Tag Archives: Forel

post

Vissen en paardrijden in Zweden

Posted on by

Moedereland en jaarling stierkalf

Na de mooie week in Dalsland gaan we op weg richting Ekshärad. Na een toeristische lunchpauze in Borgvik vervolgen we onze route over verlaten wegen door het Zweedse landschap. Het is bij een mooie overgang tussen bos en grasland waar Bianca ineens twee elanden spot. Het blijkt een moeder met een stierkalf van vorig jaar. Het kalf gaat rustig verder met eten en moeders houdt ons goed in de gaten, maar ziet ons niet als bedreiging en we hebben alle tijd om wat mooie plaatjes te schieten.

Ons huisje na zonsondergang

Volgens planning (we blijven Nederlanders hè) arriveren we strak om 15:30 uur bij Our Little Farm. Na een kennismaking en rondleiding zitten we niet veel later aan de thee voor onze wederom ruime vakantiewoning in een prachtig landschap! Met Marcia maken we een globale planning voor de komende week, we hebben namelijk de nodige activiteiten in het vooruitzicht. Ook wordt ik uitgenodigd om ’s avonds mee te gaan vissen, dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen!

Samen met George loop ik om een uur of acht richting de boot die in een oude rivierarm ligt. Het water is stilstaand, grotendeels ondiep en voor een groot deel bedekt met waterplanten. Tussen deze waterplanten moet het gebeuren, ik zet mijn geld dan ook op een forse spinnerbait en George vist o.a. met kikkers over de planten. De plantengroei is erg dicht, dus van de vele aanbeten komt er niet veel vis aan boord. Wel weten we een aantal kleine snoekjes en baars tot in de boot aan de haak te houden. De muggen hebben deze avond ook een goede avond, we worden continue achtervolgd door flinke zwermen die ons bloed willen en negeren lijkt het beste, al valt dat niet mee.

Zondags starten we rustig en ’s middags gaan we naar het dichtbij gelegen Värmlands Moose Park. Hier krijgen we een rondleiding over het ruime park en komen we veel te weten over het leven van elanden en ander Zweeds wild. Het is geen dierentuin waar je heel veel dieren gaat zien, maar je krijgt wel de kans om de elanden van erg dichtbij te ontmoeten. De grote stier kun je zelfs aanraken, dan zie je pas hoe groot deze machtige dieren zijn.

Op maandag staat er voor Bianca een training grondwerk met paarden op het programma. Dit blijkt een ander soort grondwerk te zijn dan hetgeen waar ik aan denk bij grondwerk. Ivana geeft ons een rondleiding op de farm en via de weide met minipaarden gaan we naar de grote paarden. Hier kiest Bianca het paard dat het best bij haar past en neemt haar mee naar de poetsplaats. Als het paard goed geborsteld is, gaan de dames naar de bak voor het daadwerkelijke grondwerk. Ik heb met veel bewondering mogen zien hoe er met het paard wordt gecommuniceerd en gewerkt. Vooral het stimuleren van het denken, i.p.v. reageren is erg mooi om te zien.

Alleen kleine witvisjes op de vlieg

’s Middags gaan we nog even naar de lokale hengelsportzaak. Hier scoor ik nog wat vliegjes en natuurlijk een vergunning om o.a. in een aantal mooie riviertjes te mogen vissen. ’s Avonds gaan we het nog even proberen op een aantal veelbelovende stekken langs de Klarälven, maar de vis heeft er weinig zin in. Behalve fanatieke witvisjes zijn er weinig vissen geïnteresseerd in mijn vliegen. Ook klein kunstaas dat Bianca te water laat, levert helaas geen actie op. Is het het lage water, het mooie weer, of kunnen we gewoon niet meer vissen?

