thuis, nog even wat gewerkt en later lekker buiten bezig. De boot keek me echter heel verontwaardigd aan toen ik steeds langs liep, het duurde dan ook niet lang voor ik toegaf. Snel wat bakken met shads en fireballs, even een haal door de bak met aasvis en niet te vergeten een paar hengels. Ik neem een verticaalstokje mee en m´n nieuwe Lamiglass Dutch Design in de hoop er een mooie snoekbaars aan te kunnen vangen.

Niet veel later lig ik op het water en ben ik onderweg naar een stek waar ik verwacht dat de snoekbaars zich al wel verzameld voor de paai. Het water is echter relatief troebel en staat erg laag. Toch wil ik het proberen, aan de bijhengel gaat een fireball en aan de Lamiglass hang ik een shadje op een 10 grams loodkopje. Een paar mooie drifts leveren echter geen enkele aanbeet op. Dan maar door naar een andere stek, ik hoop dat het water in een aangrenzend water minder stroomt en daarmee minder troebel is.

Aangekomen op deze stek tref ik wel een mooie stroomnaad, maar helaas is al het water even troebel. Toch maar even proberen, wie weet ligt er nog een snoekbaars, of een snoekje. De fireball hangt en ik laat de shad ook afdalen, deze is met drie meter water al snel beneden en ik begin de shad rustig over de bodem te laten huppelen. Deze is echter snel uitgehuppeld, een flinke ram op de hengel en de Lew´s molen schreeuwt het uit als de vis vol gas de hoofdstroom in duikt. De Lamiglass staat zo krom als een hoepel en de vis blijft diep en lijkt niet van plan in de boot te komen kijken. Dit is toch puur genieten, zeker op dit lichte materiaal. Langzaam maar zeker komt de vis dichterbij, af en toe weer een flinke run nemend, maar even later heb ik toch echt een mooie snoekdame in het net liggen.

Het water was echt troebel

Even onhandig een fotootje maken en even de maat checken op de plank. Helemaal blij, want de Lamiglass heeft zojuist de eerste metervis binnen gehaald! Dit stokje ga ik nog veel plezier aan beleven!

post

Swedish-Style ijsvissen

Vanwege de slechte ijs omstandigheden hebben we van de vrijdag trainingsdag de eerste wedstrijddag gemaakt. Zaterdag volgde de tweede wedstrijddag en vandaag is het eindelijk tijd voor de “vrij-ijsvissen dag”. Iedereen is vrij hoe te gaan vissen en heeft de keuze uit het belagen van roofvis op meer Edslan, of het belagen van forel op het kleine meer waar we gisteren ook hebben gevist. Uiteraard kies ik voor Edslan, waar Andy en Tommie een dagje “Swedish-Style” snoek belagen voor ons in petto hebben.

We gaan onder leiding van Andy en Tommie het ijs op om de hengels uit te zetten. Er worden wijd verspreid wakken geboord, waarna de aasvissen te water worden gelaten. Vanwege de grote afstanden gebruiken we op de visuele beetindicators ook nog knalpatronen, zodat geen aanbeet ongemerkt blijft. Als de meeste hengels staan zien we achter ons de eerste aanbeet al verschijnen. We hebben afgesproken dat de eerste vissen voor de dames zijn, Ria Zwaan is het dichtstbij en snelt naar de hengel en zet de haak. Even later poseert ze met haar eerste snoek.

Iedereen mag zelf ook nog ergens een eigen hengel inzetten. Dit heeft ten gevolge dat Ria even later haar tweede snoek staat te drillen!

Niet alle stekken zijn i.v.m. gevaarlijk ijs te bereiken, waaronder een mooi talud voor baars. Baars komt vandaag dan ook niet boven water, bij mij komt er zelfs helemaal niets boven water. Gelukkig weten er toch meerdere mensen hun welverdiende snoek te vangen.

