post

Najaarsvisserij in september

Bianca heeft de smaak ook aardig te pakken wat vissen betreft en in onze late zomervakantie staan er dan ook meerdere vissessies in de planning. Was het de week voor onze vakantie nog veel te warm om verantwoord gericht op snoek te vissen, nu is het prachtig weer, met watertemperaturen van ruim onder de 20 graden. Op 22 september gaan we het grote water op, Martijn heeft vrij en stapt ook in. De avond er voor worden de plannen al gesmeed, we gaan niet te vroeg op pad, maar pakken de avondschemering mee.

Een goed begin

Een goed begin

Tegen een uur of half 11 varen we richting de eerste stek. Het plan is om een typische winterstek te bezoeken, omdat we het vermoeden hebben dat de vissen hier ondertussen wel in de buurt moeten liggen. Al trollend gaan we kijken of we (aas)vis tegen komen. Martijn heeft goede hoop, maar ik ben nog wat bedenkzaam. Als ik opmerk dat er nog vrij weinig vis ligt, giert de slip van Bianca’s molentje het uit, haar kleine plugje, gevist aan een lichte Hearty Rise hengel is verankerd geraakt. Al snel zien we dat het gaat om vis, grote vis… Ondertussen buigt ook de steunhengel van Martijn door, direct al een double hookup. Als ik in het heldere water een eerste glimp van de vis zie, weet ik dat het nieuwe landingsnet nu al in actie moet komen. Bianca drilt de beresterke snoek rustig uit en dirigeert de 95 cm netjes naar het net. Een mooi nieuw PR snoek, lekkere start van de dag! De snoek van Martijn heeft naast de boot snel besloten zich van de haak te ontdoen, blijkbaar zag deze een foto samen met zo’n grote soortgenoot niet zitten.

105 cm voor Martijn

105 cm voor Martijn

We besluiten de vangst eerst te vieren door te toosten met een lekker bakkie koffie met koek. Dan trollen we vol vertrouwen verder over de stek, we komen flinke scholen witvis tegen, maar de roofvis blijft rustig. Hoewel het herfst is, heeft Martijn een Spok plug in de speld gehangen in de kleur zomerappel. Gelukkig is er een snoek die duidelijk maakt dat dit echt niet kan en met een flinke beuk gaat de hengel krom. Ook hier is het al snel duidelijk dat het om grote vis gaat. Als even later 105 cm snoekdame op de meetlat ligt is Martijn door het dolle, want dit is zijn eerste meterbak op een Spok.

Terug trollend vang ik nog een kleine snoek, maar blijft het verder rustig. We besluiten te kijken of we wellicht wat vis kunnen verleiden met de fireball. Martijn heeft nog niet gezegd dat we op een goed stuk aan zijn gekomen, of hop daar gaat mijn Lamiglass krom in de steun, weer een leuk snoekje voor mij. We snorren rustig verder en plop daar gaat de dobber van Martijn onder water, na het zetten van de haak hebben we het idee dat het weer om een serieuze vis gaat. De vis blijft lange tijd flink diep, zodat we haar niet te zien krijgen. Eenmaal op de meetlat blijkt de massieve vis  korter dan verwacht: 98 cm precies.

Bianca verspeelt nog een vis die haar fireball greep, maar verder blijft het rustig. We besluiten i

Ook een PR baars voor Bianca

Ook een PR baars voor Bianca

n de middag nog wat andere stekken aan te doen, maar deze geven beiden weinig resultaat. Wel weet Bianca nog kleine snoek uit het water te toveren.

Als we aan het einde van de middag richting het avondeten trollen vangt Bianca op haar plugje een hele mooie baars van 36 cm, weer een fraai PR erbij! Na het eten worden we er door haar nog even flink uitgevist, de nodige baarzen en kleine snoek hebben nog interesse in haar plugje.

Net voor het donker trekken we de boot op de trailer. Dit was een lekker dagje vissen, een goed begin van het najaar!

post

Jeugd bootvisdag SNB Zwolle

Op zaterdag 10 september staat de bootvisdag voor jeugd op de agenda in Zwolle. Ik ben van de week al even het water op geweest en heb zodoende een plannetje in de aanslag om de kids wat vis te laten vangen. De weergoden beloven vandaag echter nog hogere temperaturen dan van de week…

Mijn eerste plannetje was om bij het ochtendgloren op het water te liggen, nou ik lag wel, maar nog op m’n matras. Lekker uitgeslapen arriveer ik tegen half 8 bij de helling, nog anderhalf uur voor de jeugd verschijnt, dus nog even tijd om rustig te vissen. Een leuke baars vergrijpt zich aan één van de Hornets die achter mijn boot aan racen, verder blijft het stil.

De eerste baars

De eerste baars is al snel binnen

Om 9 uur verzamelen de boten en de jeugdige opstappers bij Terra Nautic. Ingmar en Bert doen nog wat huishoudelijke mededelingen en maken de indeling bekend,Tom en Quinten mogen vandaag met mij mee. Het duurt niet lang voor we vol goede moed richting het Zwarte Water snorren, de Vecht laat ik vandaag links liggen. Net voor de monding met het Zwarte Water gaat het gas er af, de fronttroller te water en pakken we de hengels. Tom en Quinten kiezen n.a.v. mijn advies voor de 6cm Hornets, met zo een snelle kans op actie. In het schroefwater en aan bakboord laat ik nog een 9cm Hornet zwemmen en ik vertel welke steunhengel voor wie is in geval van een aanbeet. Tikkie gas er bij en met 6,5 km per uur gaan we richting Hasselt.