Kunstzinnige foto door Bianca

Dinsdags hebben we geen activiteiten gepland en besluiten we om een snelstromende rivier te gaan verkennen. Ik met de vliegenlat en Bianca met de camera. Helaas is het effect van de droogte schrijnend zichtbaar, de rivier is grotendeels onbevisbaar en de enkele gedeeltes waar ik nog net een vliegje kan presenteren leveren slechts één aanbeet op. Helaas wist deze vis ook nog te ontsnappen. Gelukkig is de omgeving wel erg mooi en weet Bianca prachtige foto’s te schieten!

Met de wetenschap dat het stromende water ons waarschijnlijk weinig op zal leveren besluiten we om woensdagochtend te gaan vissen op de rivierarm dichtbij het vakantiehuis. Met de vele snoekjes moeten we daar wel actie kunnen krijgen. We kiezen ervoor om allebei met één hengel al trollend het open water nader te verkennen, ik geloof niet dat alle vis in de planten zit. We zijn nog maar net onderweg, of Bianca bewijst dit door een snoekje van zo’n 50cm aan boord te halen. Vol goede moed trollen we verder, maar opeens zie ik in het aangrenzende moerasgebied iets anders: twee elanden staan rustig te grazen langs het water. We hebben helaas geen camera’s meegenomen anders dan onze mobieltjes. We besluiten rustig richting de elanden te varen, waarbij Bianca de dieren filmt. Gelukkig zijn ook deze twee niet schuw en blijven rustig staan, pas als ik voor de waterplanten de motor in z’n vrij zet, besluiten ze op een drafje in het struikgewas te verdwijnen.

Nieuw PR!

Nagenietend van deze ontmoeting trollen we weer verder, maar dit is van korte duur. Bianca’s hengel gaat ineens wel erg krom en ik vermoed dat ze de bodem o.i.d. heeft gevangen. Volgens haar is het echter vis en inderdaad ik zie dat er sprake is van beweging. Ik zeg: “doe maar rustig aan, want dit is een grote vis”. De vis blijft diep en ik ben blij dat ze met de stevige Westin W4 Powershad-T vist, want zelfs deze buigt elegant door. Bianca weet de vis rustig uit te drillen en als deze in het oppervlak komt is het even slikken, wat een kop! Snel het net er onder, want dit is een PR! Gelukkig kunnen we de compleet verzwolgen plug er makkelijk uit halen en kan Bianca, strak van de adrenaline, op de foto met een mooie volle snoekdame van ruim 102cm. Echt een prachtige vis, met een goed volgevreten buik en een mooie grote kop. De vis herstelt zich snel en verdwijnt met een paar krachtige slagen van haar staart weer in de diepte. En wij toosten met een bakkie koffie en stroopwafels, want Bianca’s PR van 96cm is weer mooi verbroken! Hierna vangen we nog wat kleinere snoeken, waarbij Bianca mij er helaas uit vist door de meeste en de grootste vissen te vangen.

Tegen de middag gaan we het water af , om in een nabijgelegen meer zelf te water te gaan. Want we mogen dan in Zweden zitten, ook hier is het gewoon 30 graden!

’s Avonds is er dan echt geen ontkomen meer aan, mijn eerste ritje bovenop een paard staat op de planning. Maar we beginnen met een ontspannen barbeque. Deze sluiten we af met een lekker bakkie koffie, zodat ik straks geen ontwenningsverschijnselen krijg.

Liefde is ….

Bij de farm krijgen we paarden aangewezen welke we vervolgens gereed maken voor de rit, dus borstelen, opzadelen en gaan. Gelukkig krijg ik nog wel instructies van Marcia hoe je kunt sturen en welke houdingen je moet aannemen berg op, af, etc. De tip ” gewoon zitten alsof het een ontspannen stoel is”, blijkt al vanaf het begin een zeer waardevolle. Vanaf de farm gaan we direct omhoog een bergpad op, best kicken om zo hoog op een paard de kracht te voelen waarmee zo’n dier steil omhoog loopt. Met Marcia voorop en Bianca achter mij rijden we door de prachtige natuur, waar je geen mens tegen komt. Op een gegeven moment is het pad afgesloten, een typisch Zweeds geintje volgens mij: halverwege een weg, of pad, deze gewoon afsluiten. Rond 22:15 uur arriveren we op een open plek bovenop een bergtop. Hier worden we getrakteerd op een werkelijk adembenemende zonsondergang!