Vandaag niet teveel tekst, het was gewoon weer een prachtige dag ijsvissen in Dalsland, puur genieten! De foto’s spreken voor zich.. Ik kom dan ook zeker een keer terug om hier “Swedish-Style” snoek te belagen!

post

NK IJsvissen reizen en 1e wedstrijddag

Laatste uitleg voor het vissen

Laatste briefing voor het vissen

Op 28 januari is het dan eindelijk zover, ruim 20 sportvissers reizen af naar Zweden, om precies te zijn Edleskog in de provincie Dalsland. De reden van de reis is het door Sportvisserij Oost-Nederland, Staatsbosbeheer en VVV Dalsland georganiseerde alternatieve NK IJsvissen. Vanuit heel Nederland komen de deelnemers in alle vroegte naar Schiphol om het vliegtuig naar Oslo te nemen. De reis verloopt voorspoedig en tegen de middag staan we op de luchthaven in Oslo waar we worden opgewacht door een touringcar die ons mee neemt naar Edleskogs Wardshus.

De avond brengt ons onder andere heerlijke elandworst, op diverse wijze bereid door onze gastheer Johan Postma. Na het eten is het tijd voor uitleg over het ijsvissen (inclusief de nodige veiligheidsregels) door Andy van Assema en Tommie Magnusson van Sportfishing Dalsland. De stemming zit er goed in en de vangdrang stijgt zienderogen. Het is het eerste alternatieve NK IJsvissen en het slechte weer (en vooral ijs) en voortschrijdend inzicht levert tot wat aanpassingen in het reglement.

Hard werken voor de dames

Hard werken voor de dames

Op de eerste wedstrijddag treffen we elkaar om 7:30 uur aan de ontbijttafel, het heerlijke ontbijt gaat er snel in en het duurt niet lang voor de eerste warmtepakken langs komen. Nog een korte briefing door Andy en Tommie en we kunnen zo vanuit het hotel het bevroren meer Edslan op. Er zijn de nodige gaten geboord, zodat er direct gevist kan worden. Relatief dicht langs de kant liggen gaten waar gericht op baars gevist kan worden en verder uit de kant gaten voor gericht vissen op snoek.

Dan is en blijft het lang stil… Het weer is van gisteren op vandaag omgeslagen naar regenachtig weer en dit heeft duidelijk effect op de vangsten. Tegen de middag is het tijd om binnen te genieten van elandstaartsoep, de vissenteller staat echter nog maar op twee baarzen. De eerste is gevangen door Willem Bakker en de grootste door Hans Holsbeek. Iedereen laat zich de soep goed smaken en we gaan snel weer het ijs op.

DSC_0034

Blij met 225mm baars

Vanwege het slechte weer (het regent de hele dag al) is er besloten tot 14:30 uur te vissen. Persoonlijk richt ik mij op de baars en zoek een leuke stek op waar het talud heel steil wegduikt naar meer dan 25 meter (het meer heeft dieptes tot over de 50 meter). Met een lekker Z-Man shadje op de dropshot probeer ik hier een dikke baars te verleiden. Na een tijdje begint mijn ijsvishengeltje zenuwachtig te trillen. De dader blijkt een baarsje van precies 225 mm 😉 Kort na deze terug te hebben gezet met het verzoek zijn grootmoeder te halen krijg ik weer een aanbeet. Helaas deze vis heeft geen zin om even boven het ijs te kijken en duikt halverwege al weer terug de diepte in.

Het weer wordt er niet beter en zo af en toe vliegt er wat materiaal langs dat behoorlijk gang krijgt door de stevige wind. Gelukkig vliegt er meestal ook een visser achter aan die de boel terug weet te vangen.

M'n eerste Zweedse snoek

M’n eerste Zweedse snoek

Als het eindsignaal heeft geklonken is het tijd de lijnen binnen te halen en aan de terugreis over het ijs te beginnen. Ik help Andy en Tommie  nog even met het verzamelen van wat materiaal en het binnen halen van de lijnen. Ineens wenkt Tommie mij, precies nu registreert hij een aanbeet op een hengel die nog uit ligt. Ik trek een sprintje, pak de hengel, zoek contact en zet de haak. Hangen! Het voelt niet groot en komt in eerste instantie makkelijk binnen. Op een gegeven moment voel ik echter wat zwaar kopschudden en neemt de hoop op een mooie vis toe. Na wat teamwork bij de landing poseer ik even later met een prachtig getekende snoek op het ijs. M’n eerste Zweedse snoek en meteen 97cm 🙂