Het duurt niet lang voor de eerste aanbeet een feit is, Quinten tikt de eerste baars binnen. Hij ontpopt zich tot een heuse baarsvisser en weet menig baars de boot van binnen te laten bekijken. Er zijn er ook die het houden bij de buitenkant en weer van de haak schieten. Tom zijn  Hornet is minder in trek, maar naast een aantal vissen die niet blijven hangen weet hij ook al snel een baars aan boord te toveren. Een aantal stekken waar ik vis had verwacht levert helaas niets op en we zijn al bijna in Hasselt. Het vissen langs obstakels en taludjes kost helaas twee plugjes, maar gelukkig had ik de voorraad vrijdag net weer aangevuld.

94 cm snoek voor Tom

Op een gegeven moment krijg ik een flinke beuk op de Hornet in het schroefwater en zoals afgesproken pak ik de hengel van Tom over en geef de hengel waar een vis aan zit aan hem. Quinten draait de andere lijnen binnen en de vis neemt in eerste instantie flink lijn. Tom drilt de vis rustig binnen, het blijkt een fraaie snoek die duidelijk zijn pr van 80cm aan gaat scherpen. Even snel wat foto’s schieten van de mannen met deze dame van 94cm en dan even een tijdje over boord hangen om de vis weer op krachten te laten komen. Met een paar ferme slagen verdwijnt deze weer in de diepte van het Zwarte Water.

We trollen vrolijk verder tot Zwartsluis, maar ondanks de veelbelovende stekken gebeurt er weinig, slechts een enkele baars komt even aan boord kijken. ’s Middags stijgt de temperatuur flink en liggen de vissen op apegapen. We proberen nog wat stekken uit te werpen, maar het blijft stil. We besluiten aan het eind van de middag de Vecht op te trollen, als de aandacht van de jonge vissers even verslapt zie ik ineens een hengel krom in de steunen krom gaan. Ik attendeer Quinten op de aanbeet en snel grijpt hij de hengel uit de steun, Tom en ik draaien de andere lijnen voor de zekerheid binnen. Niet voor niets, want even later staat Quinten met een fraaie baars van 36 cm op de foto, weer een pr gesneuveld!

36 cm baars voor Quinten

36 cm baars voor Quinten

We trollen verder terug naar Terra Nautic, waar we exact één minuut voor vier aangemeerd liggen. Helaas zijn er al wat mensen vertrokken waardoor we geen volledig beeld hebben van wat een ieder heeft gevangen. We wisselen nog even verhalen uit met de aanwezige vissers en nemen vervolgens afscheid. Het was een taai dagje met eigenlijk veel te mooi weer, maar gelukkig hebben de mannen stug door gevist en zijn ze beiden beloond met een pr om trots op te zijn.

 

post

Spinnen en vliegen op fint

Mijn vliegenlatten weten niet wat ze overkomt, eerst worden ze een jaar bijna niet gebruikt en nu moeten ze regelmatig aantreden. Vandaag is het tijd om met de vliegenlat het zoute water onveilig te maken. Ik zit al op tijd in de auto onderweg naar Benschop, hier woont Hanno van Harten, vandaag ben ik aan hem overgeleverd om een visje te vangen. Hanno heeft de koffie en de streamertjes (vers gebonden) klaar. Na een paar bakkies gaan we op weg naar de Nieuwe Waterweg.

Krabbetje

Eerste vangst van de dag, krab

Het weer is nog even spannend, maar op een paar druppen na blijft het droog, éénmaal uit de auto merken we dat er wel een stevig briesje staat. We zien nog niet veel vis en besluiten om met de spinhengels te beginnen, hiervoor heb ik natuurlijk mijn Lamiglas RS2-DS14 meegenomen. Fluorocarbon voorslagje er op en de pilkertjes, versierd met een bindsel van Hanno, vliegen niet veel later al door de lucht. De vissen hebben echter nog niet veel zin, wel weet ik een heuse krab te vangen… De fint laat zich echter niet zien, dus knopen we er andere snackjes aan, we spotten namelijk wel activiteit in het oppervlak van waarschijnlijk zeebaars. Het duurt dan ook niet lang voor ik een flinke beuk op m’n hengel krijg, een klein zeebaarsje blijkt de dader. M’n eerste zeebaars, dus mijn dag kan al niet meer stuk.