Ook al is de zon achter de horizon verdwenen, donker wordt het in deze tijd van het jaar niet in Zweden. Met een prachtige, bijna volle maan aan de hemel ontstaat er een mystieke sfeer in het bos. Hier mogen we nog ruim een uur van genieten voordat we terug zijn op de farm. Ik ben benieuwd of ik morgen nog kan lopen, want wie gaat er nou zijn eerste paardrijdervaring meteen 3,5 uur in het zadel zitten..?

Wie wil nou niet vissen in zo’n prachtige omgeving

De volgende ochtend blijkt de spierpijn mee te vallen. Dat scheelt, want dat betekent dat we gewoon naar de boot kunnen lopen om te vissen! We gaan nog wat stukjes water verkennen die we laatst nog niet hebben bevist en we hebben camera’s meegenomen om nog wat plaatjes te schieten van de prachtige omgeving. We weten wederom een leuk aantal snoekjes te vangen en helaas weet een mooie 90er vlakbij de boot te ontkomen. Wel hadden we al van de vis kunnen genieten, want de aanbeet in het oppervlak tussen de planten was een groot spektakel. De eerste keer kwam de vis grotendeels uit het water, maar miste de spinnerbait. De tweede keer volgde er na een flinke boeggolf een harde dreun op de hengel! Na een pittige dril, was het naast de boot nog een keer gek doen, en doei…

Tegen de middag stoppen we weer en gaan we naar de farm om een kudde paarden uit de wei te halen. Zodra paarden hier niet gebruikt worden, mogen ze overdag namelijk gezellig in de kudde in de weide lopen. Vanmiddag moet er echter gewerkt worden. Dit keer gaan er nog twee mensen mee en rijden we weer door de Zweedse bossen. De andere ruiters blijken niet echt natuurtalenten en wijken nogal eens van het plan af, mijn stuurkunsten worden dan ook flink op de proef gesteld. Gelukkig wil mijn nieuwe paard voor vandaag ook goed luisteren, en dat voor een merrie die nog relatief kort zadelmak is.. Wederom een mooie ervaring dus.

Jonge eland stier

De dag is na deze rit nog lang niet voorbij, dus melden we ons na het avondeten bij Dimitri. We gaan met hem op elandsafari en mede omdat we er al de nodige hebben gezien, ben ik erg benieuwd wat we hiervan moeten verwachten. We rijden met de jeep door de middle of nowhere en komen geen mens tegen, wel komen we al snel een grote elandstier tegen, die het hazenpad kiest. Dimitri weet dat ze soms terug komen als je muziek opzet, maar Jan Smit werd zelfs door de eland niet gewaardeerd 😉 De teller staat nog op 1 als we bij een groot meer stoppen, Dimitri heeft koffie en koekjes meegenomen! Na de break weten we nog twee stieren te spotten, die gelukkig iets fotogenieker zijn. Eerlijk is eerlijk, ook dit was weer een mooie beleving die we niet hadden willen missen.

Cowgirl Bianca

Vrijdags zit deze week er ook al weer bijna op en gaan we nog wat rondtoeren, foto’s maken en niet te vergeten een overheerlijke elandburger eten als lunch! ’s Avonds gaan we weer naar de farm voor het laatste spektakel: roping, oftewel lasso werpen vanaf een paard. Eerst op grond oefenen met de lasso en zien dat we de boomstammetjes kunnen vangen. Als dit aardig lukt is het tijd om op te stijgen en naar de bak te rijden. Nou ik kan jullie zeggen dat het nog een hele uitdaging is om een paard te sturen, je lasso op voorraad te houden en natuurlijk de lus van de lasso om zo’n bewegende houtkoe te gooien! Dit kan allemaal ook in gallop, maar dat laat ik maar aan de cowgirls Bianca en Marcia over, kan ik mooi nog wat plaatjes schieten.