De meeste vissers zijn ondertussen al binnen en mag ik even later lastig vallen met mijn grote verhalen.. Een paar bikkels gaan nog even door, maar helaas zonder resultaat. Een matige dag met vier baarzen tijdens de wedstrijd, maar voor mij gelukkig een gouden randje net na de wedstrijd. Na de wedstrijd wordt dit een gouden rand met een mooie prijs voor m’n snoek, in de vorm van wat super mooi Westin kunstaas! Tommie en Andy bedankt!

Morgen is de tweede wedstrijddag en gaan we achter de forellen aan.. O.a beekridder, regenboogforel en bruine forel liggen op ons kunstaas te wachten…

post

Hoe kouder, hoe kleiner?

Hoe kouder het is, hoe kleiner bepaalde zaken worden. Menig roofvisser zie je in het najaar en de winter juist groter aas in de speld hangen in de hoop zo de grotere snoekdames te verleiden. Het klinkt best logisch, want in die grote bekken passen ook best grote snacks. En waarom zal een grote snoek niet de voorkeur geven aan een lekkere grote hap, dat betekent toch met relatief weinig moeite een heleboel energie binnen krijgen. Hoewel ik zelf best vaak met relatief klein aas vis heb ik afgelopen weekend weer verrassende ontdekkingen gedaan.

Het is vrijdag 15 januari als ik met Kyle onderweg ben naar de trailerhelling. Halverwege komen we echter in de nodige sneeuw terecht en gaan we met een slakkengangetje over een witte snelweg. Uiteindelijk weten we de helling te bereiken waar we sporen zien van een collega bootvisser die onverrichter zake weer vertrokken is. Gelukkig hebben wij een bezem en zout en niet veel later varen we door een prachtig winters landschap.

De eerste van vandaag

De eerste van vandaag

De eerste snoek komt al binnen vijf minuten even in de boot kijken en is met 82,5 cm een leuk begin. Daarna blijft het helaas behoorlijk zoeken naar de snoeken die ook nog eens de voorkeur lijken te hebben voor het aas aan mijn hengel i.p.v. dat van Kyle. In de middag vinden we een plek waar we een aantal snoeken vangen en ook wat vis missen. Op de dieptemeter is ook goed te zien dat hier iets meer aasvis aanwezig is, een mooie plaats om even met dood aas aan de slag te gaan. Kyle onder de dobber en ik natuurlijk aan een fireball onder de Sidefloat.

 

83cm voor Kyle

83cm voor Kyle

Het duurt niet lang of de dobber van Kyle heeft moeite om boven water te blijven, de oorzaak blijkt een snoek van 83 cm. In de boot zien we dat deze vis wel hele kleine aasvisjes heeft gegeten, baarsjes van slechts enkele centimeters. De vis is amper terug gezet, onder applaus van een echtpaar dat getuige was van de vangst,

of de Sidefloat kan ook niet meer boven water blijven. Hier blijkt een mooie 70-er schuldig aan te zijn. Ook deze vis braakt enkele hele kleine aasvisjes uit: heuse stekelbaarsjes van slechts enkele cm.

Uitgebraakt stekelbaarsje bij gebruikte fireball

Uitgebraakt stekelbaarsje bij gebruikte fireball

Op de terugweg vangen we al trollend nog wat snoek, waaronder het dagrecord van 87 cm die wel heel veel zin had in mijn plug. Ook de kleinste snoek van de dag komt nog even aan boord en mag met mij op de foto.

De uitgebraakte kleine visjes geven mij wel stof tot nadenken. Waarom eten deze goed doorvoede snoeken dergelijk klein aas? Hebben ze moeite om grotere vis te vangen, die nog steeds niet echt dichte scholen vormt? Of vormen de kleine stekelige visjes gewoon lekkere snacks? Wie heeft er een idee?

Hieronder nog wat winterse snoek sfeerplaatjes..