Zeebaarsje

M’n eerste zeebaars(je)

Ondertussen zijn we wel toe aan wat koffie, dus we lopen even naar de auto. Ondertussen is het ook dicht getrokken en begint het te regenen. Na de koffie gaan we in de regen aan de andere kant van de strekdam aan de slag. Al bij de eerste worp krijg ik op grote afstand een mooie aanbeet, na een stukje drillen schiet er echter een ware mini tarpon uit het water die zich hierbij van de haak weet te ontdoen. Het duurt gelukkig niet lang voor ik een herkansing krijg. Wat een gave sport geeft zo’n fint op licht materiaal, om het compleet te maken lanceren ze zichzelf regelmatig uit het water! Eenmaal dichterbij zie je dat ze ook nog eens alle kleuren van de regenboog hebben, wel zijn ze behoorlijk kwetsbaar, dus de meeste vis onthaken we in het water. Als we allebei een aantal finten hebben gevangen is het gelukkig droog geworden en beginnen onze magen te rommelen.

Even lachen

Fint, catch, photo, release

We eten broodjes, drinken koffie en kletsen nog even met een lokale vliegvisser. Na de pauze gaan we met de vliegenlatten aan de slag. Ik tuig mijn 5-6 hengel op met een zinklijn die ik na aanschaf vorig jaar bij Fly & Spin alleen een keer op het Oostvoornse Meer heb gebruikt. Deze snel zinkende lijn blijkt nu echter zeer nuttig. Hoewel ik ook wel vis in het oppervlak vang, komen de meesten toch van diep. Ook op de vliegenlat geven de finten prachtige sport, zodra ze gehaakt zijn, doorbreken ze meestal al snel het oppervlak, echte acrobaten. We vangen allebei de nodige finten op de vliegenlat en genieten met volle teugen. Rond een uur of drie besluiten we dat het mooi is geweest, als we nu gaan rijden kunnen we nog mooi voor de drukte uit terug rijden.

Luchtacrobaat voor Hanno

Luchtacrobaat voor Hanno

We gaan nog even langs de Chinees voor wat makkelijk eten. Na het avondeten bewonder ik nog even Hanno´s mooie stek met B&B in aanbouw en een heuse privé karpervijver. Als de spits ten einde loopt stap ik in de wagen en toer rustig terug naar Nieuwleusen, nagenietend van een prachtige visdag in goed gezelschap! Dit gaan we zeker nog eens doen…

 

 

 

post

Vliegvissen op forel in Zweden

Na een aantal dagen in het prachtige Dalsland zijn we nog wat verder Zweden ingetrokken naar Dalarna. Iets kouder en rotsachtiger, maar nog steeds een weelde aan viswater, vele meren en rivieren in verschillende maten. Ik heb mijn oog hier laten vallen op de kleinere vlot stromende riviertjes. Hier wil ik forel belagen met de vliegenlat, die heeft al lang genoeg stof liggen verzamelen thuis.

Vliegvissen 1

Genieten in een prachtige omgeving

Na een avondje voorbereiding bij de warmte van de houtkachel en met de auto rond te rijden door de middle of nergens, valt mijn keuze op een vlot stromend riviertje die vrij vertaald de Steenrivier heet. Een riviertje die zijn naam eer aan doet met vele stenen groot en klein en rustige stukken, maar ook woeste stroomversnellingen met grote rotsen er in.. Op de website van de lokale hengelsportvereniging weet ik uit de Zweedse tekst op te maken dat zowel de inheemse beekforel als regenboogforel hier voor moeten komen en je er alleen met de vliegenhengel mag vissen. Een goede manier om te zorgen dat ik niet terug val op een spinhengeltje.

De visdag wordt geprikt en een vergunning specifiek voor deze rivier koop ik bij één van de vele verkooppunten. Voor de verandering sta ik niet voor dag en dauw aan het water, maar starten we de dag rustig op met koffie met Zweedse lekkernijen. Rond een uur of 10 rijden we rustig naar het water, waadpak en vliegvisuitrusting aan en dan realiseer ik me weer hoe weinig je eigenlijk maar nodig bent om te vissen. Alles past in en aan het vliegvisvest en een netje aan het waadpak maakt de boel compleet. M’n korte #3 hengel mag zich vandaag gaan bewijzen. Tot de middag ben ik heerlijk aan het vissen, waar mogelijk met een droge vlieg en in de vlotter stromende delen met een streamertje, maar ik krijg geen enkele actie. Sterker nog, ik zie geen vis….. Wel spot ik nog een local die het even vanaf een brug probeert, ik zie hem ook niets vangen en hij is dan ook al snel weer weg. Bianca sluipt zonder waadpak als een ware paparazzi door de aangrenzende ruigte, moeras, struiken en de glibberige rotsen trotserend.

Tegen de middag vinden we het wel tijd voor een Zweedse lunch uit de kofferbak, lekker genieten van de rust. Weer volgetankt krijg ik toestemming om het nog even te proberen bij de brug waar ik de local had gespot. Het water stroomt hier met een rotgang tussen dikke rotsblokken door om uit te monden in een rustig breed deel. Veilig werpen is vanaf de brug niet te doen, dan ga ik zekers een stroomkabel vangen. Dus dan maar net als de local de lijn mee laten driften met de snelle stroom tot het rustige deel en dan weer binnen vissen. Ik verwacht er niet veel van, maar het duurt niet lang of m’n hengel staat zo krom als een hoepel. Ik twijfel of een #3 de juiste keuze is geweest, wat een geweld aan de andere kant van de lijn. Dit duurt helaas niet lang, de vis weet met m’n streamer te ontkomen en ik kan mezelf wel voor m’n kop slaan.