Zaterdagochtend is het echt zover, we moeten weer op terugreis naar Nederland. Maar niet voordat Dimitri en Marcia nog even gezellig bij ons op fika zijn geweest. We blijven nog een nachtje hangen in Lund en rijden op zondag door Duitsland, maar daar kunnen ze zelfs op zondag heel wat uren vertraging opwerpen door files.. Bij een pitstop langs de autobahn sta ik ineens oog in oog met Hans Holsbeek die op terugreis is uit Noorwegen. Dat je elkaar op zo’n plek, tussen zoveel mensen kunt treffen…

Na ondertussen alweer bijna twee weken Nederlandse drukte, kijk ik alweer uit naar ons volgende Zweedse avontuur!

post

NK IJsvissen tweede dag en einduitslag

Posted on by

Vandaag is de tweede dag van het NK IJsvissen gevist, in verband met de puntentelling en prijsuitreiking vandaag geen uitgebreid verslag. De vissen lieten zich wederom niet goed foppen, wel zijn er een aantal hele mooie vissen gevangen. Helaas zijn er nog veel meer vissen verspeeld, tot dikke 60+ regenboogforellen aan toe.

Gelukkig heeft Sytse van der Harst weer een prachtige videoreportage gemaakt die een goede indruk geeft van de tweede wedstrijddag. Ook zit er de nodige leuke verdieping in over het ijsvissen op zich.

De einduitslag van het NK IJsvissen is als onderstaand, met een Nederlands kampioen die gisteren nog niets had gevangen. Het kampioenschap was echter ingedeeld in vier deelwedstrijden, waardoor je door goed te vangen toch nog kans had om in te lopen op de vangers van de eerste dag. Deze kans heeft Edwin Riegman gegrepen door drie beekridders te vangen, hiermee behaalde hij precies voldoende punten om kampioen te worden.

Plaats Punten Naam Centimeters
1 6 Edwin Riegman 114
2 6 Richard Griep 93
3 7 Siemen Bakker 114
4 8 Be Feikens 48
5 9 Jeroen Huisman 36
6 10 Bianca van der Kolk 71
7 10 Peter Paul Schollema 35
8 11 Hans Arkink 39
9 12 Rinskje Dijkhuizen 0
9 12 Hanno van Harten 0
9 12 Rolf Haseloop 0
9 12 Melchior Leutscher 0
9 12 Henk Mensinga 0
9 12 Sjors Potiek 0
9 12 Marc Zwaan 0
9 12 Joost Zwaan 0
9 12 Jorrit Zwaan 0
9 12 Marinus Klein 0
post

Eerste wedstrijddag NK IJsvissen 2017

Posted on by

Vandaag vissen we de eerste wedstrijddag van het NK IJsvissen in het Zweedse Dalsland. ’s Morgens rond 8 uur zitten alle 20 vissers aan het ontbijt en zorgt iedereen voor een stevige bodem. Conform planning vertrekken we stipt om 9.30 uur naar het water genaamd Ängebytjärnet, een klein meer met een divers bestand aan zalmachtigen. De doelsoorten zijn vandaag dan ook beekforel, beekridder (Artic char) en regenboogforel.

Bianca’s eerste beekridder

Na een laatste briefing mogen de deelnemers, voorzien van spikes onder de schoenen en ijspriemen om de nek, het ijs op. Iedereen kiest een startstek uit en de gaten worden geboord. Er is ook een gast van Sportfiskarna (de Zweedse evenknie van Sportvisserij Nederland) gearriveerd. Hij komt vandaag kijken hoe wij Nederlanders een wedstrijd organiseren in het Zweedse land. Hij heeft ook nog een tas met wat leuke spullen meegebracht als bijdrage aan de prijzentafel!

Als iedereen in de startblokken staat met de hengel boven een vers wak, klinkt het fluitsignaal. De vele verschillende aasjes verdwijnen onder het ijs en het wordt angstvallig rustig. Pas tegen 11.30 uur is het Siemen Bakker die de eerste vis weet te vangen, een mooie beekridder van 38 cm.

