post

Visstandbemonstering Kloosterzielstreng

Vandaag stond de voorlopig laatste visstandbemonstering voor dit seizoen op de agenda. Ploeg Salland, die we wellicht moeten omdopen naar Drents Overijsselse Delta, verzamelde zich tussen Hasselt en Zwartsluis aan het eind van de Kloosterzielstreng. Een lange watergang die door de “polder” via een gemaal uiteindelijk in het Zwarte Water uit komt. Mooi water in een mooie omgeving, dus de verwachtingen liggen hoog vandaag!

Via wat polderweggetjes en een fietspad komen we bij de locatie waar de boot te water kan worden gelaten. Van hieruit varen we met netten en elektro richting het eerste te bemonsteren traject. Keernet in het water, 250 meter verderop de zegen en de eerste trek kan beginnen, gevolgd door de mannen met de elektro. De bodemstructuur is erg wisselend en hier en daar voorzien van erg zachte plekken waar je maar zo een eind in weg kunt zakken. Voor de zegen heeft de bodem leuke oude boomstronken en dergelijk historisch hout in de aanbieding. De zegen moet het uiteindelijk doen met een schooltje brasem en een enkel voorntje en baarsje, we vestigen onze hoop op de elektro… Helaas ook niet veel soeps, terwijl de kanten er nog wel zo visrijk uitzagen.. Gelukkig hebben we nog een leuke snoek en wat brasems voor op de foto’s.

Voor het volgende traject moeten we een stuk richting Rouveen rijden. Ook hier weer een vissig uitziende watergang waar we ons kunstje gaan herhalen. Helaas weten we hier nog minder vis te vinden. We worden nog wel even gadegeslagen en geïnterviewd door een reporter van de lokale krant die gefascineerd was door de grote brasems die we vingen. Verschraling van het water, aalscholvers en vrijwilligerswerk, het komt allemaal aan bod.

Het volgende traject dat we moeten afvissen ligt niet heel veel verder op en we besluiten er met de boot naar toe te varen. Hier staat alleen een bemonstering met de elektro op de planning. De laatste duiker ziet er echter wel erg krap uit en dichterbij gekomen ontdekken we dat er een stuwtje achter zit. Helaas, dat betekent terug varen, boot op de trailer en aan de andere kant van de stuw de boot weer te water.

Al bij het traileren zien we het water wel erg zwart kleuren, wat blijkt er staat slechts zo’n 40 cm water. Daaronder ligt een heel dik pak slib (even zelf ervaren met het waadpak aan), ik zeg tijd om te baggeren! De vangsten in dit traject zijn nog slechter. We treffen wel wat soorten als bermpje, modderkruiper en riviergrondel aan, maar van alles slechts een enkel visje. Even meten, traileren, opruimen en op naar de Lichtmis voor de welverdiende gehaktballen!