Vliegvissen 9

Eindelijk een mooie forel!

Dit zal wel de enige kans zijn geweest, maar ik knoop er toch maar een nieuwe streamer aan en waag nog een kans. Niet veel later krijg ik weer een knijter van een aanbeet en sta ik weer iets te drillen wat het er duidelijk niet mee eens is. Wat een power in die volle stroom! Na een tijdje knokken komt er langzaam maar zeker dan toch een vis in zicht, een echte bak van een forel zie ik dichterbij komen. De vis blijft echter rechtop zwemmen in de volle stroom. Ik kan hier niet het water in en moet vanaf een rotsblok de vis in de stroming naar mij toe dirigeren om hem te kunnen scheppen, dit lijkt aardig te lukken. Tot de vis bijna binnen handbereik nog een sprintje neemt en achter een uitstekende tak ofzo langs gaat, even zit de vis vast gezwommen, maar al snel weet ook deze vis te ontkomen.

Zo gaat het wel hard met mijn voorraadje zelf gebonden wooly buggers. Er van uit gaande dat drie maal scheepsrecht brengt, geef ik het echter niet op en bevis ik de flink verstoorde stek gewoon weer. En ja hoor, niet veel later hangt er weer een sterke tegenstander aan de haak. Het duurt even, maar deze belandt uiteindelijk wel in mijn handen. Een prachtige, puntgave regenboogforel van 47 centimeter, wat een mooie beloning! Ik besluit de vis wel te bestraffen met hoofdpijn, want ik had mezelf voorgenomen vanavond een heerlijk vers Zweeds visje op te peuzelen.

Onder de brug lag ook forel

Onder de brug lag ook forel

Ik besef me ineens dat ik het nog niet eens onder de brug heb geprobeerd. Hoewel het water er wel heel hard onder door knalt waag ik er toch een worpje. Dit resulteert al bij de eerste worp in een aanbeet, de weerstand is minder, maar alsnog ben ik wel even aan het drillen met een lekker kromme hengel. Het blijkt een leuke regenboog van 35 centimeter die onder de brug lekker verstopt lag voor het inmiddels doorgebroken middagzonnetje. Het is ondertussen twee uur en hoewel ik vast nog een vis kan verleiden besluit ik dat het mooi is geweest. Ik mag er volgens de vergunning vijf hoofdpijn bezorgen, maar dit lijkt me genoeg. De rest mag lekker verder groeien, want ik kom hier zeker eens terug!

Beekforel

Leuk beekforelletje in de avond

Na ’s avonds te hebben genoten van een zalige forel, bereid op de barbecue, weet zich een enorme vangdrang meester van mij te maken. Ik heb geen keus en moet gewoon weer naar het water toe. Niet naar hetzelfde stuk, maar nu een stek stroomopwaarts. Hier kan ik wel lekker werpen en na een paar worpen voel ik een aanbeet, vergelijken met vanmiddag is de weerstand gering. Al snel komt de dader boven water, een prachtige mini beekforel heeft zich gulzig op mijn streamer gestort. Wat zijn dit toch prachtige visjes, ik kan er bijna nog meer van genieten dan van die dikke regenbogen. Ik probeer nog een paar stekjes, maar behalve twee baarsjes komt er geen vis meer uit. Wel worden we bijna levend opgevreten door de knutten, wat een irritante beestjes zeg!

Het avondeten is binnen

Het avondeten is binnen

Dit was de tweede en tevens laatste visdag deze vakantie, er is hier namelijk zoveel te zien en de tijd vliegt echt voorbij! Het waren twee prachtige, totaal verschillende visdagen, maar ze hadden één ding gemeen: genieten van de prachtige natuur en rust in dit land! Wij komen terug, sterker nog, de volgende visvakantie naar Zweden is al geboekt!

Hieronder nog een paar plaatjes….

 

 

 

 

 

 

post

Snoeken en ander wild op Vänern

Vlot traileren

Vlot traileren met deze mooie combinatie

Onze vakantie juni 2016 bestaat uit een reis naar een aantal locaties in Zweden, een land dat al langer op het verlanglijstje staat. Begin dit jaar ben ik er al geweest voor het NK IJsvissen en heb zo al wat mensen en locaties leren kennen. Zodoende belanden we na een weekendje Malmö dan ook in Dalsland, waar we bij Andy en Nicole van Assema (Sportfishing Dalsland) verblijven. De dag na aankomst hebben we meteen een dag vissen met Andy op het programma staan.