Na de middag komt er ook regenboogforel uit

Als ik zelf een rondje doe met de camera en er ineens een beekridder verschijnt die toch niet geïnteresseerd is een lekker hapje, hoor ik achter mij ineens een bekende stem “vis”roepen. Jawel, Bianca staat met een kromme hengel rustig iets naar boven te dirigeren. Even later poseert ze trots met haar eerste beekridder voor de camera.

Niet veel later klinkt het fluitsignaal, dat betekent dat het tijd is voor lunch. Het kampvuur is opgestookt, zodat er worstjes kunnen worden gegrild en Johan is gearriveerd met heuse elandstaartensoep. Iedereen geniet van de warme lekkernijen en bedenkt de tactiek voor de middag.

Gezellig lunchen

De verwachtingen zijn hoog gespannen en al snel na de lunch komen er vissen boven water. Heel wild blijft het echter niet, in totaal worden er 3 regenboogforellen en een beekridder genoteerd op de scorekaarten. Melchior Leutscher krijgt ook nog een mooie aanbeet en drilt een mooie vis naar boven, helaas blijkt dit een snoek te zijn en die telt vandaag niet mee.

Om 16 uur klinkt het eindsignaal, ondertussen is de mist al aardig dicht getrokken en is het er ook niet warmer op geworden. Iedereen snelt dan ook naar de wagens, om even later lekker bij de houtkachel te zitten bij Edsleskogs Wärdshus.

Twee beekridders voor Siemen

De prijsuitreiking inclusief de dagprijzen voor vandaag schuiven we een dagje door. We verwachten namelijk nog wat mooie bijdrages van lokale sponsoren, deze kunnen we dan morgen mooi verdelen over de verschillende plaatsen… Vanavond weer lekker smullen en gezellig genieten in de grote “woonkamer”.

Morgenochtend gaan we weer achter de forellen aan, eens zien of we er dan samen wat meer uit kunnen halen. Het weer lijkt in elk geval beter te worden, dus we hebben goede hoop!

Onderstaand een videoreportage en nog wat plaatjes van de eerste wedstrijddag.

 

 

 

post

Vliegvissen op forel in Zweden

Posted on by

Na een aantal dagen in het prachtige Dalsland zijn we nog wat verder Zweden ingetrokken naar Dalarna. Iets kouder en rotsachtiger, maar nog steeds een weelde aan viswater, vele meren en rivieren in verschillende maten. Ik heb mijn oog hier laten vallen op de kleinere vlot stromende riviertjes. Hier wil ik forel belagen met de vliegenlat, die heeft al lang genoeg stof liggen verzamelen thuis.

Vliegvissen 1

Genieten in een prachtige omgeving

Na een avondje voorbereiding bij de warmte van de houtkachel en met de auto rond te rijden door de middle of nergens, valt mijn keuze op een vlot stromend riviertje die vrij vertaald de Steenrivier heet. Een riviertje die zijn naam eer aan doet met vele stenen groot en klein en rustige stukken, maar ook woeste stroomversnellingen met grote rotsen er in.. Op de website van de lokale hengelsportvereniging weet ik uit de Zweedse tekst op te maken dat zowel de inheemse beekforel als regenboogforel hier voor moeten komen en je er alleen met de vliegenhengel mag vissen. Een goede manier om te zorgen dat ik niet terug val op een spinhengeltje.