We mogen ’s morgens eerst uitslapen en rustig opstarten, terwijl Andy één van zijn huurboten wegbrengt naar andere gasten. Tegen half 10 gaan we met voldoende cafeïne op pad richting Vänern, met ca. 5655 vierkante kilometer het grootste meer van Zweden en zelfs één van de grootste meren van Europa. Hoewel het vandaag een Zweedse feestdag is, zijn we de eerste bij de trailerhelling. Andy heeft alles top voor elkaar en het duurt dan ook geen vijf minuten voor we in de boot zitten, op weg naar de eerste stek. De 100 pk Honda brengt de grote Lund 1675 Impact rustig, maar vlot naar de stek op het open water. Het betreft een ondiepte die we werpend uit gaan vissen met grote shads. Hoewel het helemaal nog niet zo hard waait, blijken een stel zeebenen geen overbodige luxe. Andy heeft ons al gewaarschuwd dat het wel eens taai kan worden, het extreem mooie weer met hoge temperaturen in de afgelopen weken doet de visserij geen goed. Dit blijkt echt zo te zijn, hoe verleidelijk de shads ook zwemmen, geen snoek die interesse toont.

Vänern 3

Vänern here we come

Aan het eind van de stek laat Andy ook een shad uit en warempel is er een snoek die zijn shad langs ziet komen en aanvalt. Hoewel “slechts” een 80-er valt het direct op hoe sterk deze vis is, we krijgen een mooie dril voorgeschoteld. Verder blijft het helaas rustig. zodat we al snel op pad gaan naar de volgende stek. Hier werpen we een ondiepte uit die uitloopt in rotsen tot net onder en soms boven het wateroppervlak. Een bijzondere beleving om als Nederlandse roofvisser eens geen plantenbedden, of taludjes, maar rotspartijen uit te vissen. De aanwakkerende golven die op de rotsen uiteen spatten geven het geheel nog wat extra sfeer. De vis geeft echter niet thuis en Andy stelt voor wat baaien uit te gaan vissen, wij stemmen in en even later zoeven we met een gangetje van 65 km/uur naar een mooie baai.

Vänern 8

Bianca in gevecht met een flinke snoek

Door het kraakheldere water lijkt het water soms echt heel ondiep en verwacht je soms bijna een rots te rammen, maar gelukkig valt dit mee en kent Andy het water op zijn duimpje. Als we de baai invaren zie ik ineens een zeearend die op het moment dat ik hem spot opvliegt en tegelijkertijd zie ik een tweede. Het blijkt een paartje dat hier in de buurt een nest heeft. Dat je ze zo ziet is echter een zeldzaamheid, extra genieten dus. In de baai gaan we gooien met allerlei lekkere hapjes als jerkbaits, tailbaits, spinnerbaits etc. Hoewel het er naar snoek ruikt gebeurt er niet veel, tot Bianca ineens een vis haakt. In het heldere water zien we al snel dat het om een mooie metervis gaat. De snoek wordt behendig binnen gedrild, ook als deze eerst vol gas op de boot af zwemt. Als de vis dicht bij de boot is en nog een keer schudt in het oppervlak weet deze helaas te ontkomen. Er klinken wat oerkreten over het water en niet veel later vliegen er weer verse hapjes richting de snoeken, deze laten zich echter niet zien. Wel zie ik ineens een hele dikke forel tussen de planten staan, die zich snel uit de voeten maakt als we dichterbij komen. In de baai treffen we ook een stukje rietland waar de nodige roerdompen wonen, die laten dan ook flink van zich horen, echt grappige beesten!

In een volgende baai is er eindelijk een mooie vis die mijn jerkbait volgt tot de boot, maar toch niet wil happen. Wel spotten we ook hier weer een leuke waarneming, een das die bij klaarlichte dag rustig rondscharrelt langs het water.

Vänern 15

95 Zweedse centimeters!

Pas in de volgende baai is er een snoek die mijn aasje arresteert, een lekker Belgisch hapje van BM Lures. De gave 95-er is wel een mooie beloning voor het toch wel vele werken vandaag. Ik ben in elk geval helemaal in m’n nopjes. We smijten de hele baai nog uit, maar behalve een kleiner snoekje die niet blijft plakken gebeurt er weinig.

We vissen door tot in de avond en net voor de trailerhelling pakken we nog een baaitje mee. Andy voorspelt hier kleinere vis en inderdaad niet veel later weet Bianca toch nog een leuk snoekje te vangen! Verder blijft het bij wat volger(tje)s, zelfs een brutale baars volgt mijn babysnoek imitatie.

Gelukkig ook Zweedse snoek voor Bianca

Gelukkig ook Zweedse snoek voor Bianca

Het traileren gaat net zo vlot als het te water laten en het duurt dan ook niet lang voor we bij het huisje, in de zon zitten na te genieten van een prachtige visdag. Een visdag in een adembenemend mooie omgeving, met weliswaar niet veel, maar wel hele mooie vissen en niet te vergeten in goed gezelschap. Oftewel een visdag om niet snel te vergeten!

 

 

 

post

Wrakvissen met Sportvisserij Oost-Nederland

Nee, het heeft niet geregend

Nee, het heeft niet geregend

Sportvisserij Oost-Nederland viert dit jaar haar 50-jarig jubileum. Dit laten we niet onopgemerkt voorbij gaan, maar vieren we met onze leden. De jubileumcommissie heeft het hele jaar een keur aan activiteiten in petto, zaterdag 30 maart trapten we af met een dagje wrakvissen op de Noordzee. Ruim 50 bestuurders van hengelsportverenigingen en Sportvisserij Oost-Nederland gaan rond 7:00 uur in Lauwersoog aan boord van de MS Tender. In tegenstelling tot de afgelopen dagen lijken de weergoden ons gunstig gezind, met een zonnetje en een fris briesje varen we de haven uit. De Waddenzee is spiegelglad en een aantal landrotten prijst zichzelf al gelukkig als we de eilanden nog maar net voorbij zijn. Wat verder op de Noordzee blijkt er toch een mooie deining te staan. Deze heeft als effect dat meerdere mensen al beginnen met voeren voordat we op de eerste stek zijn aangekomen. Op het voordek weet een aantal mensen te genieten van een regelmatige douche van vers zeewater.

Na een tijdje komen we bij het eerste wrak aan, bij het eerste signaal laten de overgebleven vissers hun lijnen zakken. Helaas gebeurt er helemaal niets, zoveel lekkere hapjes, maar er komt geen vis boven water. We gaan dan ook al snel naar het volgende wrak om daar ons geluk te beproeven. Helaas valt het vies tegen en wordt er nagenoeg niets gevangen. Mijn buurman heeft zich goed ingelezen en weet te vertellen dat je met shads kans maakt op de grotere vissen. Ik beaam dit wel, maar zeg eerlijk dat ik de kans op grote vis niet zo groot acht zo kort onder de kust. Zelf weet ik ondertussen een gulletje te vangen, geen reus, maar het is vis.

Mooie gul op de shad

Mooie gul op de shad

Bij de volgende drift zie ik de hengel van mijn buurman vervaarlijk doorbuigen. Hij weet langzaam aan wel iets omhoog te takelen, dus het zal wel niet het wrak zijn. Na een tijdje verschijnt er een hele dikke gul in het oppervlak, maar ja dan moet die nog aan boord. Nergens een gaf te bekennen. Omdat het eindsignaal van de drift reeds heeft geklonken ren ik snel naar boven om de kapitein te waarschuwen. Deze wacht even en gelukkig is er ondertussen een gaf gevonden. Mijn buurman mag op de foto met een mooie vis die hij heeft gevangen op een shad.

De rest van de dag wordt er helaas weinig gevangen. Dit ondanks het herhaaldelijk voeren door een groot deel van de vissers die ondertussen behoorlijk groen zien.

Als we aan het eind van de middag terug varen blijk ik met vier visjes één van de betere vangsten te hebben. Jammer dat het zo slecht was, maar ja daarom heet het ook vissen en niet vangen. Na het schoonmaken verzamelen velen zich op het bovendek waar het heerlijk genieten is in het zonnetje. Gelukkig is de zee ondertussen een stuk tammer geworden en loopt ook de ziekenboeg leeg en wordt er gezellig nagekletst terwijl we de Waddenzee weer binnen varen. Een geslaagde dag die we culinair afsluiten bij het wereldrestaurant in Buitenpost.

post

Meerval inwijding van de Zeck V-Stick

Zeck V-Stick

De Zeck V-Stick in actie

Als leek op het gebied van meerval vissen had ik mijzelf dit voorjaar een goede verticaalstok beloofd.  Na enkele wintersessies op de grootste zoetwaterroofvis in Nederland,  was ik er namelijk zeker van dat dit een gave visserij is. Na een gedegen advies van Edwin Klijnsma van Tom-Cat.nl was het al snel duidelijk welke hengel ik moest hebben. Verschillende hengels heb ik aan de tand mogen voelen, maar de Zeck V-Stick steekt er met kop en schouders boven uit. Met een lengte van 1,72 meter is het wel één van de kortste hengels, wat mij betreft is dit ideaal en maakt het de hengel breed inzetbaar. Met een werpgewicht van 200 gram is het een pittige hengel, maar wel licht in gewicht en prima de hele dag in de hand te vissen. Zelf vis ik verticaal het liefst met een reel, maar de hengel is ook geschikt voor een molen, het is maar net waar je voorkeur naar uit gaat.

Je begrijpt dat zo’n hengel niet te lang binnen mag staan, dus al snel was een eerste sessie op de IJssel een feit. De watertemperatuur lag nog onder de 12 graden, maar toch volgde er tegen de avond een keiharde aanbeet, waarna een stevig gevecht duidelijk maakte dat ik mijn eerste meerval had gehaakt. Helaas weet de vis zich binnen enkele minuten van de haak te bevrijden. Hier blijft het deze helaas sessie bij.

Buitje

Eén van de langs drijvende buitjes

Afgelopen weekend heb ik dan eindelijk tijd gemaakt voor een herkansing. Het water is al wel wat warmer geworden, maar het weer lijkt nergens op. Het is koud, er worden fikse buien verwacht en een straffe noordenwind maakt het niet comfortabel.Tot overmaat van ramp blijkt het water flink gestegen.. Afijn, warmtepak aan, gas er op en stroomopwaarts de rivier op. Het is altijd weer genieten in het ruige en dynamische landschap van de rivier. De mooie wolkenluchten maken het plaatje compleet, al komen sommige buien wel erg dichtbij, maar we komen er steeds goed van af.