De visdag wordt geprikt en een vergunning specifiek voor deze rivier koop ik bij één van de vele verkooppunten. Voor de verandering sta ik niet voor dag en dauw aan het water, maar starten we de dag rustig op met koffie met Zweedse lekkernijen. Rond een uur of 10 rijden we rustig naar het water, waadpak en vliegvisuitrusting aan en dan realiseer ik me weer hoe weinig je eigenlijk maar nodig bent om te vissen. Alles past in en aan het vliegvisvest en een netje aan het waadpak maakt de boel compleet. M’n korte #3 hengel mag zich vandaag gaan bewijzen. Tot de middag ben ik heerlijk aan het vissen, waar mogelijk met een droge vlieg en in de vlotter stromende delen met een streamertje, maar ik krijg geen enkele actie. Sterker nog, ik zie geen vis….. Wel spot ik nog een local die het even vanaf een brug probeert, ik zie hem ook niets vangen en hij is dan ook al snel weer weg. Bianca sluipt zonder waadpak als een ware paparazzi door de aangrenzende ruigte, moeras, struiken en de glibberige rotsen trotserend.

Tegen de middag vinden we het wel tijd voor een Zweedse lunch uit de kofferbak, lekker genieten van de rust. Weer volgetankt krijg ik toestemming om het nog even te proberen bij de brug waar ik de local had gespot. Het water stroomt hier met een rotgang tussen dikke rotsblokken door om uit te monden in een rustig breed deel. Veilig werpen is vanaf de brug niet te doen, dan ga ik zekers een stroomkabel vangen. Dus dan maar net als de local de lijn mee laten driften met de snelle stroom tot het rustige deel en dan weer binnen vissen. Ik verwacht er niet veel van, maar het duurt niet lang of m’n hengel staat zo krom als een hoepel. Ik twijfel of een #3 de juiste keuze is geweest, wat een geweld aan de andere kant van de lijn. Dit duurt helaas niet lang, de vis weet met m’n streamer te ontkomen en ik kan mezelf wel voor m’n kop slaan.

Vliegvissen 9

Eindelijk een mooie forel!

Dit zal wel de enige kans zijn geweest, maar ik knoop er toch maar een nieuwe streamer aan en waag nog een kans. Niet veel later krijg ik weer een knijter van een aanbeet en sta ik weer iets te drillen wat het er duidelijk niet mee eens is. Wat een power in die volle stroom! Na een tijdje knokken komt er langzaam maar zeker dan toch een vis in zicht, een echte bak van een forel zie ik dichterbij komen. De vis blijft echter rechtop zwemmen in de volle stroom. Ik kan hier niet het water in en moet vanaf een rotsblok de vis in de stroming naar mij toe dirigeren om hem te kunnen scheppen, dit lijkt aardig te lukken. Tot de vis bijna binnen handbereik nog een sprintje neemt en achter een uitstekende tak ofzo langs gaat, even zit de vis vast gezwommen, maar al snel weet ook deze vis te ontkomen.

Zo gaat het wel hard met mijn voorraadje zelf gebonden wooly buggers. Er van uit gaande dat drie maal scheepsrecht brengt, geef ik het echter niet op en bevis ik de flink verstoorde stek gewoon weer. En ja hoor, niet veel later hangt er weer een sterke tegenstander aan de haak. Het duurt even, maar deze belandt uiteindelijk wel in mijn handen. Een prachtige, puntgave regenboogforel van 47 centimeter, wat een mooie beloning! Ik besluit de vis wel te bestraffen met hoofdpijn, want ik had mezelf voorgenomen vanavond een heerlijk vers Zweeds visje op te peuzelen.

Onder de brug lag ook forel

Onder de brug lag ook forel

Ik besef me ineens dat ik het nog niet eens onder de brug heb geprobeerd. Hoewel het water er wel heel hard onder door knalt waag ik er toch een worpje. Dit resulteert al bij de eerste worp in een aanbeet, de weerstand is minder, maar alsnog ben ik wel even aan het drillen met een lekker kromme hengel. Het blijkt een leuke regenboog van 35 centimeter die onder de brug lekker verstopt lag voor het inmiddels doorgebroken middagzonnetje. Het is ondertussen twee uur en hoewel ik vast nog een vis kan verleiden besluit ik dat het mooi is geweest. Ik mag er volgens de vergunning vijf hoofdpijn bezorgen, maar dit lijkt me genoeg. De rest mag lekker verder groeien, want ik kom hier zeker eens terug!