De vis lijkt weinig interesse te hebben in onze lekkere hapjes die we aanbieden. Zal het komen door de weeromslag met de straffe noordenwind, of is het de flinke waterstijging (we blijven vissers, dus we zullen altijd een excuus vinden om slechte vangsten te verklaren…)? Ondertussen valt de schemering in en zie ik iets de rivier oversteken, het blijkt een bever die eenmaal aan de kant nog even onderduikt en met de staart op het water slaat om ons te begroeten. Dit was mijn eerste wilde bever, even later kan ik er echter nog twee bijschrijven, echt genieten!

Mijn eerste Nederlandse meerval!

Mijn eerste Nederlandse meerval!

Als de duisternis compleet is ingevallen krijg ik ineens een tik op m’n hengel. De weerstand die volgt is echter niet gigantisch, dus wat is dit nu weer vraag ik mij af.. Even later verschijnt daar echter mijn eerste meerval(letje) in het oppervlak. We liggen vol in de hoofdstroom en er zijn hier geen fatsoenlijke kribvakken, gelukkig kan de Motorguide Xi5 ons met de ankerfunctie perfect op de plaats houden in de harde stroming. Patrick pakt de vis uit het water en ik ben helemaal blij met mijn eerste oer-Hollandse meerval! Na de nodige plaatjes verdwijnt deze gave vis weer in de duisternis om hopelijk nog vele malen groter te mogen groeien!

Verder krijgen we helaas geen aanbeten, maar mijn dag kan al niet meer stuk. Als we rond middernacht de boot weer op de trailer hebben liggen en in de auto stappen barst de hemel open en realiseren we dat we echt geluk hebben gehad vandaag. Ik ben in elk geval besmet geraakt met het meervalvirus en ben van plan nog vele Nederlandse meervallen te gaan vangen met mijn V-Stick!

 

post

Bot vangen op het Oostvoornse Meer

Schol

Mooie schol voor Stephan

Er moest nog een hengeltje worden opgehaald bij Robert in Rotterdam. Een goede reden om de bellyboat mee te nemen en maar eens een dagje het Oostvoornse Meer op te gaan. Stephan had hier ook wel oren naar en zodoende was ik vandaag al weer vroeg onderweg naar het zonnige zuiden. Onderweg nog de nodige regen, maar eenmaal aangekomen in Oostvoorne is het droog en lang niet koud. Goran wacht ons al op aan het water en even later dobberen we met z’n vieren op het water op zoek naar vis.

Iedereen kiest een eigen aanpak om een bot, of forel aan de haak te slaan. Dropshot, shadjes op een loodkopje en zelfs lepeltjes gaan te water. Bij Goran en mij blijft het helaas erg rustig, maar Stephan en Robert weten de eerste vissen te verleiden. Voor Stephan is zijn eerste vis een onverwachte vangst, een mooie schol heeft zich aan zijn dropshot montage vergrepen. Robert weet met een shadje enkele mooie botten te vangen, maar wild is het niet.

Bot voor Robert

Robert vangt bot

Even later zien we Stephan weer met een tot in het handvat gekromde hengel. Dit maal weet hij een hele flinke bruine forel omhoog te toveren van 81cm!  Goran moet vandaag nog aan het werk en haakt tegen de middag helaas af zonder vis. Mijn teller staat helaas ook nog steeds op nul. Tot overmaat van ramp verspeel ik door materiaalpech ook nog mijn favoriete lepeltje.

Stephan en Robert steken me af en toe de gek aan, want die vervelende vissen bijten bij mij gewoon niet terwijl hun voor mijn neus wel bot vangen.. Ik besluit maar eens wat te gaan appen en laat daarbij een lepeltje op 3 meter water hangen in een waterkolom van 15 meter. Tijdens het appen voel ik mijn Lumiglass Dutch Design ineens trillen en ik zet de haak. De hengel gaat mooi krom en ik slaak een vreugdekreet, een mooie forel heeft zich aan mijn aas vergrepen. Uiteindelijk ligt de vis naast mij en wil ik deze in mijn landingsnetje schuiven, op zo’n grote forel had ik echter niet gerekend… Om een lang verhaal kort te maken, de vis verdwijnt zonder foto’s weer in de diepte.

Eindelijk een forel aan boord

Prachtige bruine forel

We vissen stug door en Robert en Stephan vangen ook stug door met hun botten. Tegen half vier komen we op een stek aan die gewoon naar vis ruikt. Hier weet ik ook eindelijk m’n eerste bot te vangen. Hier moet ook forel zitten en ja hoor even later heeft Stephan weer forel aan de haak, niet zo groot als de eerste, maar toch weer een mooie vis. Ik knoop er nog weer een lepeltje aan en smijt deze een paar keer richting de oever, om deze vervolgens fel binnen te tikken. Dan ineens een keiharde aanbeet en meteen zien we een mooie forel in het oppervlak draaien. Er volgt een spannende dril, waarbij mijn hengel krom gaat tot in het handvat, de vis weet van geen ophouden. Robert is naast mij komen dobberen en heeft mijn landingsnetje ter hand genomen, als de vis uitgedrild is weet hij deze kunstig in het net te manoeuvreren. Mijn dag is helemaal goed!