Beekforel

Leuk beekforelletje in de avond

Na ’s avonds te hebben genoten van een zalige forel, bereid op de barbecue, weet zich een enorme vangdrang meester van mij te maken. Ik heb geen keus en moet gewoon weer naar het water toe. Niet naar hetzelfde stuk, maar nu een stek stroomopwaarts. Hier kan ik wel lekker werpen en na een paar worpen voel ik een aanbeet, vergelijken met vanmiddag is de weerstand gering. Al snel komt de dader boven water, een prachtige mini beekforel heeft zich gulzig op mijn streamer gestort. Wat zijn dit toch prachtige visjes, ik kan er bijna nog meer van genieten dan van die dikke regenbogen. Ik probeer nog een paar stekjes, maar behalve twee baarsjes komt er geen vis meer uit. Wel worden we bijna levend opgevreten door de knutten, wat een irritante beestjes zeg!

Het avondeten is binnen

Het avondeten is binnen

Dit was de tweede en tevens laatste visdag deze vakantie, er is hier namelijk zoveel te zien en de tijd vliegt echt voorbij! Het waren twee prachtige, totaal verschillende visdagen, maar ze hadden één ding gemeen: genieten van de prachtige natuur en rust in dit land! Wij komen terug, sterker nog, de volgende visvakantie naar Zweden is al geboekt!

Hieronder nog een paar plaatjes….

 

 

 

 

 

 

post

Bot vangen op het Oostvoornse Meer

Posted on by
Schol

Mooie schol voor Stephan

Er moest nog een hengeltje worden opgehaald bij Robert in Rotterdam. Een goede reden om de bellyboat mee te nemen en maar eens een dagje het Oostvoornse Meer op te gaan. Stephan had hier ook wel oren naar en zodoende was ik vandaag al weer vroeg onderweg naar het zonnige zuiden. Onderweg nog de nodige regen, maar eenmaal aangekomen in Oostvoorne is het droog en lang niet koud. Goran wacht ons al op aan het water en even later dobberen we met z’n vieren op het water op zoek naar vis.

Iedereen kiest een eigen aanpak om een bot, of forel aan de haak te slaan. Dropshot, shadjes op een loodkopje en zelfs lepeltjes gaan te water. Bij Goran en mij blijft het helaas erg rustig, maar Stephan en Robert weten de eerste vissen te verleiden. Voor Stephan is zijn eerste vis een onverwachte vangst, een mooie schol heeft zich aan zijn dropshot montage vergrepen. Robert weet met een shadje enkele mooie botten te vangen, maar wild is het niet.

Bot voor Robert

Robert vangt bot

Even later zien we Stephan weer met een tot in het handvat gekromde hengel. Dit maal weet hij een hele flinke bruine forel omhoog te toveren van 81cm!  Goran moet vandaag nog aan het werk en haakt tegen de middag helaas af zonder vis. Mijn teller staat helaas ook nog steeds op nul. Tot overmaat van ramp verspeel ik door materiaalpech ook nog mijn favoriete lepeltje.

Stephan en Robert steken me af en toe de gek aan, want die vervelende vissen bijten bij mij gewoon niet terwijl hun voor mijn neus wel bot vangen.. Ik besluit maar eens wat te gaan appen en laat daarbij een lepeltje op 3 meter water hangen in een waterkolom van 15 meter. Tijdens het appen voel ik mijn Lumiglass Dutch Design ineens trillen en ik zet de haak. De hengel gaat mooi krom en ik slaak een vreugdekreet, een mooie forel heeft zich aan mijn aas vergrepen. Uiteindelijk ligt de vis naast mij en wil ik deze in mijn landingsnetje schuiven, op zo’n grote forel had ik echter niet gerekend… Om een lang verhaal kort te maken, de vis verdwijnt zonder foto’s weer in de diepte.

Eindelijk een forel aan boord

Prachtige bruine forel

We vissen stug door en Robert en Stephan vangen ook stug door met hun botten. Tegen half vier komen we op een stek aan die gewoon naar vis ruikt. Hier weet ik ook eindelijk m’n eerste bot te vangen. Hier moet ook forel zitten en ja hoor even later heeft Stephan weer forel aan de haak, niet zo groot als de eerste, maar toch weer een mooie vis. Ik knoop er nog weer een lepeltje aan en smijt deze een paar keer richting de oever, om deze vervolgens fel binnen te tikken. Dan ineens een keiharde aanbeet en meteen zien we een mooie forel in het oppervlak draaien. Er volgt een spannende dril, waarbij mijn hengel krom gaat tot in het handvat, de vis weet van geen ophouden. Robert is naast mij komen dobberen en heeft mijn landingsnetje ter hand genomen, als de vis uitgedrild is weet hij deze kunstig in het net te manoeuvreren. Mijn dag is helemaal goed!

We trappelen verder richting de auto en gaan op de terugreis. Dit was weer een mooie dag op een prachtig uniek viswater, met gezellige mensen!

post

NK IJsvissen 2e wedstrijddag

Posted on by
Klaar voor vertrek

Klaar voor vertrek

Vandaag is het de tweede wedstrijddag van het NK ijsvissen en dus tijd om achter de forellen aan te gaan. Vanwege het slechte weer gaan Andy en Tommie met de wedstrijdleiding eerst naar de waterkant om de ijscondities te beoordelen. Even later zijn ze terug met deels groen licht, niet het hele meer is veilig om te bevissen, maar er is een parcours beschikbaar. De bus van Johan, de Sportvisserij Nederland bus en de auto van Andy worden volgeladen met sportvissers en vrachten hengelgerei. Een leuk meertje met kampeerhutten en vuurplaatsen vormt het decor voor vandaag.

Als iedereen een wak heeft en het fluitsignaal heeft geklonken, blijft het stil, lang stil. Stiekem had ik verwacht dat er wel snel vis gevangen zou worden, maar dat blijkt niet het geval. Gelukkig klinken er na een tijdje toch wat kreten over het ijs die duiden op gehaakte vis. De eerste drie Artic char worden binnen een half uurtje gevangen. Tegen de middag hebben meerdere vissers vis weten te vangen en is het tijd voor de lunch.

Trots op m'n bruine forel van 47 centimeter

Trots op m’n bruine forel van 47 centimeter

Johan komt met een aantal pannen “groene soep” en worst en broodjes. Boven het ondertussen flink opgestookte kampvuur wordt dit lekker warm gemaakt. Iedereen warmt zich lekker op en laat zich de lunch goed smaken.

Na de lunch hebben we nog even de tijd om vis bij te vangen, eerlijk is eerlijk, ik moet de eerste vis nog vangen. De eerste vis voor mij laat gelukkig niet lang op zich wachten. Tijdens het continue afvissen van de hele waterkolom tussen de bodem en het ijs krijg ik vlak onder het ijs een aanbeet. Eerst denk ik dat ik het ijs heb gehaakt, maar het blijkt dat een flinke bruine forel zich aan mijn aas heeft vergrepen. Op het ijs blijkt het te gaan om een bruine forel van maar liefst 47 cm, ik ben helemaal blij! Het gaat duidelijk om een oude vis die al af is gepaaid.

Helaas blijft het bij deze vis voor mij. Er worden her en der nog wel wat vissen gevangen en uiteindelijk zijn er vandaag toch zo’n 15 vissen gevangen. Een aantal maatse vissen nemen we mee terug naar Edleskogs Wardshus, deze gaan de rookkast in om als lekker tussendoortje te dienen.

DSC00600b

Morgen weer ” Swedish-Style” achter de snoek aan..

Vanavond staat de prijsuitreiking op het programma.. Veel is er niet gevangen tijdens dit NK, vooral de eerste dag was het matig. Als het ijs het toelaat, dan gaan we morgen vrij vissen. Ik ga voor een dagje snoek, maar dan wel “Swedish-Style”!