We trappelen verder richting de auto en gaan op de terugreis. Dit was weer een mooie dag op een prachtig uniek viswater, met gezellige mensen!

post

Visstandbemonstering Kloosterzielstreng

Vandaag stond de voorlopig laatste visstandbemonstering voor dit seizoen op de agenda. Ploeg Salland, die we wellicht moeten omdopen naar Drents Overijsselse Delta, verzamelde zich tussen Hasselt en Zwartsluis aan het eind van de Kloosterzielstreng. Een lange watergang die door de “polder” via een gemaal uiteindelijk in het Zwarte Water uit komt. Mooi water in een mooie omgeving, dus de verwachtingen liggen hoog vandaag!

Via wat polderweggetjes en een fietspad komen we bij de locatie waar de boot te water kan worden gelaten. Van hieruit varen we met netten en elektro richting het eerste te bemonsteren traject. Keernet in het water, 250 meter verderop de zegen en de eerste trek kan beginnen, gevolgd door de mannen met de elektro. De bodemstructuur is erg wisselend en hier en daar voorzien van erg zachte plekken waar je maar zo een eind in weg kunt zakken. Voor de zegen heeft de bodem leuke oude boomstronken en dergelijk historisch hout in de aanbieding. De zegen moet het uiteindelijk doen met een schooltje brasem en een enkel voorntje en baarsje, we vestigen onze hoop op de elektro… Helaas ook niet veel soeps, terwijl de kanten er nog wel zo visrijk uitzagen.. Gelukkig hebben we nog een leuke snoek en wat brasems voor op de foto’s.

Voor het volgende traject moeten we een stuk richting Rouveen rijden. Ook hier weer een vissig uitziende watergang waar we ons kunstje gaan herhalen. Helaas weten we hier nog minder vis te vinden. We worden nog wel even gadegeslagen en geïnterviewd door een reporter van de lokale krant die gefascineerd was door de grote brasems die we vingen. Verschraling van het water, aalscholvers en vrijwilligerswerk, het komt allemaal aan bod.

Het volgende traject dat we moeten afvissen ligt niet heel veel verder op en we besluiten er met de boot naar toe te varen. Hier staat alleen een bemonstering met de elektro op de planning. De laatste duiker ziet er echter wel erg krap uit en dichterbij gekomen ontdekken we dat er een stuwtje achter zit. Helaas, dat betekent terug varen, boot op de trailer en aan de andere kant van de stuw de boot weer te water.

Al bij het traileren zien we het water wel erg zwart kleuren, wat blijkt er staat slechts zo’n 40 cm water. Daaronder ligt een heel dik pak slib (even zelf ervaren met het waadpak aan), ik zeg tijd om te baggeren! De vangsten in dit traject zijn nog slechter. We treffen wel wat soorten als bermpje, modderkruiper en riviergrondel aan, maar van alles slechts een enkel visje. Even meten, traileren, opruimen en op naar de Lichtmis voor de welverdiende gehaktballen!

post

Meterinwijding van de Lamiglass Dutch Design

Eerste meter voor de Lamiglass

Eerste meter voor de Lamiglass

Vandaag was ik lekker thuis, nog even wat gewerkt en later lekker buiten bezig. De boot keek me echter heel verontwaardigd aan toen ik steeds langs liep, het duurde dan ook niet lang voor ik toegaf. Snel wat bakken met shads en fireballs, even een haal door de bak met aasvis en niet te vergeten een paar hengels. Ik neem een verticaalstokje mee en m´n nieuwe Lamiglass Dutch Design in de hoop er een mooie snoekbaars aan te kunnen vangen.

Niet veel later lig ik op het water en ben ik onderweg naar een stek waar ik verwacht dat de snoekbaars zich al wel verzameld voor de paai. Het water is echter relatief troebel en staat erg laag. Toch wil ik het proberen, aan de bijhengel gaat een fireball en aan de Lamiglass hang ik een shadje op een 10 grams loodkopje. Een paar mooie drifts leveren echter geen enkele aanbeet op. Dan maar door naar een andere stek, ik hoop dat het water in een aangrenzend water minder stroomt en daarmee minder troebel is.

Aangekomen op deze stek tref ik wel een mooie stroomnaad, maar helaas is al het water even troebel. Toch maar even proberen, wie weet ligt er nog een snoekbaars, of een snoekje. De fireball hangt en ik laat de shad ook afdalen, deze is met drie meter water al snel beneden en ik begin de shad rustig over de bodem te laten huppelen. Deze is echter snel uitgehuppeld, een flinke ram op de hengel en de Lew´s molen schreeuwt het uit als de vis vol gas de hoofdstroom in duikt. De Lamiglass staat zo krom als een hoepel en de vis blijft diep en lijkt niet van plan in de boot te komen kijken. Dit is toch puur genieten, zeker op dit lichte materiaal. Langzaam maar zeker komt de vis dichterbij, af en toe weer een flinke run nemend, maar even later heb ik toch echt een mooie snoekdame in het net liggen.

Het water was echt troebel

Even onhandig een fotootje maken en even de maat checken op de plank. Helemaal blij, want de Lamiglass heeft zojuist de eerste metervis binnen gehaald! Dit stokje ga ik nog veel plezier aan beleven!